Аләмниң яритилиши 4 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

Әгәр дурус иш қилған болсаң, сениму қобул қилған болаттим! Бирақ яманлиқ қилсаң, гуна худди ишик алдида етилмақчи болуп турған явайи иштқа охшаш сениң вуҗудуңни чирмавалиду. У сени өз илкигә алмақчи болсиму, лекин сән уни йеңишиң лазим! — деди.

Сет­тин бир оғул туғулуп, исми Енош қоюлди. Мана шу чағдин башлап, адәмләр Пәрвәрдигарға ибадәт қилишқа башлиди.

Пәрвәрдигар Қабилдин: — Иниң Һабил қени? — дәп сориди. — Билмәймән, мән инимниң баққучисимидим? — дәп җавап бәрди у.

Пәрвәрдигар кәйнидинла уни: — Бу немә қилғиниң? Иниңниң интиқам елиш үчүн дат-пәрият қиливатқан қени Маңа көрүнүп туриду.

Лекин Пәрвәрдигар: — Яқ, сени өлтүргән киши йәттә һәссә қаттиқ җазалиниду, —деди. Шуниң билән Пәрвәрдигар Қабилни өлтүрмәкчи болғанларни агаһландуруш үчүн, униң пешанисигә алаһидә бәлгү қоюп қойди.