If you have would like a copy of this version please contact info@davarpartners.org

Punjabi New Testament, Revised 2020 ©2020, The Pakistan Bible Society (Text), Punjabi New Testament Revised 2020 Audio Bible ℗ 2021, Davar Partners International, Hosanna/Faith Comes by Hearing (Audio)

The Punjabi New Testament, Revised 2020

 Punjabi New Testament, Revised 2020   Revised Edition  Computer Typeset Edition.  Copyright©2020 by The Pakistan Bible Society  Revised Edition of Punjabi New Testament 1952 © British and Foreign Bible Society, used by permission. All rights reserved. The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows: Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020, Copyright©2020, by The Pakistan Bible Society. Used by Permission of The Pakistan Bible Society All rights reserved. For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission. Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society  PAKISTAN BIBLE SOCIETY  LAHORE, PAKISTAN

تے اوس نِگاہ کر کے دَولت منداں نُوں ویکھیا پئی اپنیاں نذراں ہیکل دے خزانے وِچ پئے پاندے سن۔ تے اِک غرِیب بیوہ نُوں دو دَمڑِیاں پاندیاں ویکھیا۔ تے آکھیا مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں۔ پئی ایس غرِیب بیوہ ساریاں توں وَدّھ پایا۔ کیوں جو ایہناں ساریاں اپنے مال دی ودِھیک وِچوں نذر کِیتا پر اوس اپنی تُھڑ وِچوں ساری پُونجی جیہڑی اوہدی ہے سی پا دِتّی۔

تے جد ہیکل دی بابت کُجھ لوک آکھ دے سن پئی اوہ سوہنے پتّھراں تے چڑھاویاں نال سنواری ہوئی اے۔ اوس آکھیا۔ ایہہ جو کُجھ تُسی ویکھدے ہو اوہ دِن آؤن گے جدوں ایس تھاں پتّھر اُتّے پتّھر نا چھڈیا جائے گا جیہڑا ڈیگیا نا جائے گا۔

تے اوہناں اوہنوں ایہہ پُچھیا اے اُستاد فیر ایہہ گلّاں کدوں ہون گِیاں تے جد ایہہ ہون والِیاں ہون اودُوں دا کِیہ پَتا ہوئے گا؟ اوس آکھیا خبردار۔ پئی دھوکھا نا کھاؤ۔ کیوں جو بتھیرے میرے ناں اُتّے آؤن گے تے آکھن گے پئی مَیں اوہو ای آں۔ تے ویلا آگیا اے۔ اوہناں دے مگر نا لگناں۔ تے جد لڑائِیاں تے فساداں دی خبر سُنو گے تے گھابر نا جاناں۔ کیوں جو ایہناں گلّاں دا پہلاں آؤنا ضرُور اے پر اوس ویلے اخِیر جھٹ پَٹ نا آوے گی۔
فیر اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ پئی قوم قوم اُتّے تے بادشاہی بادشاہی اُتّے چڑھ آوے گی۔ تے بڑے بُھچال تے تھائِیں تھائِیں کال تے مَرِیاں پَین گِیاں تے اسمانوں ڈراؤنِیاں شیواں تے بڑے عجائِب نِشان ظاہر ہون گے۔ پر ایہناں سارِیاں گلّاں توں پہلاں لوک تُہاڈے اُتّے میرے ناں دی خاطر ہتّھ پان گے۔ تے تُہانوں دُکھ دین گے۔ تے عبادت خانیاں دی عدالت دے حوالے کرن گے تے قید کرن گے تے بادشاہاں تے حاکماں کول دھرُون گے۔ ایہہ تُہاڈے لئی گواہی ہوئے گی۔ سو اپنے دِلاں وِچ پَکّی کر لو پئی اسی جواب دین لئی پہلاں فِکر نا کریئے۔ ایس لئی پئی مَیں تُہانوں اجیہی زبان تے حِکمت دیاں گا جِہدے اگّے تُہاڈے وَیری نا بول سکن نا کھلو سکن۔ تے ماں پئیو تے بھرا تے ساک تے دوست وی تُہانوں پھڑن گے تے تُہاڈے وِچوں کئیاں نُوں مروا چھڈن گے۔ تے میرے ناں دے سبّب سارے لوک تُہاڈے نال وَیر رکھن گے۔ پر تُہاڈے سِر دا اِک وال وی وِنگا نا ہوئے گا۔ تے اپنے صبر وِچ ای تُسی اپنیاں جاناں نُوں بچاؤ گے۔

