MGA KAWIKAAN 31:10-31

Sinong makakatagpo ng isang butihing babae? Sapagkat siya'y higit na mahalaga kaysa mga batong rubi. Ang puso ng kanyang asawa, sa kanya'y nagtitiwala, at siya'y hindi kukulangin ng mapapala. Gumagawa siya ng mabuti sa kanya at hindi kasamaan sa lahat ng mga araw ng kanyang buhay. Siya'y humahanap ng balahibo ng tupa at lino, at kusang-loob ang kanyang mga kamay ay nagtatrabaho. Siya'y gaya ng mga sasakyang dagat ng mangangalakal, nagdadala siya ng kanyang pagkain mula sa kalayuan. Siya'y bumabangon samantalang gabi pa, at naghahanda ng pagkain para sa kanyang pamilya, at nagtatakda ng mga gawain sa mga babaing alila niya. Tinitingnan niya ang isang bukid at ito'y binibili niya, sa bunga ng kanyang mga kamay ay nagtatanim siya ng ubasan. Binibigkisan niya ng lakas ang kanyang mga balakang, at pinalalakas ang kanyang mga bisig. Kanyang nababatid na kikita ang kanyang kalakal, ang kanyang ilaw sa gabi ay hindi namamatay. Kanyang inilalagay ang kanyang mga kamay sa panulid, at ang kanyang mga kamay ay humahawak ng panghabi. Binubuksan niya sa mga dukha ang kanyang kamay, iniaabot niya ang kanyang mga kamay sa nangangailangan. Hindi siya natatakot sa niyebe para sa sambahayan niya, sapagkat ang buo niyang sambahayan ay nakadamit na pula. Gumagawa siya ng mga saplot para sa sarili, ang kanyang pananamit ay pinong lino at kulay-ube. Kilala ang kanyang asawa sa mga pintuang-bayan, kapag siya'y nauupong kasama ng matatanda sa lupain. Gumagawa siya ng mga kasuotang lino at ito'y ipinagbibili, at nagbibigay ng mga pamigkis sa mga negosyante. Kalakasan at dangal ang kanyang kasuotan, at ang panahong darating ay kanyang tinatawanan. Binubuka niya ang kanyang bibig na may karunungan; at nasa kanyang dila ang aral ng kabaitan. Kanyang tinitingnang mabuti ang mga lakad ng kanyang sambahayan, at hindi siya kumakain ng tinapay ng katamaran. Tumatayo ang kanyang mga anak, at tinatawag siyang mapalad; gayundin ang kanyang asawa, at kanyang pinupuri siya: “Maraming anak na babae ang nakagawa ng kabutihan, ngunit silang lahat ay iyong nahigitan.” Ang alindog ay madaya, at ang ganda ay walang kabuluhan, ngunit ang babaing natatakot sa PANGINOON ay papupurihan. Bigyan siya ng bunga ng kanyang mga kamay, at purihin siya ng kanyang mga gawa sa mga pintuang-bayan.