لوکا 18
18
جنۆزام و کازیئے مِسال
1ایسّایا په مُریدان مِسالے آورت که آ باید اِنت هروَهدا دْوا بکننت و هچبر دلپْرۆش مبنت. 2گوَشتی: ”شهرێا یکّ کازیے هست‌اَت که آییا نه چه هُدایا تُرست و نه مردمانی پرواهیَ کرت. 3هما شهرا جنۆزامے هم هست‌اَت که هروَهدا کازیئے کِرّا آتک و گوَشتی که منی هَکّا چه دئینکارا بگر و بدئے.
4تان لهتێن وهدا کازیا جنۆزامئے پریاتئے نێمگا هچّ دلگۆش نکرت، بله رَندا دلا هئیالی کرت که بِلّ ترے منا نه هُدائے تُرس اِنت و نه مردمانی پرواه، 5بله اے جنۆزام منا دلسیاه کنگا اِنت. پمێشکا گهتر اِنت که اِشیئے هَکّا بگران و بدئیان. چۆ مبیت که گۆن وتی هر رۆچیگێن رئوگ و آیگا منا گێشتر دلسیاه بکنت.“
6گڑا هُداوندێن ایسّایا گوَشت: ”بچارێت، اے ناهَکّێن کازی چے گوَشیت؟ 7نون بارێن هُدا گۆن وتی گچێن کرتگێنان که شپ و رۆچ آییئے کرّا په وتی هَکّا پریاتَ کننت، هَکَّ نکنت؟ په آیانی هَکرَسیا دێرَ کنت؟ 8شمارا گوَشان که آیانی هَکّا زوتَّ دنت. بله آ وهدی که انسانئے چُکَّ کئیت، بارێن زمینئے سرا ایمانے پَشتَ کپیت که بگندیتی؟“
پَریسی و مالیاتگیرئے مِسال
9ایسّایا هما مردمانی بارئوا مِسالے آورت که وتا نێک و پهرێزکارَ گوَشنت و اے دگه مردمان اێرَ جننت. 10”دو مردم په دْوا کنگا مزنێن پرستشگاها شت. یکّے پَریسیے اَت و دومی مالیاتگیرے. 11پَریسی اۆشتات و وتی جندئے بارئوا دْوایی کرت و گوَشتی: ’او هُدا! تئیی مِنّتوار آن که من اے دگه مردمانی ڈئولا دُزّ و رَدکار و زِناکارے نه‌آن و نه اے مالیاتگیرئے ڈئولا آن. 12من هپتگے دو رۆچ رۆچگَ بان و وتی سجّهێن مالئے دَه‌یَکّا دئیان.‘ 13بله مالیاتگیر دور اۆشتاتگ‌اَت و آسمانی چارت هم نکرت. دستی وتی سێنَگا جت و پِریات کنانا گوَشتی: ’او هُدا! منی سرا رهم کن که گُنهکارے آن.‘
14نون من شمارا گوَشان: هما مالیاتگیر بێگناه و بێمئیار بوت و لۆگا شت بله پرێسی نه، چێا که هرکَس وتا مزنَ کنت، کَمشرپَ بیت و هرکَس وتا جَهل و اێردستَ مَنّیت، وشنام و شرپدارَ بیت.“
په چُکّان ایسّائے مِهر
(مَتّا 19:13–15؛ مَرکاس 10:13–16)
15مردمان وتی نُنُّکێن چُکّ هم ایسّائے گوَرا آورتنت که دستِش سرا پِر بمُشیت. وهدے مُریدان دیست، مردمِش هَکّل داتنت. 16بله ایسّایا چُکّ وتی کِرّا لۆٹاێنتنت و گوَشتی: ”چُکّان بِلّێت که منی کِرّا بیاینت، آیانی دێما مدارێت، چێا که هُدائے بادشاهی اَنچێن مردمانیگ اِنت. 17شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَس که هُدائے بادشاهیا هما پئیما مَمنّیت که کسانێن چُکّیَ منّنت، هچبر اۆدا پاد اێر کرتَ نکنت.“
زَردارێن وَرنا و اَبدمانێن زِند
(مَتّا 19:16–29؛ مَرکاس 10:17–30)
18سردارزادگێا چه ایسّایا جُست کرت: ”او نێکێن استاد! من چۆن بکنان که اَبدمانێن زِندئے واهند ببان؟“ 19ایسّایا گوَشت: ”تئو چێا منا ’نێکێنَ‘ گوَشئے؟ اَبێد چه هُدایا کَسّ نێک نه‌اِنت. 20تئو هُدائے هُکمانَ زانئے: ’زِنا مکن، هۆن مکن، دُزّی مکن، درۆگێن شاهدی مدئے، وتی پت و ماتا اِزّت بدئے.‘“#18:20 دَررئو 20:12–16، موسّائے واز 5:16–20. 21آییا گوَشت: ”من چه کسانیا اے سجّهێن هُکمانی سرا اَمل کرتگ.“