تے جد تُسی یرُوشلِیم نُوں فَوجاں نال گھیریا ہویا ویکھو گے تے جان لوؤ پئی اوہدا ناس ہون والا اے۔ تَد اوہ جیہڑے یہُودیہ وِچ ہون پہاڑاں اُتّے بھج جان تے اوہ جیہڑے یرُوشلِیم وِچ ہون کِتے دُراڈے نَسّ جان۔ تے اوہ جیہڑے پِنڈاں وِچ ہون اوہدے اندر نا آؤن۔ کیوں جو اوہ دِن بدلہ لین دے نیں۔ جِنہاں وِچ اوہ سبھ کُجھ جو لِکھیا ہویا اے پُورا ہوئے۔ پر افسوس اوہناں اُتّے جیہڑیاں اوہناں دِناں وِچ جمّن والِیاں تے دُدّھ پیان والِیاں ہون کیوں جو زمین اُتّے بڑی تنگی تے ایس قوم اُتّے غضب پئے گا۔ تے اوہ تلوار نال مر جان گے۔ تے قید ہو کے سارِیاں قوماں وِچ پہنچائے جان گے۔ تے جد توڑی غیر قوماں دا ویلا پُورا نا ہو جائے یرُوشلِیم غیر قوماں توں لتاڑیا جائے گا۔

تے سُورج تے چَنّ تے تاریاں وِچ نِشان نظر آؤن گے تے زمین اُتّے قوماں نُوں مُصِیبت پئے گی۔ کیوں جو اوہ سمُندر تے اوہدیاں ٹھاٹھاں دے شور نال گھابر جان گے۔ تے ڈردے مارِیاں تے دُنیا اُتّے آؤن والِیاں بلاواں دی اُڈِیک نال لوکاں دی جان وِچ جان نا رہے گی۔ ایس لئی پئی اسمان دِیاں طاقتاں ہلائِیاں جان گِیاں۔ تَد اوہ اِبنِ آدم نُوں بدّل وِچ قُدرت تے بڑے جلال نال آؤندیاں ویکھن گے۔ تے جد ایہہ گلّاں ہون لگّن تَد سِدّھے ہو کے اپنے سِر اُتانہہ چُکو۔ ایس لئی پئی تُہاڈی خلاصی نیڑے آگئی اے۔

تے اوس اوہناں نُوں اِک تمثِیل سُنائی۔ پئی ہنجیر نُوں تے ساریاں رُکھّاں نُوں ویکھو۔ اوہناں نُوں پُنگر دیاں ای ویکھ کے تُسی آپے جان دے ہو پئی ہُن گرمِیاں نیڑے آگئیاں۔ اوسے طرح جد ایہناں گلّاں نُوں ہوندیاں ویکھو تے جانو پئی خُدا دی بادشاہی نیڑے آئی۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی جد تِیکر ایہہ سبھ کُجھ ہو نا لَوے ایہہ پِیڑھی نا مُکے گی۔ اسمان تے زمین ٹل جان گے۔ پر میرِیاں گلّاں کدی نا ٹلن گِیاں۔

پر ہُشیار رہو۔ کِتے تُہاڈے دِل بوہتا کھان پِین تے نشئی ہون تے زِندگی دی فِکراں نال بھارے نا ہو جان۔ تے اوہ دِہاڑا تُہاڈے اُتّے پھاہی وانگُوں جھٹ پَٹ آ پَوے۔ ایس لئی پئی اوہ ساری زمین دے سبھناں رہن والیاں اُتّے آپَوے گا۔ پر ہر ویلے جاگدے رہو تے دُعا منگو پئی تُسی ایہناں سارِیاں شیواں توں جیہڑیاں ہون والِیاں نیں بچ سکو۔ تے اِبنِ آدم دے اگّے کھلو سکو۔
تے روز اوہ ہیکل وِچ تعلِیم دیندا سی۔ تے رات نُوں باہر جا کے اوس پہاڑ اُتّے جیہڑا زَیتُون اکھواؤندا اے۔ ٹِکدا ہوندا سی۔ تے سارے لوک اوہدی سُنن لئی ہیکل وِچ اوہدے کول سویرے آوندے سن۔

سنیں لُوقا 21