Ibtido 17 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

Ibrom toʻqson toʻqqiz yoshga kirganda, Egamiz unga zohir boʻlib, dedi: — Men Qodir Xudoman. Men koʻrsatgan yoʻldan yur, har doim pokdil boʻlib yashagin.

Endi sening ismingni oʻzgartiraman. Isming endi Ibrom emas, Ibrohim boʻladi. Chunki Men seni koʻplab xalqlarning otasi qilaman.

Men senga va sendan keyingi nasllaringga bergan vaʼdamda turaman. Bu abadiy ahd boʻladi. Men doimo Sening Xudoying, sendan keyingi nasllaringning Xudosi boʻlib qolaman.

— Sen bilan qiladigan ahdim shudir: sen koʻplab xalqlarning otasi boʻlasan.

— Yoʻq, xotining Sora senga oʻgʻil tugʻib beradi, — dedi Xudo. — Sen oʻgʻlingning otini Isʼhoq qoʻyasan. Men oʻgʻling bilan va uning kelgusi nasli bilan abadiy ahdimni davom ettiraman.

Sen musofir boʻlib yashab turgan mana shu Kanʼon yurtining hammasini Men senga va nasllaringga abadiy mulk qilib beraman. Men ularning Xudosi boʻlaman.

Ibrohim muk tushib taʼzim qildi, keyin kulib qoʻydi–da, oʻziga oʻzi dedi: “Yuz yoshga kirgan odam bola koʻrar ekanmi?! Buning ustiga, Sora ham toʻqsonga kirdi, endi bola tugʻarmidi?!”

Xudo Ibrohimga yana aytdi: — Xotining Sorayga kelsak, uning ismi bundan keyin Soray boʻlmasin. Hozirdan boshlab uni Sora deb chaqir.

Sunnat — sen bilan Mening oʻrtamizdagi ahdning belgisi boʻladi.

Lekin Men Oʻz ahdimni tugʻiladigan oʻgʻling Isʼhoq bilan qilaman. Kelgusi yili xuddi shu paytda Sora senga Isʼhoqni tugʻib beradi.

Hozirdan boshlab nasllar osha xonadoningdagi har bir oʻgʻil bola tugʻilgandan keyin sakkiz kun oʻtgach, sunnat qilinsin. Bu faqat sening oila aʼzolaringgagina tegishli boʻlmay, balki xonadoningda tugʻilgan xizmatkorlaringga va sening naslingdan boʻlmagan, begonalardan sotib olgan xizmatkorlaringga ham tegishlidir. Xonadoningda tugʻilgan xizmatkorlaring ham, sotib olingan xizmatkorlaring ham sunnat qilinsin. Shunday qilib, Mening sen bilan qilgan ahdim abadiy ekanini tanangizdagi belgi koʻrsatib turadi.