Thai, Northern - 2017 Lanna Bible (Non-Drama NT)

พระเยซู​เตียว​ผ่าน​เมือง​เยรีโค มี​ป้อจาย​คน​นึ่ง​จื้อ​ศักเคียส เป๋น​หัวหน้า​คน​เก็บ​ภาษี​กับ​เป๋น​คน​ร่ำรวย ศักเคียส​ใค่​หัน​พระเยซู​เลย​ฮิ​ผ่อ​ว่า​เป๋น​คน​ใด แต่​ผ่อ​บ่﻿หัน​ย้อน​มี​คน​นัก ซ้ำ​เขา​ก็​เป๋น​คน​ป็อก เขา​จึง​ล่น​ไป​ตัง​หน้า​ขึ้น​เก๊า​บ่าเดื่อ​ตี้​อยู่​ฮิม​ตาง เปื้อ​จะ​ผ่อ​หัน​พระเยซู​ย้อน​ว่า​พระองค์​จะ​ก๋าย​ไป​ตาง​หั้น เมื่อ​พระเยซู​มา​แผว ก็​แหงน​ผ่อ​ศักเคียส แล้ว​อู้​ว่า “ศักเคียส​เหย​ขะใจ๋​ลง​มา​เวย﻿ๆ วัน​นี้​เฮา​จะ​ย้าง​ตี้​บ้าน​ของ​ต้าน” เขา​ก็​ฟั่ง​ลง​มา แล้ว​ต้อนฮับ​พระองค์​ด้วย​ความ​จื้นจมยินดี คน​ตังหลาย​หัน​จาอั้น ก็​ปา​กั๋น​จ่ม​ว่า “พระเยซู​ไป​ย้าง​อยู่​กับ​คน​บาป” ต๋อน​อยู่​ใน​บ้าน ศักเคียส​ลุก​ขึ้น​อู้​กับ​พระเยซู​ว่า “องค์​พระผู้เป๋นเจ้า บ่าเดี่ยว​นี้​ทรัพย์​สิ่งของ​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​จะ​แบ่ง​หื้อ​คน​ตุ๊ก​เกิ่ง​นึ่ง ตี้​ได้​โก๋ง​อะหยัง​ของ​ใผ​มา ข้าพเจ้า​จะ​ส้าย​คืน​หื้อ​เขา​สี่​เต้า” พระเยซู​บอก​เขา​ว่า “วัน​นี้​คน​ใน​เฮือน​นี้​ได้ฮับ​ความ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ​แล้ว ย้อน​คน​นี้​เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​อับราฮัม​ตวย ย้อน​ว่า​บุตรมนุษย์​มา​เปื้อ​จะ​เซาะ​หา​แล้ว​จ้วย​คน​ตี้​หลง​หาย​หื้อ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ”

เมื่อ​เขา​ตังหลาย​ก่ำลัง​ฟัง​อยู่ พระองค์​อู้​กำเผียบ​แหม​เรื่อง​นึ่ง ย้อน​พระองค์​มา​ใก้​กรุง​เยรูซาเล็ม​แล้ว เขา​ตังหลาย​ก็​กึ๊ด​ว่า​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า​จะ​เริ่ม​ต้น​ขึ้น​แล้ว ย้อน​จาอั้น​พระองค์​จึง​อู้​ว่า “มี​เจ้านาย​คน​นึ่ง​เกิด​มา​ใน​ผะกุ๋น​กษัตริย์ ต้าน​จะ​ไป​เมือง​ไก๋​เปื้อ​ฮับ​ก๋าน​แต่งตั้ง​เป๋น​กษัตริย์​แล้ว​ปิ๊ก​มา ต้าน​จึง​ฮ้อง​คน​ฮับใจ๊​สิบ​คน​มา​เอา​สตางค์​หื้อ​หมู่​เขา​คน​ละ​นึ่ง​มินา​บอก​ว่า ‘เอา​ไป​เป๋น​ตืน​ก๊า​ขาย​จ๋น​แผว​วัน​ตี้​เฮา​ปิ๊ก​มา​เน่อ’ จาว​เมือง​นั้น​จัง​เจ้านาย​คน​นี้ จึง​ใจ๊​คน​ตวย​ไป​บอก​จักรพรรดิ​ว่า ‘เฮา​บ่﻿ยอมฮับ​คน​นี้​เป๋น​กษัตริย์​ปกครอง​เฮา’
“แต่​เมื่อ​ต้าน​ได้ฮับ​แต่งตั้ง​เป๋น​กษัตริย์​แล้ว​ก็​ปิ๊ก​มา จึง​ฮ้อง​หมู่​คน​ฮับใจ๊​ตี้​ได้​หื้อ​สตางค์​ไว้​มา​หา เปื้อ​จะ​ผ่อ​ว่า​ใผ​ได้​ก่ำไฮ​เต้า​ใด คน​ตี้​นึ่ง​บอก​ว่า ‘นาย​เจ้าข้า​สตางค์​ตี้​หื้อ​ข้าพเจ้า​ไว้​นึ่ง​มินา​นั้น​ข้าพเจ้า​ได้​ก่ำไฮ​มา​สิบ​เต้า’ นาย​ก็​อู้​กับ​เขา​ว่า ‘ดี​แล้ว เจ้า​เป๋น​คน​ฮับใจ๊​ตี้​ดี ย้อน​เจ้า​ซื่อสัตย์​ใน​สิ่ง​เล็ก﻿ๆ หน้อย﻿ๆ เฮา​จึง​มอบ​อำนาจ​หื้อ​เจ้า​ปกครอง​สิบ​เมือง’ คน​ตี้​สอง​มา​บอก​ว่า ‘นาย​เจ้าข้า สตางค์​ตี้​หื้อ​ข้าพเจ้า​ไว้​นึ่ง​มินา​นั้น ข้าพเจ้า​ได้​ก่ำไฮ​มา​ห้า​เต้า’ นาย​ก็​อู้​กับ​เขา​อย่าง​เดียว​กั๋น​ว่า ‘เฮา​จึง​มอบ​อำนาจ​หื้อ​เจ้า​ปกครอง​ห้า​เมือง’ แหม​คน​นึ่ง​มา​บอก​ว่า ‘นาย​เจ้าข้า​สตางค์​ตี้​หื้อ​ข้าพเจ้า​ไว้​นึ่ง​มินา​นั้น ข้าพเจ้า​เอา​ห่อ​ผ้า​ป๊ก​เก็บ​ไว้ ย้อน​ข้าพเจ้า​กั๋ว​ว่า นาย​เป๋น​คน​เขี้ยว ต้าน​ยึด​ก่ำไฮ​เอา​จาก​งาน​ของ​คน​อื่น กับ​เก็บ​เกี่ยว​สิ่ง​ตี้​ต้าน​บ่﻿ได้​ปูก’ เจ้านาย​ก็​ตอบ​เขา​ว่า ‘ไอ่​ขี้ข้า​บ่﻿ดี เฮา​จะ​เอา​กำ​ของ​เจ้า​นั้น​ละ​ลง​โต้ษ​เจ้า เจ้า​ฮู้​ว่า​เฮา​เป๋น​คน​ใจ๋​แข็ง ตี้​ยึด​ก่ำไฮ​เอา​จาก​งาน​ของ​คน​อื่น กับ​เก็บเกี่ยว​ใน​สิ่ง​ตี้​เฮา​บ่﻿ได้​ปูก เป๋น​จาใด​บ่﻿เอา​สตางค์​นั้น​ไป​ฝาก​ธนาคาร​ไว้ เมื่อ​เฮา​ปิ๊ก​มา​ก็​จะ​ได้​สตางค์​ตึง​ต้น​ตึง​ดอก’
