 An Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017  Ann an 1993 sgrìobh an t-Àrd‑Oll. Dòmhnall Meek gun robh “an diofar a th' eadar ‘Gàidhlig a' Bhìobaill’ agus ‘Gàidhlig an latha an‑diugh’ air a bhith air fhaicinn gu ìre fada nas motha tro thìm – gu h‑àraid am measg luchd cleachdaidh na Gàidhlig a tha nas òige … – iadsan nach eil, ann an cumantas, cho eòlach air ‘Gàidhlig na cùbaid’ 's a bha an sinnsirean.” Ma bha sin fìor is follaiseach an uair sin, tha e nas motha buileach mar sin an‑diugh. 'S e sin an t‑adhbhar gu bheil sinne a' clò-bhualadh na h‑iris seo an‑dràsta. Bhruidhinn ar Tighearna 's ar Slànaighear Ìosa Crìosd gu pearsanta, na cànan fhèin, ri Màiri Magdalen às dèidh na h‑aiseirigh, airson dòchas a thoirt dhi (Eòin 20:16). Tha sinne cuideachd ag iarraidh gum bruidhinn Facal Dhè ri daoine sa chànan anns a bheil iad fhèin a' bruidhinn, a' sgrìobhadh, a' smaoineachadh 's ag aisling an‑diugh.  An Tiomnadh Nuadh 1767  Chaidh an Tiomnadh Nuadh eadar-theangachadh gu Gàidhlig na h-Alba on Ghreugais an toiseach leis an t-Urr. Seumas Stiùbhart, ministear Chill-Fhìnn, agus chaidh a chlò-bhualadh ann an 1767 – beagan 's fichead bliadhna an dèidh blàr Chùil Lodair. B' e a mhac, Iain, ministear Lus, am prìomh eadar-theangair airson an t-Seann Tiomnaidh, a chaidh a chrìochnachadh ann an 1801. O chionn ghoirid, tha suidheachadh na Gàidhlig san àm ri teachd air mòran aire fhaighinn, leis a' chànan a’ dèanamh adhartais agus a’ faighinn inbhe shònraichte ann am beatha na dùthcha. A dh'aindeoin sin tha an sgaradh eadar Gàidhlig làitheil agus an gnè Gàidhlig a tha ann an eadar-theagachadh 1801 a' leudachadh.   An Tiomnadh Nuadh 2017  Tha an eadar-theangachadh seo a' tighinn a-mach 250 bliadhna an dèidh a' chiad eadar-theagachadh dhen Tiomnadh Nuadh on Ghreugais gu Gàidhlig a bhith air a chlò-bhualadh.  Tha an eadar-theangachadh ùr ag amas air a bhith a' toirt ri chèile dìlseachd dhan Ghreugais thùsail le briathrachas làitheal, agus soilleireachd le urram. Tha an obair seo a' nochdadh aig àm nuair a tha cothroman air leth ann airson adhartas na Gàidhlig. Agus tha sinn an dòchas gum bi e feumail airson fòghlaim agus airson nan eaglaisean, a thuilleadh air leughadh phearsanta. Le bhith ag eadar-theangachadh Facal Dhè a Ghàidhlig an latha an‑diugh tha an sgioba againn an dòchas gun cluinn iadsan uile a leughas 's a chluinneas e guth Dhè a' bruidhinn riutha gu soilleir, agus, mar sin, gun tig iad gu eòlas air an t‑sìth 's air an t‑slàinte a tha rim faotainn tro Chrìosd a‑mhàin. 'S e miann na sgioba gum biodh gach moladh, urram agus cliù a' dol thuigesan agus thuigesan a‑mhàin. © Comann Bhìoball na h-Alba 2017 New Gaelic Translation 2017  In 1993 Prof. Donald Meek wrote that “the difference between ‘Bible Gaelic’ and ‘Today’'sGaelic’ has increased over time – especially among young users of Gaelic – those who, for the most part, are not so used to ‘Pulpit Gaelic’, as their forebears were.” If that was apparent then, it is even more so today. That is the reason that we are publishing this translation now.  Our Lord and Saviour spoke personally and in her own language, to Mary Magdalen after the resurrection, to give her hope (John 20:16). We also desire that God’s Word would speak to people in their own language which they speak, write, think and dream in today.   