Matvei 11
11
KEN IISUS OM 11-12
Joan Valatajan küzund Iisusale
(Luk. 7:18-23)
1Konz Iisus oli andnu kaik nene nevondad kahteletoštkümnele openikale, hän läksi toižihe sen tahon lidnoihe opendamha i sanelemha hüväd vestid.
2Konz Joan kulišti türmas Hristosan tegoiden polhe, hän oigenzi kaht ičeze openikad 3küzumaha: «Oled-ik sinä se, kudambale pidab tulda, vai tarbiž-ik meile varastada tošt?» 4Iisus sanui heile: «Mängat i sanugat Joannale, midä kulet i näget:
5Sogedad saba nägun i rambičijad käveleba,
prokazas läžujad puhtastasoiš i kurdhod kuleba,
kollijad eläbzuba i gol՚l՚ad kuleba hüvän vestin!
6Ozav om se, ken ei hül՚gäida uskondad minuhu.»
Iisus pagižeb Joan Valatajan polhe
(Luk. 7:24-35)
7Konz Joan Valatajan openikad läksiba, Iisus pagižeškanzi rahvahale Joannan polhe. «Midä tö mänit kacmaha rahvahatomha maha? Rogod-ik, kudambad tullei likutab? 8Vai midä mänit kacmaha? Čomin sädatadud mest-ik? Ei, ken čomin sädase, sen tö löudat kunigahan kodiš! 9Vai midä mänit kacmaha? Ei-ik Jumalan sanankandajad? Ka, minä sanun teile: hän om enamb mi Jumalan sanankandai. 10Hän om se, kenen polhe om sanutud Pühiš Kirjutusiš:
– Minä oigendan vestinkandajan edel sindai,
hän vaumištab ten sinun edes.
11Todeks sanun teile: kaikes rahvahan rodus ei olend nikeda surembad Joan Valatajad, no taivhan valdkundas kaikid penemb-ki om suremb mi hän. 12Joan Valatajan päivišpäi i neche aighasai taivhan valdkundad vaste libudas toraha, i libujad tahtoiba vägel tabata sidä ičeleze. 13Kaik Jumalan sanankandajad i käskišt Joannahasai oma endustanuded necen valdkundan polhe, 14i hot՚ uskkat, hot՚ algat, Joan om-ki Ilja, kenele pidi tulda. 15Kenel oma korvad kulda, ka se kulgaha!
16Ka mitte nügüdläine rahvaz om? Hö oma kuti lapsed, kudambad ištuba irdal i kidastaba ičeze sebranikoile, 17sanuden: ‘Mö vändim teile fleital, no tö et kargaidanugoi. Mö laskim teile voikuid, no tö et voiknugoi.’ 18Joan tuli, hän ei sö i ei jo, i rahvaz sanub: ‘Hänes om paha heng.’ 19Mehen Poig tuli, hän söb i job, i rahvaz sanub: ‘Mitte hän sömar՚ i jomar՚ om, maksunkeradajiden i grähkhižiden sebranik!’ No melevuz՚ nägub todeks melevuden tegoišpäi!»
Iisus lajib Galilejan lidnoid
(Luk. 10:13-15)
20Sid՚ Iisus lajiškanzi nenid lidnoid, kus hän oli tehnu äjid ičeze suriš tegoišpäi, sikš ku hö ei käraudanus grähkišpäi:
21«Voi sindai, Horazin! Voi sindai, Vifsaida! Ku nene sured tegod, kudambad minä tegin teiden irdoil, olnuiži tehtud Tiras i Sidonas, niiden eläjad jo amu ribuiš i tuhkad päs oližiba käraudanus grähkišpäi. 22Minä sanun teile: Tirale i Sidonale sudanpäivän linneb kebnemb mi teile. 23I muga sinä, Kapernaum, libutadud taivhazesai, linned tactud surman valdkundaha. Ku sured tegod, kudambad tehtihe sinun irdoil, oliži tehtud Sodomas, se seižuiži völ tämbei-ki. 24Minä sanun teile: Sodoman male sudanpäivän linneb kebnemb mi sinei.»
«Tulgat minunnoks i lebaikatoiš»
(Luk. 10:21-22)
25Necen aigan Iisus pagižeškanzi: «Minä ülenzoitan sindai, Tatam, taivhan i man Ižand, sikš ku sinä oled peitnu nene azjad melekahišpäi i openuzišpäi, a avaidanu ned lapsenmeližile. 26Ka, Tatam, mugoine oli sinun hüvä taht.
27Minun Tat om andnu kaiken minei, i niken toine ei tunde Poigad, vaiše Tat, i niken toine ei tunde Tatad, vaiše Poig i se, kenele Poig tahtoib avaita necen.
28Tulgat minunnoks kaik tö, ked radat i kandat kormad. Minä andan teile lebun. 29Otkat minun kandmine ičetoi hardjoile i opekatoiš minai: minä olen hüväsüdäimeline i kundlijaine. Muga teiden heng löudab lebun. 30Minun kandmine om hüvä kantta i minun korm om kebn.»
