Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Лука 17

Pín

Дәкәд терүнд: – Босад йов, чини иткл чамаг аврв, – гив.

Кемр тер чини өмнәс өдрт дола дәкҗ килнц кеһәд, дола дәкҗ чам тал хәрү ирәд бурутав гихлә, геминь тәв, – гив.

Теднә негнь бийән эдгсинь үзәд, хәрү ирәд, Бурхнд магтал өргв. Тер Исусин көлднь унад, Терүнд ханлтан өргв. Гемтә күн Шамарьян келн-күн бәәсмн.

Тегәд чигн бийән саглҗ йовтн! Кемр чини ахчн килнц кехлә, терүнд илднь кел. Кемр тер килнцтә җирһлән үлдәхлә, килнцинь тәв.

Исус терүнәс: – Арвн күн эдгсн биший? Наадк йиснь яһсмб? – гиҗ сурв.

Исус иим хәрү өгв: – Кемр тана иткл горчсин экнлә әдл болхла, тадн эн инҗр моднд: «Бәәсн ормасн уңгарн суһлгдад, теңгсин уснд орҗ урһ» гиҗ келхлә, тер тадниг соңсх билә.

Эврәннь әмән харсхар седснь әмән геехмн, әмән гееснь терүгән харсҗ аврх.

Исус эврәннь сурһульчнртан: – Килнцд уңһах йовдл эркн биш учрх, зуг тиим йовдлыг кесн күн басл муулян эдлх. Кен чигн эн бичкдүдәс негинь килнцд уңһахла, тер күүнә күзүнднь теермин чолу бооһад, теңгст хайснь деер болх.

Ноах бәәсн цагла ямаран юмн учрла, тиим юмн Күмни Көвүнә өдрмүдт учрх. Ноахиг керм дотр орн ортл әмтн хотан уулдад, мордлдад, гер авлдад бәәдг билә. Цааранднь усна аюл болад, цуг тедниг уга кев.