ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก มาระโก 2

แบ่งปัน

ครั้นพระเยซูทรงทราบดังนั้น จึงตรัสแก่เขาว่า <<คนเจ็บต้องการหมอ แต่คนสบายไม่ต้องการ เรามิได้มาเพื่อจะเรียกคนที่เห็นว่าตัวชอบธรรม แต่มาเรียกคนที่พวกท่านว่านอกรีต>>

เมื่อพระเยซูทรงเห็นความเชื่อของเขาทั้งหลาย พระองค์จึงตรัสกับคนง่อยว่า <<ลูกเอ๋ย บาปของเจ้าได้รับอภัยแล้ว>>

พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า <<วันสะบาโตนั้นทรงตั้งไว้เพื่อมนุษย์ มิใช่ทรงสร้างมนุษย์ไว้สำหรับวันสะบาโต

เมื่อเขาเข้าไปให้ถึงพระองค์ไม่ได้เพราะคนมาก เขาจึงรื้อดาดฟ้าหลังคาตรงที่พระองค์ประทับนั้น และเมื่อรื้อเป็นช่องแล้ว เขาก็หย่อนแคร่ที่คนง่อยนอนอยู่

แต่เพื่อท่านทั้งหลายจะได้รู้ว่า บุตรมนุษย์มีสิทธิอำนาจในโลกที่จะโปรดยกความผิดบาปได้>> พระองค์จึงตรัสสั่งคนง่อยว่า <<เราสั่งเจ้าว่า จงลุกขึ้นยกแคร่ไปบ้านของเจ้าเถิด>>

ที่จะว่ากับคนง่อยว่า <บาปทั้งปวงของเจ้าได้รับอภัยแล้ว> และจะว่า <จงยกแคร่เดินไปเถิด> นั้น ข้างไหนจะง่ายกว่ากัน

คนง่อยได้ลุกขึ้น แล้วก็ยกแคร่ของตนเดินออกไปต่อหน้าคนทั้งปวง คนทั้งปวงก็ประหลาดใจนัก จึงสรรเสริญพระเจ้าว่า <<เราไม่เคยเห็นเช่นนี้เลย>>