Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi N. Luc 14

Dlulisela

Ma thig duine air bith gam ionnsuidhse, ʼs nach toir e fuath dha athair, ʼs dha mhathair, ʼs dha mhnaoi, ʼs dha chloinn, ʼs dha bhraithrean, ʼs dha pheathraichean, agus dha bheatha fhein cuideachd, cha n-urrainn dha bhith ʼna dheisciopul agamsa.

Agus fear air bith nach giulain a chrois, ʼs nach lean mise, cha n-urrainn dha bhith ʼna dheisciopul agamsa.

Oir a h-uile h-aon a dhʼ ardaicheas e fhein, theid isleachadh; agus esan a dhʼ islicheas e fhein, theid ardachadh.

Mar an ciadna gach aon agaibhse, nach treig gach ni thʼaige, cha n-urrainn dha bhith ʼna dheisciopul agamsa.

Oir co agaibhse, aig a bheil toil tùr a thogail, nach suidh sios an toiseach a mheas a chostuis a tha riatanach, fiach a bheil aige na chuireas crioch air, Eagal, an deigh dha an steidh a leagail, ʼs gun chomas aige air a chriochnachadh, gun teann iad uile, a chi e, ri magadh air, A g-radh: Thòisich an duine so air togail, agus cha bʼurrainn da criochnachadh?

Ach nuair a ni thu cuilm, gairm na bochdan, na ciorramaich, na bacaich, na doill: Agus bithidh tu beannaichte, a chionn ʼs nach eil dad aca leis am paidh iad thu: oir ath-dhiolar dhut aig aiseirigh nan ionraic.

Tha salann math. Ach ma chailleas an salann a bhlas, co leis a nithear blasda e? Cha n-eil e gu feum do ʼn talamh, no do ʼn otrach, ach tilgear a mach e. Esan aig a bheil cluasan gu cluinntinn, cluinneadh e.