Популярні біблійні вірші з Лүк 23

Поділитись

Гайсә шунда: – И-и Атам! Кичер бу кешеләрне, чөнки нәрсә эшләгәннәрен белмиләр, – диде.] Гаскәриләр, жирәбә салып, Аның киемнәрен бүлештеләр.

Гайсә аңа: – Хак сүз әйтәм: син бүген үк Минем белән бергә җәннәттә булырсың, – дип җавап кайтарды.

Аннары Гайсәгә мөрәҗәгать итеп: – Гайсә, Үз Патшалыгыңа килгәч, мине искә ал, – дип өстәде.

Гайсә шунда: – Атам! Рухымны Синең кулыңа тапшырам, – дип, каты итеп кычкырды һәм шул сүзләрдән соң җан бирде.

«Баш сөяге» дип аталган урынга җиткәч, Аны да, теге җинаятьчеләрне дә – берсен Аның уң, ә икенчесен сул ягына хачка кадакладылар. [

Көн урталары җиткән иде инде. Шулвакыт кояш сүнеп, бөтен җир йөзен караңгылык каплап алды, һәм шушы хәл көндезге өчкә кадәр дәвам итте. Аллаһы йортындагы пәрдә исә урталай ертылып төште.

Бу хәлләрне күреп торган йөзбашы, Аллаһыны данлап: – Чыннан да, бу Кеше гаепсез булган икән, – диде.