Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Башланмыш 2

Pín

Бына шуға күрә ир кеше, атаһы менән әсәһен ҡалдырып, ҡатынына ҡушылыр һәм улар бер тән булыр.

Һуңынан Раббы Алла былай тине: – Кешенең яңғыҙ булыуы яҡшы түгел; уға үҙенә лайыҡ бер ярҙамсы яратайым.

Раббы Алла әҙәмде тупраҡтан әүәләне һәм танау тишегенә йәшәү һулышы өрҙө. Шулай итеп, кеше тере йән эйәһе булды.

Әҙәм әйтте: – Бына был һөйәк – минең һөйәгемдән, Ите – минең итемдән. «Ҡатын» тип аталасаҡ ул, Сөнки ирҙән алынды.

Алла етенсе көндө фатихаланы һәм уны изге көн итеп айырҙы, сөнки бөтә бар ҡылыуға ҡағылышлы эштәрен тамамлап, был көндә Ул ял итте.

Әҙәм дә, ҡатыны ла шәрә ине, әммә улар бынан оялманы.