Gidyon düşmanlarını yeniyor

İsraillilerin düşmanları Мidyanlılar, İsraillilere karşı savaşmak için bir araya toplandılar. Gidyon İsraillilerin askerlerini yanına çağırmıştı. Savaş için hazır olurdular.

Rab Gidyon’a, “Yanında fazla adam var” dedi, “Midyanlıları eline teslim etmeyeceğim. Yoksa İsrailliler, “Kendi kuvvetimizle kurtulduk” diyerek bana karşı övünebilirler. Şimdi askerlere şunu söyle, “Korkudan titreyen geri gitsin.”” Bunun için yirmi bin adam evine döndü, on bin adam Gidyon’la kaldı.

Rab Gidyon’a, “Adamların sayısı hâlâ fazla” dedi, “Kalanları suyun başına götür, onları orada deneyeceğim.”

Gidyon askerlerini suyun başına götürdü. Rab Gidyon’a, “Köpek gibi diliyle su içenleri bir yana, su içmek için dizleri üzerine çökenleri öbür yana ayır” dedi.

Ellerini ağızlarına götürerek dilleriyle su içenlerin sayısı üç yüzdü. Geri kalanların hepsi su içmek için dizleri üzerine çöktüler.

Rab Gidyon’a, “Sizi diliyle su içen üç yüz kişinin eliyle kurtaracağım” dedi, “Öbürleri çadırlarına dönsün.”

Gidyon yalnız bu üç yüz kişi ile ilerlerdi. Gidyon’la gidenler yanlarına yiyecek ve borularını aldılar. Gidyon ve askerleri balkanın tepesinde düşmanlar ise balkanın aşağısında, vadideydiler. (İki balkan arasında akan derenin zamanla oluşturan düz ve alçak yere vadi denilir.) Böcek sürüsü gibi vadiye yayılmışlardı. Develeri su kenarında kum kadar çoktu, sayısızdılar.

Rab Gidyon ve askerlerin imanını güçlendirmek için onlara bir işaret verdi. Gidyon durumu anlamak için gece karanlığını kullandı ve saklanarak düşmanların arasına girdi. Düşman askerlerinden biri arkadaşına gördüğü bir rüya anlatıyordu. Arkadaşının rüyasını dinleyen asker arkadaşına şöyle dedi: “Rüyanın anlamı budur: Allah bizi ve bizimle birlikte bütün askerleri Gidyon’un eline teslim edecek.” Gidyon bunu duyunca Allah’a şükredip Onu övdü.

Gidyon kendi askerlerinin yanına dönüp onlara, “Kalkın! Rab düşmanlarımızı elimize teslim etti” dedi. Hepsine borular, boş toprak kapları ve içinde yakılmak için küçük lamba verdi. Onlara, “Gözünüz bende olsun” dedi, “Ben ne yaparsam siz de onu yapın.” Hâlâ gece idi.

İsrailli askerler düşmanlarının etrafını sardılar. Gidyon düşmanların yanına vardı ve borusunu çalıp toprak kabını kırdı. Bağırdı. Bunu İsrail askerleri gördükleri anda herkes borusunu çalıp, toprak kabını kırdı ve, “Yaşasın Rab’bin ve Gidyon’un kılıcı!” diye bağırdılar. Düşmanlar hepsi her tarafa koşmaya, bağırıp kaçışırken, kılıçla birbirlerini öldürmeye başladılar. Sağ kalanlar canını kurtarmak için çok uzak yerlere kaçtılar. Böylece çok az askerlerle sayısı binlerce olan düşman yenildi.

Gidyon’un yapılmayacak gibi gözüken çok büyük bir işi vardı. Ve Rab askerlerinin sayısını daha az yapmakla Gidyon’un işini hiç olmayacak gibi yaptı. Rab’bin isteği da buydu. Gidyon’un yapamayacağı işi Rab yapabileceğini göstermekti. Kendi kuvvetimiz büyükse Rab’bimizi düşünmüyoruz. Daha iyisi, zayıf olduğumuzu kabul edelim çünkü bize kuvvet veren Allah’ımız var. Onun yardımıyla yapamayacağımız ya da hiç olmayacak gibi gözüken şeyleri yapabiliriz.