เฉลยธรรมบัญญัติ 32:1-18

“ฟ้าเอ๋ย ช่วย​ฟัง​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​จะ​พูด แผ่นดินเอ๋ย ช่วย​ฟัง​คำพูด​จาก​ปาก​ข้าพเจ้า คำสอน​ข้าพเจ้า จะ​ตกลง​มา​เหมือน​ฝน คำพูด​ข้าพเจ้า จะ​ลง​มา​เหมือน​หมอก เหมือน​สายฝน​พรำๆ​บน​หญ้าอ่อน เหมือน​หยาดฝน​บน​พืช​เกิด​ใหม่ เพราะ​ข้าพเจ้า​จะ​ประกาศ​ชื่อ​ของ​พระยาห์เวห์ สรรเสริญ​ความ​ยิ่งใหญ่​ของ​พระเจ้า​ของ​เรา พระศิลา งาน​ของ​พระองค์​สมบูรณ์แบบ​ยิ่งนัก ทาง​ทุกทาง​ของ​พระองค์​ถูกต้อง พระเจ้า​ซื่อสัตย์ พระองค์​ไม่​เคย​ทำ​ผิด พระเจ้า​เที่ยงตรง พระองค์​ไว้วางใจ​ได้ พวกเจ้า​ไม่​ได้​เป็น​ลูกหลาน​ของ​พระองค์ เพราะ​ความผิด​ของ​พวกเจ้า พวกเจ้า​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระองค์ พวกคน​หลอกลวง​และ​เจ้าเล่ห์ พวกเจ้า​จะ​ตอบแทน​พระยาห์เวห์​ด้วย​วิธีนี้​หรือ พวก​คนโง่​และ​ไร้สาระ พระองค์​ไม่ใช่​พ่อ​ของ​เจ้า​ผู้ที่​สร้าง​เจ้า​มา​หรือ พระองค์​ไม่ใช่​ผู้ที่​สร้าง​เจ้า​และ​ทำให้​เจ้า​เกิด​มา​เป็น​ชนชาติ​หนึ่ง​หรือ จำ​วัน​เก่าๆ​เหล่านั้น​ไว้ คิดถึง​ปี​ที่​คน​รุ่น​ก่อนๆ​ได้​ผ่าน​มา ถาม​พ่อ​ของ​เจ้า​และ​เขา​จะ​บอก​เจ้า ถาม​ผู้นำ​อาวุโส​ของ​เจ้า​และ​พวกเขา​จะ​บอก​เจ้า​เกี่ยวกับ​อดีต เมื่อ​พระเจ้า​ผู้สูงสุด​แบ่ง​ชนชาติ​ออก เมื่อ​พระองค์​แบ่ง​แยก​เชื้อชาติ​มนุษย์ พระองค์​กำหนด​เขตแดน​ของ​ประชาชน ให้​เท่าเทียม​กับ​จำนวน​ทูตสวรรค์​ที่​มี​อยู่ แต่​ส่วนแบ่ง​ของ​พระยาห์เวห์​คือ​ประชาชน​ของ​พระองค์ ยาโคบ​คือ​ส่วนแบ่ง​ของ​พระองค์ พระองค์​พบ​เขา​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง​ที่​ร้าง และ​ลม​แรง พระองค์​อยู่​รอบๆ​ตัว​เขา​และ​ดูแล​เขา พระองค์​ปกป้อง​เขา​เหมือน​แก้วตา​ของ​พระองค์ เหมือน​นก​อินทรี​ที่​คอย​ขยับ​รัง ของ​มัน และ​บิน​โฉบ​ไป​ที่​ลูก​ของ​มัน ดัง​นั้น พระยาห์เวห์​กาง​ปีก​ของ​พระองค์​ออก​และ​จับ​พวกเขา​ไว้ และ​แบก​พวกเขา​ไว้​บน​ปีก​ของ​พระองค์ พระยาห์เวห์​เท่านั้น​ที่​นำ​พวกเขา​ผ่าน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง ไม่​มี​พระ​อื่น​ใด​ที่​มา​ช่วย​พระองค์ พระองค์​ทำ​ให้​ยาโคบ​มี​อำนาจ​เหนือ​พื้นที่​ใน​แถบ​ภูเขา และ​เลี้ยง​เขา​ด้วย​พืชผล​ใน​ไร่นา พระองค์​ได้​ให้​เขา​ดูด​น้ำเชื่อม​ผลไม้​จาก​ก้อน​หิน และ​น้ำมัน​มะกอก​จาก​หิน​แข็ง พระยาห์เวห์​ได้​ให้​เนย​จาก​วัว​และ​นม​จาก​แพะ กับ​ไขมัน​จาก​ลูกแกะ​และ​แกะ​ตัวผู้ ฝูง​วัว​จาก​บาชาน​และ​แพะ​ตัวผู้​กับ​ข้าว​สาลี​ที่​ดี​ที่​สุด และ​พวกเจ้า​ได้​ดื่ม​เหล้าองุ่น​หมัก​เลือด​ของ​องุ่น แต่​เยชุรุน อ้วน​ขึ้น​และ​เริ่ม​เตะ​เจ้า​ของ เจ้า​เริ่ม​อ้วน หนา​และ​ตะกละ เยชุรูน​ทอดทิ้ง​พระเจ้า​ที่​สร้าง​เขา​ขึ้น​มา และ​เขา​ไม่​ให้​เกียรติ​พระศิลา​ที่​ช่วย​ชีวิต​เขา พวกเขา​ทำ​ให้​พระองค์​หึงหวง​ด้วย​พระ​แปลก​หน้า พวกเขา​ทำ​ให้​พระองค์​โกรธ​ด้วย​รูปเคารพ​ที่​น่า​รังเกียจ พวกเขา​บูชา​วิญญาณ​ที่​ไม่ใช่​พระเจ้า พวกเขา​บูชา​พระ​ที่​พวกเขา​ไม่​รู้จัก​มา​ก่อน เป็น​พระ​ใหม่ มา​ถึง​ไม่​นาน บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​ไม่​เคย​เคารพ​ยำเกรง​พระ​เหล่านั้น​มา​ก่อน เจ้า​ลืม​พระศิลา​ที่​ให้​กำเนิด​เจ้า เจ้า​ลืม​พระเจ้า​ที่​คลอด​เจ้า​มา​ด้วย​ความ​เจ็บปวด