“แล้ว​เจ้านาย​ก็​สั่ง​คน​ตี้​ยืน​อยู่​ใก้﻿ๆ หั้น​ว่า ‘เอา​สตางค์​นึ่ง​มินา​จาก​เขา​ไป​หื้อ​คน​ตี้​มี​สิบ​มินา’ คน​นั้น​ก็​ว่า ‘นาย​ครับ เขา​มี​สิบ​มินา​แล้ว​ลอ’ นาย​ก็​ตอบ​ว่า ‘เฮา​บอก​เจ้า​ตังหลาย​ว่า คน​ตี้​มี​อยู่​แล้ว​ก็​จะ​เตื่อม​หื้อ​แหม ส่วน​คน​ตี้​บ่﻿มี แม้​แต่​สิ่ง​ตี้​เขา​มี​อยู่​นั้น​ก็​จะ​เอา​ไป​จาก​เขา​เหีย ส่วน​หมู่​ศัตรู๋​ตังหลาย​ตี้​บ่﻿ยอม​หื้อ​เฮา​เป๋น​กษัตริย์​ปกครอง​เขา หื้อ​ปา​มา​นี้​ฆ่า​เหีย​ต่อ​หน้า​เฮา’ ”

หลังจาก​ตี้​พระเยซู​อู้​เรื่อง​หมู่​นั้น​แล้ว พระองค์​เตียว​นำ​หมู่​เขา​ขึ้น​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม เมื่อ​พระองค์​มา​เถิง​ใก้​หมู่​บ้าน​เบธฟายี​กับ​หมู่บ้าน​เบธานี ตี้​ดอย​บ่ากอกเทศ พระองค์​ใจ๊​สาวก​สอง​คน​เข้า​ไป​ก่อน สั่ง​ว่า “หื้อ​เข้า​ไป​ใน​หมู่​บ้าน​ตี้​อยู่​ตัง​หน้า​หั้น​เน่อ ตันที​ตี้​เข้า​ไป​แล้ว​จะ​ปะ​ลูก​ลา​ตั๋ว​นึ่ง​มัด​อยู่ ลา​ตั๋ว​นี้​ยัง​บ่﻿มี​ใผ​เกย​ขี่​กำ​เตื้อ หื้อ​แก้​เจื้อก​แล้ว​จู๋ง​มา​ตี้​นี่​เต๊อะ ถ้า​มี​ใผ​ถาม​ว่า​แก้​เจื้อก​ลา​เยียะ​หยัง ก็​บอก​เขา​ว่า ‘นาย​เฮา​ต้องก๋าน​ลูก​ลา​ตั๋ว​นี้’ ”
สาวก​สอง​คน​นั้น​ไป ก็​ปะ​เหมือน​ตี้​พระองค์​บอก เมื่อ​หมู่​เขา​ก่ำลัง​แก้​เจื้อก​อยู่ เจ้า​ของ​ลา​ก็​ถาม​เขา​ว่า “แก้​เจื้อก​ลา​เยียะ​หยัง” เขา​ก็​ตอบ​ว่า “องค์​พระผู้เป๋นเจ้า​ต้องก๋าน​ใจ๊” แล้ว​หมู่​เขา​ก็​จู๋ง​ลูก​ลา​มา​หื้อ​พระเยซู เอา​เสื้อผ้า​ของ​หมู่​เขา​ปู๋​บน​หลัง​ลา แล้ว​จ้วย​ตุ้ม​พระองค์​ขึ้น​ขี่ ต๋อน​ตี้​พระองค์​ขี่​ลา​ไป คน​ตังหลาย​ก็​ปา​กั๋น​เอา​เสื้อผ้า​ของ​หมู่​เขา​ปู๋​ต๋ำ​หนตาง เมื่อ​พระองค์​มา​เถิง​ใก้​ตี้​จะ​ลง​จาก​ดอย​บ่ากอกเทศ​แล้ว ผู้​ติดต๋าม​กู้​คน​ก็​มี​ความ​ยินดี ย้อน​ก๋าน​อัศจ๋รรย์​ต่าง﻿ๆ ตี้​เกย​หัน​นั้น ก็​สรรเสริญ​พระเจ้า​เสียง​ดัง​ว่า
