Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Matvein jevanheli 10

Pakurirana nevamwe

«Mie työnnän tiät kuin lampahat hukkien keškeh. Šentäh olkua viisahie kuin kiärmehet ta vijattomie kuin kyyhkyset.

Ken tahtou šäilyttyä oman elämän, še mänettäy šen. No ken Miun tähen mänettäy oman elämän, še šäilyttäy šen.

Elkyä varakkua niitä, ket tapetah runko, ka henkie ei voija tappua. Vain varakkua Häntä, ken voit henken ta runkon luuvva uatuh.

Eikä še kelpua Miula, ken ei ota omua ristie ta aššu Miun peräššä.

«Ken šanou ihmisien ieššä, jotta on Miun oma, šitä Mieki šanon omakši Tuattoni ieššä taivahissa. Vain ken ihmisien ieššä kieltäytyy Miušta, šiitä Mieki kieltäyvyn Tuattoni ieššä taivahissa.

Parentakkua läsijie, noššattakkua kuollehie, puhistakkua prokasatautisie ta ajakkua pois piessoja. Ilmasiksi šaita, ilmasiksi antakkua.

Šentäh elkyä varakkua. Olettahan työ kallehemmat kuin kaikki varpuset.»

Elkyä smiettikkyä, jotta Mie tulin tuomah muan piällä rauhua. En Mie tullun tuomah rauhua, vain miekan.