Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Luka 16

Pín

“Moo meŋ tilinta fendiŋolu to, a ka tiliŋ feŋ baalu to le fanaa. Bari moo meŋ maŋ tiliŋ fendiŋolu to, wo buka tiliŋ feŋ baalu to.

Dookuulaa te jee meŋ si maarii fula batu noo, fo a si doo koŋ, a ye doo kanu, waraŋ a si doo buuñaa, a ye jutu doo la. Ali te Alla niŋ naafuloo batu noo la waati kiliŋ.”

Wo kamma la, niŋ ali maŋ tiliŋ ñiŋ duniyaa fankoo to, jumaa le be fanka tooñaa karafa la ali ma? Niŋ ali maŋ tiliŋ wandi feŋolu to, jumaa le be wo feŋolu dii la ali la, mennu mu ali faŋolu taa ti?

Bituŋ Iburayima ko a ye ko, ‘Niŋ ì maŋ i lamoyi Musa niŋ annabiyomu doolu la, wo to ì te soŋ na, hani niŋ moo wulita saayaa kono.’ ”

“Moo-wo-moo meŋ ye a la musoo bula, a naata taa musu doo futuu, a ye jeenoo le ke, aduŋ moo-wo-moo meŋ ye bulamusoo futuu, a be jeenoo le la.