Zvasarudzwa nguva ino
Matvei 11: UZ
Sarudza vhesi
Pakurirana nevamwe
Sarudza zvinyorwa izvi
Unoda kuti zviratidziro zvako zvichengetedzwe pamidziyo yako yose? Nyoresa kana kuti pinda
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006
Matvei 11
11
KEN IISUS OM 11-12
Joan Valatajan küzund Iisusale
(Luk. 7:18-23)
1Konz Iisus oli andnu kaik nene nevondad kahteletoštkümnele openikale, hän läksi toižihe sen tahon lidnoihe opendamha i sanelemha hüväd vestid.
2Konz Joan kulišti türmas Hristosan tegoiden polhe, hän oigenzi kaht ičeze openikad 3küzumaha: «Oled-ik sinä se, kudambale pidab tulda, vai tarbiž-ik meile varastada tošt?» 4Iisus sanui heile: «Mängat i sanugat Joannale, midä kulet i näget:
5Sogedad saba nägun i rambičijad käveleba,
prokazas läžujad puhtastasoiš i kurdhod kuleba,
kollijad eläbzuba i gol՚l՚ad kuleba hüvän vestin!
6Ozav om se, ken ei hül՚gäida uskondad minuhu.»
Iisus pagižeb Joan Valatajan polhe
(Luk. 7:24-35)
7Konz Joan Valatajan openikad läksiba, Iisus pagižeškanzi rahvahale Joannan polhe. «Midä tö mänit kacmaha rahvahatomha maha? Rogod-ik, kudambad tullei likutab? 8Vai midä mänit kacmaha? Čomin sädatadud mest-ik? Ei, ken čomin sädase, sen tö löudat kunigahan kodiš! 9Vai midä mänit kacmaha? Ei-ik Jumalan sanankandajad? Ka, minä sanun teile: hän om enamb mi Jumalan sanankandai. 10Hän om se, kenen polhe om sanutud Pühiš Kirjutusiš:
– Minä oigendan vestinkandajan edel sindai,
hän vaumištab ten sinun edes.
11Todeks sanun teile: kaikes rahvahan rodus ei olend nikeda surembad Joan Valatajad, no taivhan valdkundas kaikid penemb-ki om suremb mi hän. 12Joan Valatajan päivišpäi i neche aighasai taivhan valdkundad vaste libudas toraha, i libujad tahtoiba vägel tabata sidä ičeleze. 13Kaik Jumalan sanankandajad i käskišt Joannahasai oma endustanuded necen valdkundan polhe, 14i hot՚ uskkat, hot՚ algat, Joan om-ki Ilja, kenele pidi tulda. 15Kenel oma korvad kulda, ka se kulgaha!
16Ka mitte nügüdläine rahvaz om? Hö oma kuti lapsed, kudambad ištuba irdal i kidastaba ičeze sebranikoile, 17sanuden: ‘Mö vändim teile fleital, no tö et kargaidanugoi. Mö laskim teile voikuid, no tö et voiknugoi.’ 18Joan tuli, hän ei sö i ei jo, i rahvaz sanub: ‘Hänes om paha heng.’ 19Mehen Poig tuli, hän söb i job, i rahvaz sanub: ‘Mitte hän sömar՚ i jomar՚ om, maksunkeradajiden i grähkhižiden sebranik!’ No melevuz՚ nägub todeks melevuden tegoišpäi!»
Iisus lajib Galilejan lidnoid
(Luk. 10:13-15)
20Sid՚ Iisus lajiškanzi nenid lidnoid, kus hän oli tehnu äjid ičeze suriš tegoišpäi, sikš ku hö ei käraudanus grähkišpäi:
21«Voi sindai, Horazin! Voi sindai, Vifsaida! Ku nene sured tegod, kudambad minä tegin teiden irdoil, olnuiži tehtud Tiras i Sidonas, niiden eläjad jo amu ribuiš i tuhkad päs oližiba käraudanus grähkišpäi. 22Minä sanun teile: Tirale i Sidonale sudanpäivän linneb kebnemb mi teile. 23I muga sinä, Kapernaum, libutadud taivhazesai, linned tactud surman valdkundaha. Ku sured tegod, kudambad tehtihe sinun irdoil, oliži tehtud Sodomas, se seižuiži völ tämbei-ki. 24Minä sanun teile: Sodoman male sudanpäivän linneb kebnemb mi sinei.»
«Tulgat minunnoks i lebaikatoiš»
(Luk. 10:21-22)
25Necen aigan Iisus pagižeškanzi: «Minä ülenzoitan sindai, Tatam, taivhan i man Ižand, sikš ku sinä oled peitnu nene azjad melekahišpäi i openuzišpäi, a avaidanu ned lapsenmeližile. 26Ka, Tatam, mugoine oli sinun hüvä taht.
27Minun Tat om andnu kaiken minei, i niken toine ei tunde Poigad, vaiše Tat, i niken toine ei tunde Tatad, vaiše Poig i se, kenele Poig tahtoib avaita necen.
28Tulgat minunnoks kaik tö, ked radat i kandat kormad. Minä andan teile lebun. 29Otkat minun kandmine ičetoi hardjoile i opekatoiš minai: minä olen hüväsüdäimeline i kundlijaine. Muga teiden heng löudab lebun. 30Minun kandmine om hüvä kantta i minun korm om kebn.»
Zvasarudzwa nguva ino
:
Sarudza vhesi
Pakurirana nevamwe
Sarudza zvinyorwa izvi
Unoda kuti zviratidziro zvako zvichengetedzwe pamidziyo yako yose? Nyoresa kana kuti pinda
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006