Гелип чыкыш 6
6
6-нҗы бап
Адамзадың бетпәллиги
1Бүтин дүнйәде адамлар көпелип башлап, олардан энчеме гызлар дүнйә инди. 2Ылахы барлыклар#6:2 Ылахы барлыклар – сөзме-сөз терҗимеси: Худай огуллары. бу ынсан гызларының оваданлыгыны гөрүп, олардан өз халанларыны аяллыга алдылар. 3Шол себәпли Реб: «Мен адамзады эбедилик яшатмарын, чүнки олар тендир; онуң өмри йүз йигрими йыл болар» дийди. 4Шол заманда хатда ондан гиҗрәкки дөвүрлерде-де, дүнйәде нефиллер#6:4 Нефиллер – хайбатлы ве гүйчли адамлар. Сөзлүге серет. барды. Олар ылахы барлыклар билен ынсан гызларының несиллериди. Нефиллер гадым эйямдан бәри белли, ат-абрайлы гахрыманларды.
5Реб бүтин дүнйәдәки адамзадың бетпәллигиниң җуда чөкдердигини, оларың калбындакы ой-пикирлериниң ве ниетлериниң хемише писликден долудыгыны гөрди. 6Ол адамзады ярадандыгына өкүнди ве йүрекден гынанды. 7Реб «Өз ярадан ынсанларымы хайванлар, сүйрениҗилер ве гушлар билен бирликде ер йүзүнден сүпүрип ташларын. Чүнки Мен олары ярадандыгыма өкүнйәрин» дийди. 8Йөне Нух Реббиң назарында мерхемет тапды.
Нух
9Нухуң машгаласының кыссасы шейледир. Нух өз дөвүрдешлериниң арасында догручыл хем таква адамды. Ол Худайың хузурында гезди. 10Нухуң Сам, Хам, Яфес атлы үч оглы барды.
11Худайың назарында ер йүзи азгынчылыкдан ве зулумдан долуды. 12Худай ер йүзүндәки әхли җанлы-җандарларың азгынчылыга йүз урандыгыны гөрди. 13Худай Нуха шейле дийди: «Мен бүтин җанлы-җандарларың соңуна чыкҗак, чүнки олар зерарлы ер йүзи зулумдан долды. Мен олары ер билен биле ёк этҗек. 14Өзүңе серви агаҗындан бир гәми яса; онда отаглар ясап, гәмә ичинден хем дашындан шепбик чал. 15Гәмини шейле ясамалы: онуң узынлыгы үч йүз, гиңлиги элли ве бейиклиги отуз тирсек болсун. 16Оңа үчек-де#6:16 Үчек – я-да пенҗире. яса, үчегиң бойы бир тирсек болсун; гәминиң гапысыны гапдалдан ач. Гәмини ашакы, ортакы ве үстки гатлардан ыбарат эдип яса. 17Ине, Мен болса ер йүзүне сил гөндерип, гөклериң астындакы бурнунда дирилик непеси болан җанлы-җандарларың әхлисини ёк этҗекдирин; ер йүзүндәки затларың барысы өлер. 18Эмма Мен сениң билен әхт баглашарын. Сен огулларың, аялың хем гелинлериң билен гәмә мүнерсиң. 19Дири галмаклары үчин, бир эркек, бир уркачы эдип, җандарларың-да хер гөрнүшинден бир җүбүтини гәмә алып мүн. 20Дири галмак үчин гушларың, малларың ве сүйрениҗилериң херси өз тайы билен җүбүт-җүбүт болуп, сениң билен гәмә мүнерлер. 21Шейле хем сен өзүңе хем әхли хайванлара иймит болар ялы өз яның билен дүрли-дүмен азык-овкат алып мүн». 22Нух Худайың буйран затларының хеммесини ерине етирди.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Гелип чыкыш 6: TukCyr16
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016
Гелип чыкыш 6
6
6-нҗы бап
Адамзадың бетпәллиги
1Бүтин дүнйәде адамлар көпелип башлап, олардан энчеме гызлар дүнйә инди. 2Ылахы барлыклар#6:2 Ылахы барлыклар – сөзме-сөз терҗимеси: Худай огуллары. бу ынсан гызларының оваданлыгыны гөрүп, олардан өз халанларыны аяллыга алдылар. 3Шол себәпли Реб: «Мен адамзады эбедилик яшатмарын, чүнки олар тендир; онуң өмри йүз йигрими йыл болар» дийди. 4Шол заманда хатда ондан гиҗрәкки дөвүрлерде-де, дүнйәде нефиллер#6:4 Нефиллер – хайбатлы ве гүйчли адамлар. Сөзлүге серет. барды. Олар ылахы барлыклар билен ынсан гызларының несиллериди. Нефиллер гадым эйямдан бәри белли, ат-абрайлы гахрыманларды.
5Реб бүтин дүнйәдәки адамзадың бетпәллигиниң җуда чөкдердигини, оларың калбындакы ой-пикирлериниң ве ниетлериниң хемише писликден долудыгыны гөрди. 6Ол адамзады ярадандыгына өкүнди ве йүрекден гынанды. 7Реб «Өз ярадан ынсанларымы хайванлар, сүйрениҗилер ве гушлар билен бирликде ер йүзүнден сүпүрип ташларын. Чүнки Мен олары ярадандыгыма өкүнйәрин» дийди. 8Йөне Нух Реббиң назарында мерхемет тапды.
Нух
9Нухуң машгаласының кыссасы шейледир. Нух өз дөвүрдешлериниң арасында догручыл хем таква адамды. Ол Худайың хузурында гезди. 10Нухуң Сам, Хам, Яфес атлы үч оглы барды.
11Худайың назарында ер йүзи азгынчылыкдан ве зулумдан долуды. 12Худай ер йүзүндәки әхли җанлы-җандарларың азгынчылыга йүз урандыгыны гөрди. 13Худай Нуха шейле дийди: «Мен бүтин җанлы-җандарларың соңуна чыкҗак, чүнки олар зерарлы ер йүзи зулумдан долды. Мен олары ер билен биле ёк этҗек. 14Өзүңе серви агаҗындан бир гәми яса; онда отаглар ясап, гәмә ичинден хем дашындан шепбик чал. 15Гәмини шейле ясамалы: онуң узынлыгы үч йүз, гиңлиги элли ве бейиклиги отуз тирсек болсун. 16Оңа үчек-де#6:16 Үчек – я-да пенҗире. яса, үчегиң бойы бир тирсек болсун; гәминиң гапысыны гапдалдан ач. Гәмини ашакы, ортакы ве үстки гатлардан ыбарат эдип яса. 17Ине, Мен болса ер йүзүне сил гөндерип, гөклериң астындакы бурнунда дирилик непеси болан җанлы-җандарларың әхлисини ёк этҗекдирин; ер йүзүндәки затларың барысы өлер. 18Эмма Мен сениң билен әхт баглашарын. Сен огулларың, аялың хем гелинлериң билен гәмә мүнерсиң. 19Дири галмаклары үчин, бир эркек, бир уркачы эдип, җандарларың-да хер гөрнүшинден бир җүбүтини гәмә алып мүн. 20Дири галмак үчин гушларың, малларың ве сүйрениҗилериң херси өз тайы билен җүбүт-җүбүт болуп, сениң билен гәмә мүнерлер. 21Шейле хем сен өзүңе хем әхли хайванлара иймит болар ялы өз яның билен дүрли-дүмен азык-овкат алып мүн». 22Нух Худайың буйран затларының хеммесини ерине етирди.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
:
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016