New Testament 1767  The New Testament was first translated into Scottish Gaelic by Rev James Stuart, minister of Killin, and published in 1767 – barely 20 years after the battle of Culloden. His son John, minister of Luss, was the main translator of the Old Testament, completed in 1801. In recent years, the future of Gaelic in education and public life has received much attention as the language flourishes. However, the gap between everyday Gaelic in common use and the Gaelic in the most recent Bible edition continues to widen.   New Testament 2017  This new translation comes 250 years after the first translation of the New Testament from Greek into Gaelic was published.  This new translation aims to combine faithfulness to the Greek original with vocabulary in normal use, and clarity with dignity. The work comes at a time of opportunity in the development of Gaelic. It is our desire that this new translation will be useful in education and for the churches, as well as for personal use. In translating God's Word into the today's Gaelic, our translation team hope that all who read will hear the voice of God speaking clearly to them, and, in that way, that they will know the peace and the salvation that are found only in Christ. It is the desire of the team, that all praise, honour, and glory be God’s and his alone.  © Scottish Bible Society 2017

℗ Comann Bhìoball na h‑Alba 2022 ℗ Scottish Bible Society 2022

An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

<div class="version vid1562 iso6393gla" data-vid="1562" data-iso6393="gla">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="JHN.5">
 <div class="label">5</div><div class="s1">An Leigheas aig an Linne</div><div class="p"> 1&#192;s d&#232;idh seo bha F&#232;ill dhe na h&#8209;I&#249;dhaich ann agus chaidh &#204;osa suas gu Ierusalem. 2A&#8209;nis tha ann an Ierusalem, aig Geata nan Caorach, linne ris an canar, anns a' chainnt Eabhraich, Betesda, aig a bheil c&#242;ig sg&#224;il&#8209;thaighean. 3Annta sin bha nan laighe m&#242;ran a bha tinn, dall, bacach agus seargte. 4[Oir o &#224;m gu &#224;m chaidh aingeal bhon Tighearna s&#236;os dhan linne agus chuir e an t&#8209;uisge troimh&#8209;a&#8209;ch&#232;ile. Mar sin, a' chiad neach a rachadh s&#236;os &#224;s d&#232;idh dhan uisge a bhith air a chur troimh&#8209;a&#8209;ch&#232;ile, bha e air a dh&#232;anamh sl&#224;n o ge b' e d&#232; an tinneas a bh' air.#5:4 Chan eil na faclan seo anns na l&#224;mh&#8209;sgr&#236;obhainnean as tr&#224;ithe.] 5A&#8209;nis bha duine &#224;raidh air a bhith an sin trithead bliadhna 's a h&#8209;ochd#5:5 Ochd bliadhna deug air fhichead (38). le a thinneas. 6Nuair a chunnaic &#204;osa an duine seo na laighe, agus fios aige gun robh e air a bhith &#249;ine mh&#242;r mar sin mu thr&#224;th, thuirt e ris, &#8220;A bheil thu ag iarraidh a bhith sl&#224;n?&#8221;</div><div class="p"> 7Fhreagair am fear a bha tinn e, &#8220;A Thighearna, chan eil duine agam, nuair a tha an t&#8209;uisge air a ghluasad, a chuireas dhan linne mi, ach nuair a tha mi a' dol innte th&#232;id neach eile s&#236;os romham.&#8221;</div><div class="p"> 8Thuirt &#204;osa ris, &#8220;&#200;irich! tog do leabaidh agus coisich.&#8221; 9Anns a' bhad dh'fh&#224;s an duine sl&#224;n agus thog e a leabaidh agus bha e a' coiseachd mun cuairt.</div><div class="p">B' e an t&#8209;S&#224;baid a bh' ann air an latha sin. 10Mar sin thuirt na h&#8209;I&#249;dhaich ris an fhear a chaidh a shl&#224;nachadh, &#8220;'S e an t&#8209;S&#224;baid a th' ann is chan eil e laghail dhut do leabaidh a ghi&#249;lain.