Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Luke 2

Pín

Dıı dzęę̀ k'e k'àowocho Davıd wekǫ̀ta Edaxàgolee elı̨ı̨ sìı wegǫ̀hłı̨. Eyı bebìa sìı gots'ǫ̀ K'àowo Chrıst hǫt'e.

Hanìkò yak'eet'ı̨į̀ gots'ǫ̀ hadı: “Dahjı̨-le! Godı nechàa naxıts'ǫ̀ nìıhɂǫ, wet'à dǫ hazǫǫ̀ sıì gınà ha.

“Nǫ̀htsı̨ ı̨dòo yak'e whedaa sìı weghàsǫts'eedı. Dıı nèk'e dǫ hazǫǫ̀ Nǫ̀htsı̨ goghǫ sǫnıwǫǫ sìı gıxè ts'èwhı̨į̀ hòɂǫ welè,” yak'eet'ı̨į̀ hagedıì gejı̨.

Zezì deɂǫ̀ǫ̀ gǫǫzǫǫ̀ ajà xè nechàa dèzhǫ. Nǫ̀htsı̨ eyıts'ǫ dǫ gıghǫ sǫnıwǫ.

Dıı weghàà ehkw'ı ats'edı wek'èahsǫ ha: Bebìa ehtł'ı̨ yìı wheda eyıts'ǫ tıts'aàdìı yeyìı shèzhee yìı whetı̨ wegòahɂà ha,” gòhdı.

Kǫ̀ta Bethlehem gà nıwà-le sahzǫ̀ą-k'èdìı-dǫǫ̀ to edesahzǫ̀ą xogııhdı ı̨lè. Hǫtsaa yak'eet'ı̨į̀ ı̨łè gots'ǫ̀ wègoèht'į̀. Nǫ̀htsı̨ wets'ǫ sanı̨dı̨ hazǫǫ̀ gımǫǫ̀ ajà t'à sıì geèhyeh.