நான் சரணடைகிறேன்: கைதிகளால் எழுதப்பட்ட ஊக்கமளிக்கும் திட்டம்மாதிரி

கர்த்தர் என்னை நேசிக்கிறார்

“என் ஆடுகள் என் சத்தத்திற்குச் செவிகொடுக்கிறது; நான் அவர்களை அறிவேன், அவர்கள் என்னைப் பின்பற்றுகிறார்கள். நான் அவர்களுக்கு நித்திய ஜீவனைக் கொடுக்கிறேன், அவர்கள் ஒருபோதும் அழிய மாட்டார்கள்; ஒருவனும் அவைகளை என் கையிலிருந்து பறிக்கமாட்டான்.” —யோவான் 10:27-28

நான் ஒரு கிறிஸ்தவனாக வாழ்ந்தேன், ஆனால் பின்னர் நான் சத்தியத்திலிருந்து விலகிவிட்டேன். பல வருடங்களாக நான் கஷ்டத்தில் சிக்கித் தவித்தேன், எனக்கு இறைவன் மிகவும் தேவை என்பதை ஆழமாக அறிந்திருந்தேன், ஆனால் நான் அவருக்குப் பயந்ததால் அதை எதிர்த்துப் போராடினேன். இன்னும் ஒரு மிக எளிய உதாரணம், கடவுள் என்னை எப்பொழுதும் மென்மையுடன் மீண்டும் தம்முடைய மடியில் அழைக்கிறார் என்பதை நினைவூட்டியது. நான் சிறையில் இருந்த காலத்தில் என் நிலைமையை என் குழந்தைகளிடம் சொன்னதில்லை. நான் அவர்களை அழைக்கும்போதோ அல்லது எழுதும்போதோ, நான் "வெளியே" இருந்தேன், எல்லாம் "சரியாக இருந்தது." ஆனால், சிறையில் இருந்த ஒரு கிறிஸ்தவப் பெண்ணும் நல்ல தோழியும் என் பிள்ளைகளுக்கு உண்மையைச் சொல்லச் சொன்னார்.

நான் அவர்களிடம் சொன்னேன், அவர்களிடமிருந்து கேட்க இரண்டு மாதங்கள் ஆர்வத்துடன் காத்திருந்தேன். இறுதியாக, நான் ஒரு பெரிய ஆசீர்வாதத்தைப் பெற்றேன்-என் மகளிடமிருந்து முதல் கடிதம். பக்கத்தின் மேல் பகுதியில், "தயவுசெய்து விரைவில் எழுதுங்கள்" மற்றும் "அம்மா, நான் எப்போதும் உங்களை நேசிப்பேன்" என்று பெரிய எழுத்துக்களில் எழுதியிருந்தாள்.

என் மகளின் வார்த்தைகள் ஒரு பெரிய உண்மைக்குள் என் கண்களைத் திறந்தன: கர்த்தர் எப்போதும் என்னை நேசிக்கிறார். நான் அவருக்கு உண்மையாக இருக்கவும், அவர் என்னவாக இருக்க வேண்டுமென்று விரும்புகிறாரோ அப்படி ஆகவும் நான் பிரார்த்தனை செய்கிறேன்.

—நினா

பிரார்த்தனை: அன்பான ஆண்டவரே, இனிமேல், ஒரு நாளுக்கு ஒருமுறை நீங்கள் எனக்காக விரும்பும் வாழ்க்கையை வாழ எனக்கு உதவுங்கள். என்னுடன் பொறுமையாக இருப்பதற்கு நன்றி. மற்றவர்களுடன் பொறுமையாக இருக்க எனக்கு உதவுங்கள். ஆமென்.