Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Matvein jevanheli 3

Pakurirana nevamwe

Anna tiän elämäštä näkyy, jotta jättijä riähäššä elämisen ta kiäntyjä Jumalan puoleh!

Ta taivahista kuulu iäni: «Tämä on Miun armaš Poika, kumpaseh Mie olen mieltyn».

Kaššannan jälkeh Iisussa šamašša nousi veještä. Šilloin taivahat avauvuttih, ta Iivana näki Jumalan Henken, kumpani laškeutu niin kuin kyyhkyni ta ašettu Iisussan piällä.

Šiitä Iivana pakasi kaikilla ta šano: «Mie kaššan tiät veješšä, šentäh kun työ tahotta jättyä riähäššä elämisen ta kiäntyö Jumalan puoleh. A Miun jälkeh tulou Toini, ken on milma väkövämpi. Mie en kelpua ni Hänen jalaččija kantamah. Hiän kaštau tiät Pyhäššä Henkeššä ta tulešša.

Kirveš on jo valmehena puun juurella. Joka puu, mih ei tule hyvyä marjua, kuatah ta lykätäh tuleh.»

Juuri Iivana oli še, keštä Jumalan viessintuoja Isaija šano näin: – Karjujan iäni kuuluu tyhjäššä muašša: «Raivakkua Hospotilla tie, tašottakkua Hänellä polut!»