Популярні біблійні вірші з Genesis 9

Поділитись

“Ug ingon nga ilhanan sa akong kasabotan kaninyo ug sa tanang matang sa mga mananap, ug sa tanan ninyong umaabot nga mga kaliwat, ibutang ko ang akong bangaw sa mga panganod.

Kon magpakita ang bangaw diha sa mga panganod, hinumdoman ko dayon ang akong walay kataposan nga kasabotan sa tanan nga adunay kinabuhi sa kalibotan.

“Si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo kinahanglan patyon usab sa iyang isigka-tawo. Kay ang tawo gibuhat sa Dios nga sama kaniya.

Unya, gipanalanginan sa Dios si Noe ug ang iyang mga anak ug giingnan, “Panganak kamo aron mosanay ug malukop ang kalibotan.

Gihatag ko kaninyo ang mga mananap ingon nga inyong pagkaon, maingon nga gihatag ko kaninyo ang lunhawng mga tanom ingon nga pagkaon.

Mahadlok kaninyo ang tanang mga mananap: ang naglakaw, ang naglupad, ang nagkamang, ug ang nagpuyo sa tubig. Gitugyan ko sila kaninyo.

Panganak kamo aron mosanay ug malukop ninyo ang kalibotan.”