Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Яратылыш 3

Pín

Хатын әлеге агачның карап торышка гүзәл, җимешенең ризык өчен хуш булуын күрде. Белем бирү хасиятенә ия булган агач хатынның нәфесен кузгатып, хатын агачтан җимеш өзеп алып ашады, иренә дә өзеп алып бирде – ул да ашады.

Раббы Алла яраткан барлык кыр җанварларыннан иң мәкерлесе елан иде. Елан хатыннан: – Аллаһы чыннан да бакчадагы һичбер агачтан җимеш ашамагыз дидеме? – дип сорады.

Синең белән хатын-кыз арасына, синең токымың белән аның нәселе арасына дошманлык җебе сузармын. Аның нәселе башыңны сугып ярыр, син исә аны үкчәсеннән чагарсың».

Хатынга исә Раббы Алла әйтте: «Сине чиктән тыш каты авыртуларга дучар итәчәкмен: баланы зур газаплар чигеп табачаксың. Күңелең иреңә тартылыр, ул исә синең өстеңнән хакимлек итәр», – диде.

Яратылмыш туфрагыңа кире әйләнеп кайтканчыга кадәр, син ашар икмәгеңне маңгай тирен түгеп табарсың. Чөнки син үзең туфрак, туфрактан яратылдың һәм янә туфракка әверелерсең».

Ә адәмгә Раббы Алла болай диде: «Менә синең аркада, хатыныңның сүзен тыңлап, Мин ашама дип кисәткән агачның җимешен ашаганың өчен, җир туфрагына Минем ләгънәтем төште. Гомерең буе тамагыңа ризыкны җәфа чигеп табарсың.

Раббы Алла: – Шәрә икәнеңне сиңа кем әйтте? – дип сорады. – Мин җимешен ашама дигән агачтан җимеш өзеп ашадыңмы әллә?

Аны куды; тереклек агачына юлны бикләү өчен, Гадән бакчасының көн чыгышы тарафына керубимнәр һәм әйләнмәле утлы кылыч куйды.

Адәм хатынга Һава дип исем кушты, чөнки ул барлык адәм балаларының анасы иде.