Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Lukasə 13

Pín

“Ghɛd nə́ anuə atsəmə á mə́ jɨ nə́ ńgə́ nə́ kwú nə́ mɔ́ kə́nyaŋ ntsǒndɛ̂, Mäŋ fiʼtə̂ áwɨ́ ńgə́ pɨ pipə nɨ́ nə́ pə́ yǒ chwa ndúmə mə́ kwú nə́, ə́ pə́ kě jɨ́ pô.

Məngyě yitsə́ a kə chî ə́wɨ́ páʼ ajwiə təpɔŋə a kə ghɛd nə́ a ghɔ nə ngoʼ ntsɔb nəfeemə́. A nə ńgɔ tə ŋ́ŋɔ́dnə ńkě kwíʼnə ńchî mbɔʼ a pɨ ə́shǐ mbɨ əjǐ pô. Ndzaŋ Yeso a kə jɨ́ nə yí lə́, ə́fóŋə yí ə́sóŋ nə́ yí ńgə́ “Pə́ tsóʼə á gho á mə́m aghoonə́ azô zə̂!”

ńnoŋkə̂ mbô míə a ndu yə́, tsɔʼə əghâ yi wɨ́ a lǒo ə́shǐ mbɨ əjǐ ńtíʼə ńgóʼkə əsê.

Lə́ nkwâmbiə a yǒ tíʼ ngaŋndzəmə, ngaŋndzəmə a tíʼ nkwâmbiə.”

Mbɔʼ ngaŋ ndɛ̂ a laŋ tə ńdǒ əsê ńgwuʼnə̂ ntsǒndɛ̂, nə́ tə́əmə apeŋ ńtíʼə ḿbóʼtə ntsǒndɛ̈ ḿbóʼmbô ə́sóŋə ńgə́ ‘Mmaʼmbî, ŋáʼ ntsǒndɛ̂ á mbô pəgə́.’ A yǐ kwěe ńgə́, maŋ kě áwɨ́ jî pô, ńkě nəfɛdnə́ jɨ́ kə́ ńjî pô.

Ngá, mäŋ fiʼtə̂ áwɨ́ ńgə́ mbɔʼ nə́ chî fɛ́lə á mə́m təpɔŋ əwɨ pô, nə yǐ ńkə́ ńkwúkə ándó pó nə ńkwúkə nə́ lə̂.

A kə́ ḿbɨ ńkwěe áwɨ́ ńgə́, Maŋ kě áwɨ́ jî po, ńkě nəfɛdnə́ jɨ́ kə́ ńjî pô: lǒo nə́ a əshî maŋə ngaŋə́ghɛlə təpɔŋ.”

Yeso a tíʼ ḿbítə ńgə́ “Anuə Nəfoonə Əsê a chî lə́ ándó akə̂? maŋ chîə á mə́ fiʼkə̂ nə́ ájɨ́d lɛ nə́ akə̂? A chî lə́ ándó mbaŋ fɔ́lə́sə páʼ ŋwunə a kə lɔg nə ḿbǐə a nkáʼ yə́, wə́ələ́ a kɔ́ʼ ńtíʼ ḿbə́ atǐ, pəsə́ŋ pə́ tíʼ ńkwúd mənka mɔ́b nə məntá míə.”