Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Luk 22

Pín

“Tuwo. Ma mi ngon epon mena ngon ku itit kap tone epo ngo. Wataka i nuk epo ngo som. Imena ngon ku pet mi ngon weh.”

Imena nga sakal ta a Hamung epo ngon kohoi epo ngon ku ning ho tentenngin epo wi ampip ma i ku piyapum som. Kut ma aminan ngon ku pakeh o moi epo ngo kiyok ma ngon ku weh si panhing po isum.”

Kut ma wi wa bret ta ma wi samsam a Hamung epon ani wi tiktik i. Wi tiktik i ani wi kikiyu po disaipel epon ma wi sakal tite, “I tone elit ngo ma nga wa i si epo om. Ma om ku weh si ning i titmen menku om ku minhu ngo.”

Kut ma po i bret kohoi ani wi wa kap wain ma wi ning i epo wain ekin bret men ma wi sakal tite, “Wain ton nga wukwuk i ko epo om men ma i men enghik ta ngo ton panhing kontrak ahoman men.

Ma a Yisas tet i si mangik weh lima wi sakal ta a Hamung ampip epo sun ton kohoi men. Ma muklungin ta wi me si ekin enghik pasnam ma i wukwuk o ko mi epluk.

Wataka om ku ning i titmen isin. Awu. Imena wi ton apalukngin weh mi om men ma wi ku weh me si ekin sun ton in het kisun men. Kuta wi ton hetman mi om men ma wi ku weh me si ekin sun akumngin ton su po apum kon men.

Ma a Yisas sakal ta wi tite, “Ma nga poh ngon Pita epo to pi lwuk ton mon homane tihon ma ngon ku sakal angan kahut miyuk epo o pong epo ngo ani kakaruk ta ku wum.”