Të falim ata që na kanë lënduarShembull

Dhurata e faljes

Shumë prej nesh jetojnë me konflikte të pazgjidhura, mungesë komunikimi dhe "çështje" të vazhdueshme mes vetes dhe të tjerëve. Por ka një shpresë të madhe! Perëndia e ka projektuar kishën që të jetë një përbashkësi besimtarësh që jetojnë në paqe me njëri-tjetrin. Në këtë pasazh, besimtarët udhëzohen që të “të jenë të sjellshëm . . . zemërbutë, falës.” Urdhri për të qenë të sjellshëm dhe zemërbutë përforcohet nëpërmjet urdhrit për të falur. Falja është një dhuratë që u japim të tjerëve, një mënyrë jetese sakrifikuese në të cilën i lirojmë të tjerët nga përgjegjësia e shkeljeve të tyre ndaj nesh. Meqenëse Perëndia dha Birin e tij për të mbuluar të gjitha mëkatet tona, ne jemi në gjendje t'i falim të tjerët; Zoti e ka paguar tashmë çmimin. Ne kemi akses në dhuratën flijuese të Perëndisë në Krishtin kur falim të tjerët.

Motivimi për këtë përparim të dashurisë nuk gjendet në zemrat tona. Përkundrazi, motivimi vjen nga Perëndia dhe nga ajo që ai bëri për të na falur në Krishtin. Një borxh duhet paguar sepse janë bërë gabime të vërteta. Megjithatë, kur heqim përgjegjësinë për gabimet e kryera kundër nesh, ne po i besojmë hirit të Perëndisë për të paguar çmimin. Kjo ka një efekt çlirues në jetën tonë. Na bën të gëzojmë lirinë në Krishtin dhe harmoninë me të tjerët! Imagjinoni lirinë dhe vullnetin e mirë që do të përjetonim nëse të gjitha marrëdhëniet tona do të karakterizoheshin nga falja e plotë dhe falas. Bashkësia jonë si besimtarë ruhet dhe forcohet nëpërmjet marrëdhënieve të mira, të buta dhe falëse.