یوحەنا 4 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

خودا روحه و ئەوانه که پەرەسنێ باێه وه روح و ڕاسی پەرەسش بکەن.»

وەلێ زەمانێگ رەسێ، هەڵبەت ئێرنگەیش ڕەسیه، که خوداپەرەسیل ڕاسەکانی، وه روح و ڕاسی باوگ ئاسمانی پەرەسش کەن، چوینکه باوگ ها شون ئیجور کەسیلێ تا پەرەسشێ بکەن.

وەلێ هەر کەس له ئاوێ که من دەمه پێ بخوێ، هەراێهەر تیەنی نیود. ئاوێگ که دەمه پێ وەناو گیانێ بوده کیەنی ئاوێگ که تا زنەیی ئەبەدی قوڵ دەێ و سەرڕێژ بود.»

عیسایش جواو دا: «ئەگەر بەخشین خودا بزانستیاێ و هەر ئیجوره بزانستیاێ کیه که وه پێد ئویشێ ”تکێ ئاو بیه پێم،“ ئەوسا توی له لێ داوا کردیای ئەیویش ئاو زنەییدەر دیاده پێد.»

عیسا وەپێان وەت: «خواردەمەنی مه ئیەسه که خاست ئەیو که کلم کردێه وه جا بارم و کارەگەێ تەمام بکەم.

ژنەگه وه عیسا وەت: «گەورەم، دوڵ نێرید تا ئاو بکیشێ و چاڵاوەگەیش قویله، جا ئاو زنەیی دەر له کورەو تیەرێ؟

ژنەگه وەته عیسا: «زانم ماشیەح تێی؛ وەختێ باێ، گشت چشتێ ئەڕامان ئویشێد.» ماشیەح یانێ مەسیح واده دریاێ. عیسا وەته پێ: «من که دێرم وەگەردد قسیه کەم، هەر ئەوەمه.»

«بان پیاێگ بوینین که هەر چی تا ئێرنگه کردویم، وەپێم وەت. ئەرێ بو ئی پیا مەسیح واده دریاێ بود؟»