“ขอ​พระเจ้า​ปั๋น​ปอน​กษัตริย์​ผู้​ตี้​มา​ใน​นาม​องค์​พระผู้เป๋นเจ้า สรรเสริญ​พระเจ้า
จง​มี​สันติสุข​ใน​สวรรค์​กับ​ขอ​หื้อ​พระเจ้า​ได้ฮับ​เกียรติ​สูงสุด”
มี​ฟาริสี​บาง​คน​ใน​คน​ตังหลาย​นั้น​บอก​พระเยซู​ว่า “อาจ๋ารย์​ครับ สั่ง​หมู่​สาวก​ของ​ต้าน​ห้าม​อู้​จาอั้น” พระองค์​ตอบ​หมู่​เขา​ว่า “เถิง​หมู่​เขา​บ่﻿ฮ้อง บ่าหิน​หมู่​นี้​ก็​จะ​ฮ้อง​แตน​หมู่​เขา”
เมื่อ​พระองค์​มา​ใก้​จ๋น​หัน​กรุง​เยรูซาเล็ม​อยู่​ตังหน้า พระองค์​ก็​ไห้ ย้อน​อินดู​คน​ใน​เมือง​นั้น อู้​ว่า “วัน​นี้​เฮา​ใค่​หื้อ​เจ้า​ฮู้จัก​ตาง​ตี้​จะ​ได้​สันติสุข​กับ​พระเจ้า แต่​บ่าเดี่ยว​นี้​พระองค์​ได้​ซ่อน​บ่﻿หื้อ​เจ้า​ฮู้ วัน​นึ่ง​หมู่​ศัตรู๋​ของ​เจ้า​จะ​โจ๋มตี๋​เจ้า แล้ว​จะ​แป๋ง​ก่ำแปง​ล้อม ขัง​เจ้า​ไว้​กู้​ด้าน หมู่​เขา​จะ​ทำลาย​เจ้า​ตึง​คน​ของ​เจ้า​จ๋น​หมด​จ๋น​เสี้ยง แม้แต่​บ่าหิน​ก็​จะ​บ่﻿หื้อ​หัน​วาง​ซ้อน​กั๋น​เลย​สัก​ก้อน ย้อน​เจ้า​บ่﻿ฮับฮู้​ว่า​พระเจ้า​ได้​มา​จ้วย​เจ้า​แล้ว”

พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​บริเวณ​พระวิหาร แล้ว​ไล่​เหิบ​หมู่​คน​ตี้​ก่ำลัง​ซื้อ​ขาย​ของ​กั๋น​อยู่​ตี้​หั้น พระองค์​อู้​กับ​คน​หมู่​นั้น​ว่า “มี​กำ​เขียน​ไว้​ใน​พระคัมภีร์​ว่า ‘พระวิหาร​ของ​เฮา​จะ​ฮ้อง​ว่า​เป๋น​ตี้​สำหรับ​อธิษฐาน แต่​หมู่​เจ้า​มา​เยียะ​หื้อ​ก๋าย​เป๋น​ถ้ำ​ของ​โจ๋ร​เหีย’”
แล้ว​พระเยซู​สั่ง​สอน​อยู่​ใน​พระวิหาร​กู้​วัน ใน​เวลา​เดียว​กั๋น​นั้น หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต หมู่​ธรรมาจ๋ารย์​กับ​ผู้นำ​จาว​ยิว ก็​หา​ตาง​จะ​ฆ่า​พระองค์ แต่​หมู่​เขา​ก็​ยัง​บ่﻿ฮู้​ว่า​จะ​เยียะ​จาใด​ได้ ย้อน​ว่า​คน​ตังหลาย​ตั้งใจ๋​ฟัง​กำสอน​กู้​กำ​ของ​พระองค์​อยู่

سنیں ลูก๋า 19