Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Lukasə 17

Pín

Yeso a tíʼ ə́sóŋə á mbô yí ńgə́, “Lǒo á əsê ńgɛnə̂, mbimə́ əzo ə́ ghɛd gho yáŋə.”

Təmbɔʼ a wǔəə anuə á mbô gho ngǎ asaambɛ̂ ə́sóŋ ńgə́ ləgnə̂ awǔənuə mə, gho ləgnə̂.”

Táʼ ŋwu əghɔb yitsə̌ a jɨ́ ńgə́ pə́ tsóʼə yə́, ə́sɛdnə̂ apəənənəndzə̈m, ńtíʼə ńgóʼkə Əsê nə́ tə́kɔʼ ngye, ńgɛn ńgwǔəə á məko Yeso ńdáʼkə yə́. Lə́ nə ḿbə́ ŋwu Samalitanə.

Lə́ələ́ pə́ ńgə́, nə́ lɔg ndɛlə́! “Təmbɔʼ mɔ́mɛ́ əgho a fankə̂ anuə á mbô gho, gho sáʼə yə́, a kwúblə, gho ləgnə̂ afankə́nuə ajíə.

Yeso a pítə ńgə́, “Lə́ pěʼ ḿbə́ pɨ nəghə́m páʼ pə́ tsóʼ nə́, pətsə́ pɛ́n nəpuʼə́ ə́ pə́ ə́fó?

A kwěe ńgə́, “Təmbɔʼ nə́ túg mbimə́ zɨ́d ə́ kə́gə pə́ ándó mbaŋ fɔ́lə́sə, nə́ sóŋ nə́ tə́kɔʼə atǐ ńgə́, ‘Tsɔ́ʼ mbɨ əzo ńgɛn ḿbǐə á mə́m nkǐə,’ zə́ələ́ á zóʼnə áwə́ənə́.”

Ŋwunə ä náŋ nə́ á mə́ chwádkə nə́ ńchî mbî əjǐ a yǐ péŋkə á zə́ələ́, ŋwu ntsəm páʼ a péŋkə nə́ nchîmbî əjǐ a yǐ chwádkə zə́ələ́.

Yeso a sóŋə á mbô ngaŋə́zoŋə́ndzəm əjí ńgə́, Mənu mə́ ghɛd nə́ pɨ pə̈ ghɛlə̂ təpɔŋ mə́ chîə á mə́ yǐ nə́, lə́ ndɔ ə́ pə́ ńchîə atû ŋwu páʼ mə́ laŋ nə́ á mbô yə́. Á pěʼ ḿbɔŋ ńgə́ pə́ kwúd ngɔʼə aghɔʼə́púmə á ndě yí ḿmaʼə̂ yə́ á mə́m mɛ́ nkǐə, ńtsɛɛlə̂ ándó təmbɔʼ a chîə á mbî ńgɛd táʼ mɔ́ nə́ yitsə̌ a ghɛlə̂ təpɔŋə.

Ndzaŋə á nə ńchî nə́ nə́ əlě mbî Nwâ lə́, lə́ tsɔʼə ndzaŋ á yǐ nə́ chî nə́ əlě mbî Mɔ́ Ŋwunə. Pɨ pə́ kə tə́ ńjîə, ńnô, ńdzɔ́ʼə məndzɔʼə́ ḿbɨ ńkə́ ə́fɛ̂ póonə á ndzɔʼə́, tə́ ńkoʼə̂ alě Nwâ a nə́ ńkwú nə́ á mə́mə apáŋə. Nkǐ ə́ tíʼ ńgyǐ ńjwítə ághɔ́b tsɔʼə pətsəmə.