Популярні біблійні вірші з Юхан 8

Поділитись

Иса кене халкънен лаф этип: – Мен дюньянынъ ярыгъы олам. Ким Меним пешимден кетсе, къаранлыкъта юрмез, лякин онен аят ярыгъы оладжакъ, – деди.

Акъикъатны биледжексиз, ве акъикъат сизни азат этеджек.

Онъа иман эткен еудийлерге Иса шай деди: – Меним сёзюмнен яшай берсенъиз, сиз акъикъий шегиртлерсинъиз.

Шунынъ ичюн, эгер Огъул сизни азат этсе, акъикъатен азат олурсыз.

Олар бу акъта сорай бергенлери ичюн, Иса башыны котерип: – Аранъызда ким гунасыз олса, о, къадынгъа биринджи олып, таш атсын, – деди.

– Сизге керчектен догърусыны айтам, – деди Иса. – Гуна япаяткъан эр бир адам гунанынъ къулудыр.

Иса башыны котерди де, къадындан башкъа ич кимсени корьмейип: – Эй, къадын! – деди. – Олар къайда? Сени ич кимсе къабаатламадымы? – Ич кимсе, эфендим! – деп джевап берди къадын. – Мен де сени къабаатламайым, – деди Иса. – Бар да, бундан сонъ даа гуна япма.