โยบ 3:6-26

โยบ 3:6-26 THA-ERV

ความ​หมองหม่น​น่าจะ​ยึด​เอา​คืนนั้น​ที่​ข้า​ก่อ​เกิด​ขึ้น​ใน​ท้อง​ไปซะ คืนนั้น​ไม่​น่า​จะ​เชื่อม​ต่อ​กับ​วัน​อื่นๆ​ของ​ปี​เลย วันนั้น​ไม่​น่า​จะ​ถูก​นับ​รวม​อยู่​ใน​เดือน​ต่างๆ​เลย ความ​จริง​แล้ว​คืนนั้น​น่า​จะ​เป็น​หมัน​ไป ไม่​น่า​จะ​มี​เสียงร้อง​อย่าง​มี​ความสุข​ใน​คืนนั้น​เลย คน​ที่​สาปแช่ง​วัน​น่า​จะ​ร่าย​เวทมนตร์​ใส่​คืนนั้น​ด้วย คน​ที่​เก่ง​ใน​การ​ปลุก​เรียก​ตัว​เลวีอาธาน ขึ้น​มา น่าจะ​สาปแช่ง​คืนนั้น​ด้วย ดวงดาว​ใน​ยาม​รุ่งสาง​น่า​จะ​มืด​ไป คืนนั้น​ที่​รอ​แสงสว่าง​อย่าง​ตื่นเต้น​ไม่​น่า​จะ​ได้​พบ​แสงสว่าง​เลย คืนนั้น​ไม่​น่า​จะ​ได้​พบ​กับ​แสงสว่าง​แห่ง​ยาม​รุ่งสาง​เลย เพราะ​คืนนั้น​ไม่​ได้​ปิด​ครรภ์​ของ​แม่​ข้า​ไว้ เพราะ​คืนนั้น​ไม่​ได้​ซ่อน​ความ​ทุกข์ยาก​ไป​จาก​สายตา​ข้า ทำไม​ข้า​ถึง​ไม่​ตาย​ตั้ง​แต่​เกิด ทำไม​ข้า​ถึง​ไม่​คลอด​ออก​มา​แล้ว​สิ้นใจ​ไป​เลย ทำไม​ตัก​ของ​แม่​จึง​รองรับ​ข้า​ไว้ และ​ทำไม​ถึง​มี​เต้านม​ให้​ข้า​ดูด เพราะ​ถ้า​ข้า​ตาย​ไป​เสีย​ตั้งแต่​แรก​เกิด ตอนนี้​ข้า​คง​นอน​เหยียด​ยาว​อยู่​และ​ไม่​ถูก​รบกวน ข้า​คง​นอน​หลับ​อยู่​และ​คง​ได้​พักผ่อน อยู่​ร่วม​กับ​พวก​กษัตริย์​และ​บรรดา​ที่​ปรึกษา​แห่ง​แผ่นดิน​ที่​เคย​สร้าง​เมือง​ปรัก​หักพัง​ขึ้น​ใหม่​สำหรับ​พวก​เขา​เอง หรือ​อยู่​กับ​พวก​เจ้านาย​ใน​วัง ที่​เคย​มี​ทองคำ​และ​เงิน​เต็ม​บ้าน ทำไม​ข้า​ถึง​ไม่​ถูก​ฝัง​เหมือน​กับ​เด็ก​ที่​ตาย​ใน​ท้อง หรือ​เป็น​ทารก​ที่​ไม่​เคย​เห็น​แสง​สว่าง ที่​หลุมศพ​นั้น​คนชั่ว​จะ​หยุด​ก่อ​ปัญหา ที่นั่น​ผู้ที่​เหนื่อย​ล้า​จะ​ได้​พักผ่อน ที่นั่น​เหล่า​เชลย​จะ​อยู่​กัน​อย่าง​สบาย เพราะ​พวก​เขา​จะ​ไม่​ได้ยิน​เสียง​ร้อง​ตะโกน​ของ​ผู้คุม ทั้ง​ผู้น้อย​และ​ผู้ใหญ่​ก็​อยู่​ที่นั่น ส่วน​ทาส​ก็​เป็น​อิสระ​จาก​เจ้านาย ทำไม​ถึง​ให้​แสงสว่าง​กับ​คน​ที่​ทุกข์ทรมาน ทำไม​ถึง​ให้​ชีวิต​กับ​คน​ที่​จม​อยู่​กับ​ความขมขื่น ทำไม​ไม่​ยอม​ให้​คน​ที่​อยาก​ตาย​ได้​ตายซะ พวกเขา​ขุด​หา​ความตาย​ยิ่ง​กว่า​ขุด​หา​ทรัพย์​สมบัติ​เสียอีก พวกเขา​ดีใจ​แทบ​ตาย​เมื่อ​เขา​พบ​หลุมศพ​ของ​ตน พวกเขา​ร้องเพลง​กัน​อย่าง​สนุก​สนาน ทำไม​ถึง​ให้​ชีวิต​กับ​คน​ที่​ไม่​รู้​ว่า​จะ​อยู่​ไป​ทำไม คือ​คน​ที่​พระเจ้า​ได้​ปิด​กั้น​รอบ​ด้าน อาหาร​ของ​ข้า​คือ​การ​ถอน​หายใจ น้ำดื่ม​ของ​ข้า​คือ​เสียง​ร้อง​คร่ำครวญ เพราะ​สิ่ง​ที่​ข้า​กลัว​มาก​ที่สุดนั้น​ก็​ได้​เกิด​ขึ้น​กับ​ข้า สิ่ง​ที่​ข้า​หวาดผวา​ก็​ได้​ตก​อยู่​บน​ข้า ข้า​ไม่​มี​ความ​สงบสุข ไม่​มี​ความ​เงียบสงบ ข้า​ไม่​ได้​พักผ่อน ข้า​มี​แต่​ความ​ว้าวุ่นใจ”

อ่าน โยบ 3