Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ یوحنا 2

Pín

اَوَ، یِکِمین نیشانا وی بو، عیسی اَو شُلَ گُنده قانایا حَریما جلیله دا گِر و شُکوه و جلالا خو آشگَرا گِر و شاگِردِت وی ایمان اینانَ وی.

عیسی گُتَ داییگا خو: «اَی ژِن، چه شُلا مِن وه دِشده کَتیَ؟ سَعَتا مِن هِشتا نَگَهَشتیَ.»

عیسی گُتَ خِذمَتکارا: «وان پوتانَ تِژی آو گَن.» ایجا اَوان اَو لِوارا تِژی گِرِن. پاشه عیسی گُتَ وان: «نَهَ گوشگه ژه وه راگَن و بِبَنَ لاره مَزِنه مجلِسه.» ایجا اَوان وِسا گِرِن.

عیسی جیوابا واندا گُت: «وه معبده خِرا گَن و اَزه نابَینا سه رُژادا اَوه دیسا بِلند گَم.»

ایجا شَلاقَگ بِ بَنِگی چه گِر و اَو همو گَل پَز و جِلَگا معبده دا هاوِتنَ دَروَ. و سِکّه صرافا رِژاندِنَ سَر عَردی و تَخته وان سَرنِقُوت گِرِن، و گُتَ گُترفرُشا: «وان دِشدانَ بِبَنَ دَروَ؛ مالا بابه مِن نَگَنَ جیه آلوِره!»