Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ لوقا 22

Pín

«اَی بابو، هَگو اِرادا تَیَ، وه طاسِگه مِن دور گَ؛ بله دیسا ژی نه داخازیا مِن، بَلگو اِرادا تَ بِقَومیت.»

بله مِن بُ تَ دعا گِر گو ایمانا تَ بَین نَچیت. بَجا وقته تِ زُوِری، ایمانا بِرایِت خو قاهیم گَ.»

هَ وِسا نان ژی راگِر و شُکُر گِر، گَر گِر و دا وان و گُت: «اَوَیَ بَدَنه مِن گو بُ وَ تِتَ دایین؛ وه شُله بُ هِنده گو اون مِن بیننَ بیراخو، بیننَ جی.»

هَ وی جورَیی، پاشه شیوه طاسِگ راگِر و گُت: «اَو طاسِگَ، نیشا عَهدا تازَیَ ناو خونا مِدا، گو بَر خاطره وَ دِتَ رِژاندِن.

ایجا چون گو ناو عَذابه دا بو، مِجِدتِر دعا گِر و عارَقا وی وَگو دِلُپه خونه دِلُپ دِگِرَ سَر عَردی.

بله اون وِسا نَبِن. یه همویا مَزِنتِر ناو وَدا دِبی وَگو یه همویا گوشگَتِر بیت و سَرُک دِبی بینا خِذمَتکارا بیت.

عیسی گُت: «پِطرُس، بِزانَ گو ایرو پِش بانی دانا دیگِله، تِیه سه جارا حاشا گَی گو تِ مِن ناس دِگَی.»