Atalya

İzebel’in kızının adı Atalya idi. Anası gibi çok kötü biriydi.

Allah İzebel’i öldürdüğü zaman kral olan bir torunu da öldürüldü. Anası olan Atalya oğlu için yas tutmadı. Üstelik hayatta kalan bütün oğullarını ve kral olabilecek kişileri öldürmeye kalktı. Tek bir erkek bebek saklanarak kurtuldu. Böylece Atalya kraliçe olup krallığı altı sene yürüttü. Anası İzebel gibi halkını putlara taptırdı.

Allah Atalya'nın anasını öldürtmüş olsa da Atalya Allah’tan korkmadı. Kuvveti ve zenginliği Allah’tan daha çok sevmişti ve aptalca davrandı.

Yedi sene geçtikten sonra Allahevinin güdücüsü Atalya'dan saklanan çocuğu halkın önüne çıkarıp kral yaptırdı. Atalya onları durdurmaya çalıştı ama başaramadı. Askerler Atalya’yı öldürdü. Halk Atalya ve İzebel’in insanları taptırdıkları putlarını çıkartıp yok etti.

Anası gibi Atalya Allah’a “boş ver” diye düşünüp kendi istediğini yapıyordu. Çok yanlış düşünüyordu. Anası gibi kötülük yaptığı için öldürüldü. Atalya öldürüldüğü için insanlar sevindiler.

Biz nasıl insanlarız? İzebel ve Atalya gibi kötülük yapıyor muyuz? Biz Allah’ın sözüne boş vererek diğer insanlara da aynısını yapsınlar diye kışkırtıyor muyuz? Öyleyse Allah’ın öfkesinden korkalım. Biz Atalya ve İzebel’in tam tersi olalım. Çabucak Rab’bimizin sözünü dinleyelim ve ona göre yaşayalım. Başka insanlara da kuraj verelim iyilik yapsınlar ve Rabbin sözüne göre yaşasınlar. Aralarında yaşadığımız insanlar iyiliklerden ötürü sevinsinler.