Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Machyu 10

Pín

“Unu lisn ya. Ah di sen unu owt laik sheep monks dehn wulf. Soh unu fi bee waiz laik wahn snayk, bot sayhn taim, unu fi bee laik dehn dov weh noh wahn hert nobadi.

Enibadi weh chrai fi heng aan tu dehn oan laif wahn en op di laas it, bot enibadi weh giv op dehn laif fi sayka mee wahn fain reel laif.

Noh frayd fi dehn wan weh oanli ku kil unu badi, bot weh kyaahn kil unu soal. Insted, yu fi frayd fi di Wan weh ku dischrai yu soal ahn yu badi eena hel.

Ahn enibadi weh noh wilin fi bak dehn oan kraas ahn fala mee noh gud nof fi bee mai disaipl.

“If enibadi oan op ahn seh fronta ada peepl dat dehn bilangz tu mee, Ai wahn oan dehn fronta mai Faada eena hevn tu. Bot if enibadi play laik dehn noh noa mee fronta ada peepl, Ai wahn tel mi Faada dat Ai noh noa dehn needa.

“Unu fi heel di sik peepl dehn, bring di ded bak tu laif, heel peepl weh ga leprosi, ahn jraiv owt deeman. Ah neva chaaj unu fi di powa weh Ai gi unu. Soh sayhn way, unu noh fi chaaj nobadi fi weh unu du fi dehn needa.

Soh noh frayd, unu wot moa tu hihn dahn wahn hoal flak a berd.

“Unu tink seh Ai kohn fi bring pees pahn dis ert? No, man. Ai kohn fi bring wahn soad.