Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Matyo 17

Pín

Yeso a kwěe ághɔ́b ńgə́, “Ńté ńgə́ mbimə́ əjɨ ə́ kə́gə. Maŋ fiʼtə̂ áwɨ́ nə́ ndə̌ŋdəŋ ńgə́ mbɔʼ nə́ túg mbimə́ ə́ kə́g tə ńchîə pə́ ándó mbaŋ fɔ́lə́sə, nə chî təmbɔʼ nə sóŋə á mbô nkwəənə ghɛn ńgə́, Lǒo aliʼə́ nə́ ńgɛnə̂ á əlá yǐə, ə́ ghɛnə̂. Anu yətsə́ təmbɔʼ a tsɛɛlə̂ áwə́ənə́ a yǐ kě ə́wɨ́ chî pô.”

Ndzaŋə a nə ńtə́ nə́ ḿbɛ́lə ńtséebə lə́, alə́m yə ŋwaŋkə̂ nə́ á kə́bkə ághóobə́. Ngye yitsə̌ ə́ tíʼ ə́fɛ́lə á mə́mə alə́m zə̂ ə́sóŋ ńgə́, “Lɛ̌ móonə mə yi mbyâŋnə páʼ maŋ kɔŋ nə́, maŋ pyádnə̈ ńkɔŋtə̂ ńté yə́. Jwə́ʼtə nə́ á mbô yə́!”

Yeso a kwěe ńgə́, “O! awaʼə pɨ pɨ, nə kě mbimə́ túg pô, ńkě mənu páʼ mə́ tɨ́ nə́ ndə̌ŋdəŋ kə̈ faʼə̂ pô. Pɛn yǒ chî tə koʼ lə́ ə́lɛ́? Maŋ chî mə́ wam nə́ ntɨ́ nə́ pɨ tə koʼ lə́ ə́fó? Yǐ nə́ nə́ mɔ́ wə́ á mbô maŋə aliʼə́ nə́.” Yeso a tíʼ sáʼə pɛ̌sê yi wə́ a fɛ́lə á mbɨ mɔ́ mbyâŋnə wə́. Tsɔʼə əghâ yi wɨ́ mɔ́ yi wə́ a yáŋə yə́.