Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Башланув 1

Pín

Сонъ Алла: – Бизим къыяфетимизге коре, Бизге ошагъан адамны ясайыкъ, – деди. – Олар денъиздеки балыкъларгъа, коклердеки къушларгъа ве айванларгъа – бутюн ер юзюне ве ер юзюнде бутюн сюйрелип юрген махлюкъларгъа падишалыкъ этсинлер. Алла Озюнинъ къыяфетине коре адамны яратты, оны Алланынъ корюнишине коре яратты: оларны эр киши ве къадын оларакъ яратты.

Алла оларны багъышлап: – Чокъ балалар догъып чокълашынъыз, ер юзюни толдурынъыз ве оны озюнъизге бойсундырынъыз. Денъиздеки балыкъларгъа, коклердеки къушларгъа ве ер юзюнде юрген эр бир махлюкъларгъа ве айванларгъа падишалыкъ этинъиз, – деди.

Башта Алла коклерни ве ерни яратты.

Ер юзю шекильсиз ве бош эди, теренликни къаранлыкъ къаплай эди, ве сувларнынъ устюнден Алланынъ Руху учып юре эди.

Алла: – Ярыкъ олсун! – деди. Ве ярыкъ олды.

Сонъ Алла Озю яраткъан эр бир шейге бакъты, ве о, керчектен де пек яхшы эди. Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, алтынджы кунь эди.

Алла ярыкънынъ насыл яхшы олгъаныны корьди ве оны къаранлыкътан айырды.

– Сизге аш олсун деп, Мен сизге бутюн ер юзюнде олгъан, урлугъыны берген эписи отларны бердим, махсул ичиндеки урлугъы олгъан эписи тереклерни де бердим.

Алла ярыкъны «куньдюз», къаранлыкъны исе «гедже» деп адландырды. Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, бир кунь сайылды.

Сонъ Алла: – Сувларнынъ арасында къуббе олсун, ве о, сувларны сувлардан айырсын, – деди.

Ер юзюндеки эписи айванларгъа, коклердеки эписи къушларгъа ве ер юзюнде сюйрелип юрген эписи махлюкъларгъа, – ичинде тири джаны олгъан эписине исе Мен бутюн ешиль осюмликлерни ашамакъ ичюн бердим, – деди Алла. Ойле де олды.

Сонъ Алла: – Кок къуббесинде ярыкъ менбалары пейда олсунлар. Олар куньдюзни геджеден айырсынлар ве заманларны, куньлерни ве йылларны бельгилесинлер.

Сонъ Алла: – Топракъ осюмликлерни: урлугъыны берген отларны ве чешитине коре урлугъы ичинде олгъан махсул берген мейва тереклерини осьтюрсин, – деди. Ойле де олды.

Алла къуббени яратты ве къуббе тюбюндеки сувларны къуббе устюндеки сувлардан айырды. Ойле де олды.

Топракъ осюмликлерни: чешитине коре урлугъыны берген отларны ве чешитине коре урлугъы ичинде олгъан махсул берген тереклерни осьтюрди. Алла буны насыл яхшы олгъаныны корьди.

Алла эки балабан ярыкъ менбасыны яратты: куннинъ сабысы олсун деп, балабанджа ярыкъ менбасыны, гедженинъ сабысы олсун деп, уфакъча ярыкъ менбасыны, ве йылдызларны яратты.

Сонъ Алла: – Коклер тюбюндеки сувлар бир ерге топлансынлар, ве къуру топракъ пейда олсун, – деди. Ойле де олды. Алла топракъны «ер» деп адландырды, сув топламыны исе «денъиз» деп адландырды. Алла буны насыл яхшы олгъаныны корьди.

О, оларны: – Чокъ балалар догъып чокълашынъыз, денъиздеки сувларны толдурынъыз. Учкъан махлюкълар исе ер юзюнде чокълашсынлар, – деп багъышлады.

Сонъ Алла: – Топракътан чешитине коре тири джан: сойларына коре айванлар, сюйрелип юрген махлюкълар ве ер юзюндеки кийик айванлар чыкъсынлар, – деди. Ойле де олды.

Сонъ Алла: – Сув тири джанларгъа, махлюкъларгъа толсун; кок къуббесинде ер юзю устюнден къушлар учсунлар, – деди.

Алла сойларына коре ер юзюндеки кийик айванларны, сойларына коре эв айванларыны ве сойларына коре ер юзюндеки эписи сюйрелип юрген махлюкъларны яратты. Алла буны насыл яхшы олгъаныны корьди.