&#8221;</div><div class="p"> 11Ach fhreagair e iad, &#8220;Am fear a rinn sl&#224;n mi, thuirt esan rium, &#8216;Tog do leabaidh agus coisich.&#8217;&#8221;</div><div class="p"> 12Dh'fhaighnich iad dha, &#8220;C&#242; e an duine a thuirt riut, &#8216;Tog i agus coisich.&#8217;&#8221;</div><div class="p"> 13Ach cha robh fios aig an duine a chaidh a shl&#224;nachadh c&#242; e, oir bha &#204;osa air a dhol &#224; sealladh a chionn 's gun robh sluagh san &#224;ite.</div><div class="p"> 14&#192;s d&#232;idh sin lorg &#204;osa e san teampall agus thuirt e ris, &#8220;Seall, chaidh do shl&#224;nachadh; na peacaich tuilleadh, mus tachair nas miosa dhut.&#8221; 15Dh'fhalbh an duine agus dh'innis e dha na h&#8209;I&#249;dhaich gum b' e &#204;osa a rinn sl&#224;n e.</div><div class="s1">Beatha tron Mhac</div><div class="p"> 16Air an adhbhar seo rinn na h&#8209;I&#249;dhaich geur&#8209;leanmhainn air &#204;osa, oir bha e a' d&#232;anamh nan rudan seo air an t&#8209;S&#224;baid. 17Ach fhreagair &#204;osa iad, &#8220;Tha m' Athair ag obair chun a seo, agus tha mise ag obair.&#8221; 18Air an adhbhar seo 's ann a bu mhotha a bha na h&#8209;I&#249;dhaich ag iarraidh a mharbhadh, oir chan e a&#8209;mh&#224;in gun robh e a' briseadh na S&#224;baid, ach bha e cuideachd ag r&#224;dh gum b' e Dia Athair&#8209;san, ga dh&#232;anamh fh&#232;in co&#8209;ionnan ri Dia.</div><div class="p"> 19Mar sin fhreagair &#204;osa iad, &#8220;Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag r&#224;dh ribh nach eil e comasach dhan Mhac rud sam bith a dh&#232;anamh uaithe fh&#232;in, ach na ch&#236; e an t&#8209;Athair a' d&#232;anamh, oir gach rud a bhios esan a' d&#232;anamh tha am Mac a' d&#232;anamh cuideachd. 20Oir tha an t&#8209;Athair a' gr&#224;dhachadh a' Mhic agus dh&#224;san sheall e a h&#8209;uile rud a tha e a' d&#232;anamh, agus obraichean nas motha na seo seallaidh e dha, airson 's gun gabh sibh iongnadh. 21Oir mar a thogas an t&#8209;Athair na mairbh agus a bheothaicheas e iad, mar sin beothaichidh am Mac cuideachd na thogras e. 22Oir chan eil an t&#8209;Athair a' toirt breith air aon sam bith, ach thug e a h&#8209;uile &#249;ghdarras&#8209;breitheanais dhan Mhac, 23airson 's gun toireadh na h&#8209;uile urram dhan Mhac mar a bheir iad urram dhan Athair. An neach nach toir urram dhan Mhac, chan eil e a' toirt urraim dhan Athair a chuir a&#8209;mach e.</div><div class="p"> 24&#8220;Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag r&#224;dh ribh, ge b' e a chluinneas m' fhaclan agus a chreideas esan a chuir a&#8209;mach mi, tha a' bheatha sh&#236;orraidh aige agus cha tig e a&#8209;steach do bhreitheanas, ach chaidh a thoirt a&#8209;mach &#224; b&#224;s gu beatha. 25Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag r&#224;dh ribh gu bheil uair a' tighinn agus tha i a&#8209;nis ann, nuair a chluinneas na mairbh guth Mac Dh&#232;, agus iadsan a chluinneas, bidh iad be&#242;. 26Oir mar a tha beatha aig an Athair ann fh&#232;in, mar sin cuideachd thug e dhan Mhac beatha a bhith aige ann fh&#232;in. 27Agus thug e &#249;ghdarras dha airson breith a thoirt, oir is esan Mac an Duine.