เนหะมียาห์ 13:6-31

เนหะมียาห์ 13:6-31 THA-ERV

ตอน​ที่​เกิด​เรื่อง​ทั้งหมด​นี้ ผม​ไม่ได้​อยู่​ใน​เมือง​เยรูซาเล็ม เนื่องจาก​ผม​ได้​กลับ​ไป​หา​กษัตริย์​อารทาเซอร์ซีส​แห่ง​บาบิโลน ซึ่ง​ตรงกับ​ปี​ที่​สามสิบสอง​ที่​พระองค์​ขึ้น​ครองราชย์ แต่​ต่อมา ผม​ได้​ขอ​อนุญาต​กษัตริย์ และ​กลับ​มา​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม ผม​ได้​รู้​ถึง​สิ่ง​ที่​เอลียาชีบ​ผู้​ชั่วร้าย​ได้​ทำ​ให้​โทบีอาห์ นั่นคือ​เขา​ได้​ยก​ห้องๆ​หนึ่ง​ใน​วิหาร​ของ​พระเจ้า​ให้​กับ​โทบีอาห์ ผม​ถือ​ว่า​มัน​เป็น​เรื่อง​ชั่วร้าย​มาก ดังนั้น ผม​จึง​โยน​ข้าวของ​ของ​โทบีอาห์​ออก​ไป​นอก​ห้อง แล้ว​ผม​สั่ง​ให้​ชำระ​ห้อง​ให้​บริสุทธิ์ และ​เอา​เครื่องใช้​ต่างๆ​ของ​วิหาร​ของ​พระเจ้า รวมทั้ง​เครื่อง​บูชา​จาก​เมล็ดพืช และ​เครื่อง​หอม กลับ​ไป​ไว้​ใน​ห้องนั้น​อย่างเดิม ผม​ยัง​ได้​รับรู้​อีก​ว่า พวก​ชาวเลวี​ไม่​ได้รับ​ส่วนแบ่ง​ของ​พวกเขา ดังนั้น​พวก​ชาวเลวี​และ​พวก​นักร้อง​ที่​ทำ​หน้าที่​รับใช้​อยู่​ใน​วิหาร จึง​กลับ​ไป​ยัง​ไร่นา​ของตน ผม​ต่อว่า​พวก​เจ้าหน้าที่​ว่า “ทำไม​วิหาร​ของ​พระเจ้า​ถึง​ได้​ถูก​ละเลย​อย่างนี้” แล้ว​ผม​จึง​รวบรวม​พวก​ชาวเลวี และ​พวก​นักร้อง​กลับ​ไป​ยืน​อยู่​ประจำ​ที่​ของ​พวกเขา จากนั้น​พวก​คน​ยูดาห์​ทั้งหมด​จึง​นำ​สิบ​เปอร์เซ็นต์​ของ​เมล็ดพืช สิบ​เปอร์เซ็นต์​ของ​เหล้าองุ่น​ใหม่ และสิบ​เปอร์เซ็นต์​ของ​น้ำมัน มา​ไว้​ยัง​พวก​ห้อง​เก็บของ​ของ​วิหาร แล้ว​ผม​ได้​แต่งตั้ง​คน​ขึ้นมา​ดูแล​ห้อง​เก็บของ​เหล่านั้น คือ เชเลมิยาห์​ที่​เป็น​นักบวช ศาโดก​ที่​เป็น​อาจารย์ และ​เปดายาห์​ที่​เป็น​ชาวเลวี รวมทั้ง​แต่งตั้ง​ฮานัน ลูกชาย​ศักเกอร์ ที่​เป็น​ลูก​ของ​มัทธานิยาห์ ให้​เป็น​ผู้ช่วย​พวกเขา เพราะ​พวกเขา​เป็น​คน​ซื่อสัตย์ ดังนั้น​พวกเขา​จึง​มี​หน้าที่​แจกจ่าย​ส่วนแบ่ง​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วมงาน​ของ​พวกเขา ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​โปรด​ระลึก​ถึง​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​ทำ​ให้​กับ​พระองค์ ขอ​พระองค์​อย่า​ได้​ลืม​การดี ที่​ข้าพเจ้า​ได้​ทำ​ไป​อย่าง​สัตย์ซื่อ เพื่อ​วิหาร​ของ​พระเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า และ​เพื่อ​การ​รับใช้​ทั้งหลาย​ใน​วิหาร​นั้น ใน​ครั้งนั้น ผม​เห็น​ประชาชน​ใน​ยูดาห์ ได้​เหยียบ​ย่ำ​องุ่น​อยู่​ใน​บ่อ ทั้งๆที่​เป็น​วันหยุด​ทาง​ศาสนา แถม​ยัง​เอา​เมล็ดข้าว​มากมาย​ใส่​ไว้​บน​หลัง​ลา รวมทั้ง​เหล้าองุ่น ผลองุ่น มะเดื่อ และ​สัมภาระ​อื่นๆ​อีก​หลาย​อย่าง แล้ว​พวกเขา​ก็​นำ​ของ​ทั้งหมด​นี้​ไป​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา ผม​ได้​เตือน​พวกเขา​ไม่ให้​ขาย​อาหาร​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา พวก​ชาว​ไทระ​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​เยรูซาเล็ม ได้​นำ​ปลา​และ​ของ​หลาย​อย่าง​มา​ขาย และ​พวกเขา​กำลัง​ขาย​ให้​กับ​คน​ยูดาห์​และ​คน​ที่​อยู่​ใน​เมือง​เยรูซาเล็ม​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา ผม​เถียง​กับ​พวก​ขุนนาง​ของ​ยูดาห์ และ​พูด​กับ​พวกเขา​ว่า “รู้ไหม​ว่า​พวกเจ้า​กำลัง​ทำ​สิ่ง​ชั่วร้าย​อะไร​อยู่ พวกเจ้า​กำลัง​ละเมิด​ความ​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​วันหยุด​ทาง​ศาสนา” บรรพบุรุษ​ของ​พวกเจ้า​ก็​ทำ​อย่างนี้​เหมือน​กัน พระเจ้า​ของ​เรา​ถึง​ได้​นำ​ความ​หายนะ​มา​สู่​พวกเรา​และ​เมืองนี้ พวกเจ้า​กำลัง​ละเมิด​ความ​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​วันหยุด​ทาง​ศาสนา พวกเจ้า​กำลัง​นำ​โทษ​มา​สู่​อิสราเอล​มากขึ้น ผม​ก็​เลย​ทำ​อย่างนี้​คือ ใน​วัน​ก่อน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา เมื่อ​เริ่ม​มืด ผม​ได้​สั่ง​ให้​ปิด​ประตู​เมือง​เยรูซาเล็ม​ทั้งหมด และ​สั่ง​ไม่ให้​เปิด​จนกว่า​จะ​เลย​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​ไป ผม​ให้​คนรับใช้​ของผม​เฝ้า​เวร​ที่​ประตู เพื่อ​ไม่ให้​มี​การ​ขนของ​เข้ามา​ใน​เมือง​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา มี​ครั้ง​หรือ​สอง​ครั้ง​ที่​พวก​พ่อค้า​และ​คน​ขาย​สินค้า​ต่างๆ​มา​นอน​ค้างคืน​อยู่​นอก​กำแพง​เมือง​เยรูซาเล็ม ผม​เตือน​พวกเขา​ว่า “พวกเจ้า​มา​นอน​ค้างคืน​อยู่​หน้า​กำแพง​เมือง​ทำไม ถ้า​พวกเจ้า​ทำ​อย่างนี้​อีก เรา​จะ​ใช้​กำลัง​กับ​พวกเจ้า” หลัง​จากนั้น​พวกเขา​ก็​ไม่​กลับมา​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​อีกเลย หลัง​จากนั้น ผม​บอก​กับ​พวก​ชาวเลวี​ให้​ชำระ​ตัวเอง​ให้​บริสุทธิ์ และ​ให้​ไป​เฝ้า​ระวัง​ประตู​เมือง เพื่อ​รักษา​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​ให้​ศักดิ์สิทธิ์ ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​โปรด​ระลึกถึง​สิ่งนี้​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​ทำ​ให้​กับ​พระองค์ ขอ​เมตตา​ข้าพเจ้า​ด้วย​ความรัก​อัน​ยิ่งใหญ่​ของ​พระองค์ ใน​ครั้งนั้น​ผม​เห็น​ชาย​ชาว​ยูดาห์ แต่งงาน​กับ​หญิง​ชาว​อัชโดด ชาว​อัมโมน และ​ชาว​โมอับ ครึ่งหนึ่ง​ของ​ลูกๆ​พวกเขา พูด​ภาษา​อัชโดด หรือ​ภาษา​ของ​ชนชาติ​อื่น พวก​เด็กๆ​เหล่านั้น​พูด​ภาษา​ยูดาห์​ไม่เป็น ผม​จึง​บอก​คน​เหล่านั้น​ว่า​พวกเขา​ทำ​ผิด และ​สาปแช่ง​พวกเขา และ​ผม​ได้​ทุบตี​พวกเขา​บางคน​และ​ดึง​ผม​ของ​พวกเขา และ​ทำ​ให้​พวกเขา​สาบาน​ใน​นาม​ของ​พระเจ้า ผม​พูด​ว่า “พวกเจ้า​จะ​ต้อง​ไม่​ยก​ลูกสาว​ให้​เป็น​เมีย​ลูกชาย​ของ​คน​พวกนั้น และ​เจ้าเอง​ก็​ต้อง​ไม่รับ​เอา​ลูกสาว​ของ​พวกเขา​มา​เป็น​เมีย​ลูกชาย​ของเจ้า หรือ​เป็น​เมีย​เจ้า​เอง ที่​กษัตริย์​ซาโลมอน​แห่ง​อิสราเอล​ได้​ทำ​บาป​นั้น​เป็น​เพราะ​พวก​ผู้หญิง​อย่าง​พวกนี้​ไม่ใช่​หรือ ใน​พวก​ประเทศ​ทั้งหลาย ไม่มี​กษัตริย์​องค์ไหน​ที่​เป็น​เหมือน​กับ​กษัตริย์​ซาโลมอน ที่​พระเจ้า​ของ​พระองค์​ได้​รัก​พระองค์​มาก​ขนาดนั้น พระเจ้า​ทำ​ให้​ซาโลมอน​เป็น​กษัตริย์​เหนือ​อิสราเอล​ทั้งหมด แต่​เมีย​ต่างชาติ​พวกนั้น​ทำ​ให้​พระองค์​ทำบาป แล้ว​อย่างนี้​พวกเรา​ควร​ฟัง​เจ้า​หรือ และ​ทำ​ความชั่ว​ที่​ยิ่งใหญ่​เหล่านี้ และ​ทรยศ​ต่อ​พระเจ้า​ของเรา​โดย​แต่งงาน​กับ​พวก​หญิง​ต่างชาติ​อย่างนั้น​หรือ” เอลียาชีบ​ผู้​เป็น​นักบวช​สูงสุด​มี​ลูกชาย​คน​หนึ่ง​ชื่อ​ว่า​เยโฮยาดา ที่​เป็น​ลูกเขย​ของ​สันบาลลัท​ชาว​โฮโรนาอิม ผม​ได้​ไล่​เยโฮยาดา​ให้​ไป​อยู่​ห่างไกล​จาก​ผม ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​โปรด​ระลึก​ถึง​สิ่ง​ที่​พวกเขา​ทำ​ต่อ​พระองค์ และ​ลงโทษ​พวกเขา​ด้วยเถิด เพราะ​พวกเขา​ได้​ทำ​ให้​ความ​เป็น​นักบวช​เสื่อมไป พวกเขา​ได้​ทำ​ให้​ข้อตกลง​ที่​พระองค์​ได้​ทำ​ไว้​กับ​พวกนักบวช​และ​พวก​ชาวเลวี​เสื่อมไป ดังนั้น​ผม​จึง​ชำระ​พวก​นักบวช​และ​พวก​ชาวเลวี​ให้​บริสุทธิ์​จาก​วิถีทาง​ทั้งหมด​ของ​คน​ต่าง​ชาติ แล้ว​ให้​พวกเขา​กลับ​ไป​ทำ​หน้าที่​ที่​พวกเขา​ต้อง​รับผิดชอบ ผม​ยัง​ได้​จัดการ​เรื่อง​การ​หา​ไม้ฟืน​สำหรับ​แท่นบูชา​มา​ตาม​เวลา​ที่​ได้​กำหนด​ไว้ และ​ยัง​จัดการ​เรื่อง​การ​ถวาย​ผลแรก​ของปี ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​โปรด​ระลึก​ถึง​สิ่งนี้​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​ทำ​ให้​กับ​พระองค์ และ​ขอ​โปรด​อวยพร​ข้าพเจ้า​ด้วยเถิด