22وهدے ایسّایا آییئے پَسّئو اِشکت، گوَشتی: ”ترا اَنگت یکّ کارے کنگی اِنت، وتی سجّهێن مال و هستیا بها کن و زَرّان گریب و نێزگارێن مردمانی سرا بهر کن. اے پئیما ترا آسمانی گنجے رسیت. رندا بیا و منی رَندگیریا بکن.“ 23وهدے آ مردا اے پَسّئو اِشکت، سکّ گَمیگ بوت چێا که سَکّ سێر و هزگار اَت. 24ایسّایا آ چارت و گوَشت: ”په هَزگارێن مردمان هُدائے بادشاهیا پادئے اێر کنگ سکّ گران اِنت. 25هئو! چه سوچنئے دُمکا اُشترئے گوَزگ سَکّ گران اِنت، بله هُدائے بادشاهیا هزگارێن مردمئے پادئے اێر کنگ اَنگت گرانتر اِنت.“
26هما که اے هبرا اِشکنگا اَتنت، جُستِش کرت: ”گڑا کئے رَکّتَ کنت؟“ 27ایسّایا پَسّئو دات: ”هما کار که انسانئے دستا نبیت، هُدائے دستا بیت.“
28پِتْرُسا گوَشت: ”ما وتی هر چیزّ یله داتگ و تئیی رَندگیریا کنگا اێن.“ 29ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَسا که په هُدائے بادشاهیا وتی لۆگ و جاگه یا جن و چُکّ یا برات و گُهار یا مات و پت یله داتگ‌اَنت، 30همے جهانا اے چیزّانی بدلا آییا باز گێشترَ رسیت و آ دگه جهانا اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت.“
ایسّائے مَرکئے سئیمی پێشگۆیی
(مَتّا 20:17–19؛ مَرکاس 10:32–34)
31پدا ایسّایا وتی دوازدهێن کاسِد یکّ کِرّے برتنت و گوَشتی: ”نون ما اورشَلیما رئوگا اێن، هر چیزّ که نبیان انسانئے چُکّئے بارئوا نبشتگ، پوره و سَرجمَ بیت. 32آییا درکئومێن مردمانی دستا دئینت و هما درکئوم کَلاگیَ گرنت، بےاِزّتیَ کننت و دپ و دێما تُکّیَ جننت#18:32 تُکّ جنَگ، بزان تُه جنَگ.، 33شلّاک و هئیزرانیَ جننت و کُشنتی. بله سئیمی رۆچا آ پدا زندگَ بیت.“ 34آییئے مُرید چه اے هبران یکّێا هم سرپد نبوتنت. ایسّائے اے هبرانی مانا چه آیانی زانتا ڈَنّ اَت و سَرکچِش نئوارت که ایسّا چے گوَشگا اِنت.
کۆرێئے دْرهبکشی
(مَتّا 20:29–34؛ مَرکاس 10:46–52)
35وهدے ایسّا اَریهائے شهرئے نزّیکّا رَست، کۆرے دیستی که راهئے سرا نِشتگ و پِنڈگا اَت. 36وهدے کۆرا گوَزۆکێن مُچّیئے تئوار اِشکت، جُستی کرت: ”چے بئیگا اِنت؟“ 37هالِش دات: ”ایسّا ناسِری گوَزگا اِنت.“ 38گڑا آییا کوکّار کرت: ”ایسّا، او داوود بادشاهئے چُکّ! منی سرا رَهم کن.“ 39آ که چه سجّهێنان پێسر و پێشگام اَتنت، کۆرِش هَکَّل کرت و گوَشتِش: ”بسّ کن!“ بله آییا گێشتر کوکّار کرت: ”او داوود بادشاهئے چُکّ! منی سرا رهم کن.“
40ایسّا اۆشتات و هُکمی دات: ”آ مردا بیارێت.“ وهدے کۆر نزّیکّا آتک، ایسّایا جُست کرت: 41”تئو چے گوَشئے، من په تئو چے بکنان؟“ آییا پَسّئو دات: ”او هُداوند! منی چمّان رُژنا کن.“ 42ایسّایا گوَشت: ”بینا بئے! تئیی ایمانا ترا دْراه کرت.“ 43هما دمانا کۆرئے چمّ پچ بوتنت و هُدایا ستا و سنا کنانا ایسّائے همراه بوت. سجّهێن مردمان که دیست، آیان هم هُدائے ستا و سنا کرت.
ప్రస్తుతం ఎంపిక చేయబడింది:
لوکا 18: HPKB
హైలైట్
షేర్ చేయి
కాపీ
మీ పరికరాలన్నింటి వ్యాప్తంగా మీ హైలైట్స్ సేవ్ చేయబడాలనుకుంటున్నారా? సైన్ అప్ చేయండి లేదా సైన్ ఇన్ చేయండి
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.