</div><div class="p"> 28&#8220;Na gabhaibh iongnadh &#224;s a seo, oir tha uair a' tighinn anns an cluinn na h&#8209;uile a th' anns na tuaman a ghuth&#8209;san. 29Iadsan a tha a' d&#232;anamh rudan matha, &#232;iridh iad gu aiseirigh na beatha, ach iadsan a tha a' d&#232;anamh droch rudan, gu aiseirigh an d&#236;tidh. 30Chan urrainn dhomh rud sam bith a dh&#232;anamh uam fh&#232;in; mar a chluinneas mi, mar sin bheir mi breith, agus tha mo bhreitheanas ceart; oir chan eil mi ag iarraidh mo thoil fh&#232;in ach toil an aoin a chuir a&#8209;mach mi.&#8221;</div><div class="s1">Fianaisean mu &#204;osa</div><div class="p"> 31&#8220;Ma bheir mise fianais mum dheidhinn fh&#232;in, chan eil m' fhianais f&#236;or. 32'S e neach eile a tha a' toirt fianais mum dheidhinn, agus tha fios agam gu bheil an fhianais a tha esan a' d&#232;anamh mum dheidhinn f&#236;or.</div><div class="p"> 33&#8220;Chuir sibh fios gu E&#242;in agus thug esan fianais mun fh&#236;rinn. 34Chan eil mise a' gabhail fianais o dhuine, ach tha mi ag r&#224;dh seo airson 's gum bi sibh air ur te&#224;rnadh. 35B' e lampa lasrach agus dhe&#224;lrach a bh' ann, agus roghnaich sibh toileachas a dh&#232;anamh na sholas airson greis, 36ach tha fianais nas motha na bh' aig E&#242;in agamsa, oir na h&#8209;obraichean a thug an t&#8209;Athair dh&#242;mhsa airson an cr&#236;ochnachadh, tha na h&#8209;obraichean seo fh&#232;in a tha mi a' d&#232;anamh a' toirt fianais mum dheidhinn, gur e an t&#8209;Athair a chuir a&#8209;mach mi. 37Tha an t&#8209;Athair fh&#232;in a chuir a&#8209;mach mi a' toirt fianais mum dheidhinn. Cha chuala sibh a ghuth riamh agus chan fhaca sibh an cumadh aige nas motha. 38Agus chan eil fhacal&#8209;san a' fantainn annaibh, oir chan eil sibh a' creidsinn annsan a chuir e a&#8209;mach. 39Tha sibh a' rannsachadh nan Sgriobtar, oir tha sibh a' smaoineachadh gu bheil a' bheatha sh&#236;orraidh agaibh annta sin, agus is iad sin a tha a' toirt fianais mum dheidhinn, 40ach chan e ur toil tighinn thugam, airson 's gum bi beatha agaibh.</div><div class="p"> 41&#8220;Chan eil mise a' gabhail urraim o dhaoine, 42ach 's aithne dhomh sibh, nach eil gr&#224;dh Dh&#232; agaibh annaibh fh&#232;in. 43Th&#224;inig mise ann an ainm m' Athar ach chan eil sibhse a' gabhail rium. Ma thig neach eile na ainm fh&#232;in, gabhaidh sibh ris. 44Ciamar as urrainn dhuibhse creidsinn, a tha a' gabhail urraim o ch&#232;ile, ach nach eil ag iarraidh an urraim a thig on aon Dia?</div><div class="p"> 45&#8220;Na bithibh a' smaoineachadh gur mise a n&#236; ur casaid ris an Athair: tha aon ann a tha gur casaid, Maois &#8211; anns an do chuir sibh ur d&#242;chas. 46Nan robh sibh air Maois a chreidsinn, chreideadh sibh mise; oir sgr&#236;obh esan mum dheidhinn. 47Ach mura creid sibh na sgr&#236;obhaidhean aigesan, ciamar a chreideas sibh m' fhaclan&#8209;sa?&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Às dèidh seo bha Fèill dhe na h‑Iùdhaich ann agus chaidh Ìosa suas gu Ierusalem. A‑nis tha ann an Ierusalem, aig Geata nan Caorach, linne ris an canar, anns a' chainnt Eabhraich, Betesda, aig a bheil còig sgàil‑thaighean. Annta sin bha nan laighe mòran a bha tinn, dall, bacach agus seargte. [Oir o àm gu àm chaidh aingeal bhon Tighearna sìos dhan linne agus chuir e an t‑uisge troimh‑a‑chèile. Mar sin, a' chiad neach a rachadh sìos às dèidh dhan uisge a bhith air a chur troimh‑a‑chèile, bha e air a dhèanamh slàn o ge b' e dè an tinneas a bh' air.] A‑nis bha duine àraidh air a bhith an sin trithead bliadhna 's a h‑ochd le a thinneas. Nuair a chunnaic Ìosa an duine seo na laighe, agus fios aige gun robh e air a bhith ùine mhòr mar sin mu thràth, thuirt e ris, “A bheil thu ag iarraidh a bhith slàn?”
