Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ پیدایش ۱۴

Pín

متبارک ببه خودایٚ متعال، کی تی دوشمنأنَ به تی دس تسلیم بوکوده.» بَزین ابرام جٚه هرچی کی جنگٚ میأن به دس بأورده‌بو، اونَ ده‌یک فدَه.

او وخت ملکیصدق، سالیمٚ پادشاه، نان و شراب بأورده. اون، کاهنٚ خودایٚ متعال بو، ابرامَ برکت بدَه بوگفته: «موبارک ببه ابرام جٚه طرفٚ خودایٚ متعال آفریننده‌یٚ آسمان و زیمین.

ولی ابرام، سدومٚ پادشایَ بوگفته: «می دسَ خوداوند، خودایٚ متعالٚ طرف، کی آسمان و زیمینَ خلق بوکوده، درازَ کودم کی تی مال و منالٚ جَا ایتأ نخ یا ایتأ کفشٚ بندم اونسَنم، کی نیگی، ‹من ابرامَ پولدارَ کودم.›