Fhreagair am fear a bha tinn e, “A Thighearna, chan eil duine agam, nuair a tha an t‑uisge air a ghluasad, a chuireas dhan linne mi, ach nuair a tha mi a' dol innte thèid neach eile sìos romham.”
Thuirt Ìosa ris, “Èirich! tog do leabaidh agus coisich.” Anns a' bhad dh'fhàs an duine slàn agus thog e a leabaidh agus bha e a' coiseachd mun cuairt.
B' e an t‑Sàbaid a bh' ann air an latha sin. Mar sin thuirt na h‑Iùdhaich ris an fhear a chaidh a shlànachadh, “'S e an t‑Sàbaid a th' ann is chan eil e laghail dhut do leabaidh a ghiùlain.”
Ach fhreagair e iad, “Am fear a rinn slàn mi, thuirt esan rium, ‘Tog do leabaidh agus coisich.’”
Dh'fhaighnich iad dha, “Cò e an duine a thuirt riut, ‘Tog i agus coisich.’”
Ach cha robh fios aig an duine a chaidh a shlànachadh cò e, oir bha Ìosa air a dhol à sealladh a chionn 's gun robh sluagh san àite.
Às dèidh sin lorg Ìosa e san teampall agus thuirt e ris, “Seall, chaidh do shlànachadh; na peacaich tuilleadh, mus tachair nas miosa dhut.” Dh'fhalbh an duine agus dh'innis e dha na h‑Iùdhaich gum b' e Ìosa a rinn slàn e.

Air an adhbhar seo rinn na h‑Iùdhaich geur‑leanmhainn air Ìosa, oir bha e a' dèanamh nan rudan seo air an t‑Sàbaid. Ach fhreagair Ìosa iad, “Tha m' Athair ag obair chun a seo, agus tha mise ag obair.” Air an adhbhar seo 's ann a bu mhotha a bha na h‑Iùdhaich ag iarraidh a mharbhadh, oir chan e a‑mhàin gun robh e a' briseadh na Sàbaid, ach bha e cuideachd ag ràdh gum b' e Dia Athair‑san, ga dhèanamh fhèin co‑ionnan ri Dia.
Mar sin fhreagair Ìosa iad, “Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag ràdh ribh nach eil e comasach dhan Mhac rud sam bith a dhèanamh uaithe fhèin, ach na chì e an t‑Athair a' dèanamh, oir gach rud a bhios esan a' dèanamh tha am Mac a' dèanamh cuideachd. Oir tha an t‑Athair a' gràdhachadh a' Mhic agus dhàsan sheall e a h‑uile rud a tha e a' dèanamh, agus obraichean nas motha na seo seallaidh e dha, airson 's gun gabh sibh iongnadh. Oir mar a thogas an t‑Athair na mairbh agus a bheothaicheas e iad, mar sin beothaichidh am Mac cuideachd na thogras e. Oir chan eil an t‑Athair a' toirt breith air aon sam bith, ach thug e a h‑uile ùghdarras‑breitheanais dhan Mhac, airson 's gun toireadh na h‑uile urram dhan Mhac mar a bheir iad urram dhan Athair. An neach nach toir urram dhan Mhac, chan eil e a' toirt urraim dhan Athair a chuir a‑mach e.
“Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag ràdh ribh, ge b' e a chluinneas m' fhaclan agus a chreideas esan a chuir a‑mach mi, tha a' bheatha shìorraidh aige agus cha tig e a‑steach do bhreitheanas, ach chaidh a thoirt a‑mach à bàs gu beatha. Gu deimhinn, deimhinn tha mi ag ràdh ribh gu bheil uair a' tighinn agus tha i a‑nis ann, nuair a chluinneas na mairbh guth Mac Dhè, agus iadsan a chluinneas, bidh iad beò. Oir mar a tha beatha aig an Athair ann fhèin, mar sin cuideachd thug e dhan Mhac beatha a bhith aige ann fhèin. Agus thug e ùghdarras dha airson breith a thoirt, oir is esan Mac an Duine.
“Na gabhaibh iongnadh às a seo, oir tha uair a' tighinn anns an cluinn na h‑uile a th' anns na tuaman a ghuth‑san. Iadsan a tha a' dèanamh rudan matha, èiridh iad gu aiseirigh na beatha, ach iadsan a tha a' dèanamh droch rudan, gu aiseirigh an dìtidh. Chan urrainn dhomh rud sam bith a dhèanamh uam fhèin; mar a chluinneas mi, mar sin bheir mi breith, agus tha mo bhreitheanas ceart; oir chan eil mi ag iarraidh mo thoil fhèin ach toil an aoin a chuir a‑mach mi.”

“Ma bheir mise fianais mum dheidhinn fhèin, chan eil m' fhianais fìor. 'S e neach eile a tha a' toirt fianais mum dheidhinn, agus tha fios agam gu bheil an fhianais a tha esan a' dèanamh mum dheidhinn fìor.
“Chuir sibh fios gu Eòin agus thug esan fianais mun fhìrinn. Chan eil mise a' gabhail fianais o dhuine, ach tha mi ag ràdh seo airson 's gum bi sibh air ur teàrnadh. B' e lampa lasrach agus dheàlrach a bh' ann, agus roghnaich sibh toileachas a dhèanamh na sholas airson greis, ach tha fianais nas motha na bh' aig Eòin agamsa, oir na h‑obraichean a thug an t‑Athair dhòmhsa airson an crìochnachadh, tha na h‑obraichean seo fhèin a tha mi a' dèanamh a' toirt fianais mum dheidhinn, gur e an t‑Athair a chuir a‑mach mi. Tha an t‑Athair fhèin a chuir a‑mach mi a' toirt fianais mum dheidhinn. Cha chuala sibh a ghuth riamh agus chan fhaca sibh an cumadh aige nas motha. Agus chan eil fhacal‑san a' fantainn annaibh, oir chan eil sibh a' creidsinn annsan a chuir e a‑mach. Tha sibh a' rannsachadh nan Sgriobtar, oir tha sibh a' smaoineachadh gu bheil a' bheatha shìorraidh agaibh annta sin, agus is iad sin a tha a' toirt fianais mum dheidhinn, ach chan e ur toil tighinn thugam, airson 's gum bi beatha agaibh.
“Chan eil mise a' gabhail urraim o dhaoine, ach 's aithne dhomh sibh, nach eil gràdh Dhè agaibh annaibh fhèin. Thàinig mise ann an ainm m' Athar ach chan eil sibhse a' gabhail rium. Ma thig neach eile na ainm fhèin, gabhaidh sibh ris. Ciamar as urrainn dhuibhse creidsinn, a tha a' gabhail urraim o chèile, ach nach eil ag iarraidh an urraim a thig on aon Dia?
“Na bithibh a' smaoineachadh gur mise a nì ur casaid ris an Athair: tha aon ann a tha gur casaid, Maois – anns an do chuir sibh ur dòchas. Nan robh sibh air Maois a chreidsinn, chreideadh sibh mise; oir sgrìobh esan mum dheidhinn. Ach mura creid sibh na sgrìobhaidhean aigesan, ciamar a chreideas sibh m' fhaclan‑sa?”

سنیں Eòin 5