Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi توریت شریف: پَیدایش 1

Dlulisela

فِر اللّٰہ تعالیٰ آخیا، ”ہُݨ میں انسان کی بݨاں، جہیڑا مہاڑے اَر ہوسی. تے او مچھیاں پر، پرندیاں پر، مال ڈنگراں پر، جنگلی جانوراں پر، تے زِیمی پر سارے رینگݨے آلے جانداراں پر حکومت کرے۔“ اِس طرح اللّٰہ تعالیٰ انسان کی اپݨے اَر بݨایا. تے اُس اُنہاں کی مرد تے عورت بݨایا۔

اللّٰہ تعالیٰ اُنہاں کی برکت دیئی کے آخیا، ”پھلو پھُولو تے تعداد وِچ بدھݨے جاؤ! دُنیا تُساں نال پہرݨ جائے، تے تُساں اُس پر اختیار رکھو۔ مچھیاں پر، پرندیاں پر، تے زِیمی پر سارے رینگݨے آلے جانداراں پر حکومت کرو۔“

شُروع وِچ اللّٰہ تعالیٰ زِیمی تے آسمان پَیدا کِیتا۔

اُس ویلَے زِیمی نی کوئی شکل نی سی، تے اے خالی سی۔ اے ڈُونگے پاݨِیئے نال پہری وی سی، جس نے اپر نیہرا ہی نیہرا سی۔ اللّٰہ تعالیٰ نا رُوح پاݨِیئے نے اپر ہوا نی طرح پھِرݨا رہݨا سی۔

فِر اللّٰہ تعالیٰ آخیا، ”لو ہوئی جائے!“، تے لو پَیدا ہوئی گئی۔

اللّٰہ تعالیٰ ہر اُس چِیزے کی تَکیا جہیڑی اُس بݨائی سی کہ اے بہُوں چَنگی اے. شام ہوئی تے سویر ہوئی، اِس طرح چھیوَاں دیہاڑا ہویا۔

اللّٰہ تعالیٰ تکیا کہ لو چنگی اے، تے فِر اُس لوئی کی نیہرے نالوں بکھ کری شوڑیا.

اللّٰہ اُنہاں کی مزید آخیا، ”ہݨ میں تُساں کی کھاݨے واسطے دُنیا وِچ ہر قسم نے اِناج تے ہر قسم نے پھل دیݨا آں۔

اُس لوئی کی ”دیہاڑ“ آخیا، تے نیہرے کی ”رات“. شام ہوئی تے سویر ہوئی، اِس طرح پہلا دیہاڑا ہویا۔

فِر اللّٰہ تعالیٰ آخیا، ”اَپرے نے پاݨِیئے کی تھلے نے پاݨِیئے تُوں بکھ کرنے واسطے فَضا بݨی جائے!“

اِسے طرح میں سارے جانوراں کی کھاݨے واسطے ہریالی دیݨا آں۔ جس وِچ وی جان اَے، او اے کھائی سکݨا، پاویں او جنگلی جانور، پرندہ یا زِیمی پر رینگݨے آلا جانور ہووے۔“ فِر اِس طرح ہی ہویا۔

فِر اللّٰہ تعالیٰ آخیا، ”آسمانے وِچ لو دیݨے آلیاں چِیزاں پَیدا ہوئی جاݨ! تانکہ دیہاڑ تے رات وِچ فرق کرݨ، تے موسم تے دیہاڑیاں تے سالاں نا پتہ دیݨ،

فِر اللّٰہ تعالیٰ آخیا، ”زِیمی ہر قسم نی ہریالی پیدا کرے! اِیئے جئے بُوٹے جِنہاں تُوں اِناج حاصل ہوئے، تے اِیئے جئے درخت جِنہاں نے پھلے وِچ بِیں ہووے۔“ فِر اِسے طرح ہی ہویا۔

اِسے طرح ہویا. اللّٰہ تعالیٰ فَضا بݨائی، جس نال اُس تھلے نا پاݨی اَپرے نے پاݨِیئے نالوں لادا کری شوڑیا۔

زِیمی ہر قسم نی ہریالی پیدا کیتی، اِیئے جئے بُوٹے جِنہاں تُوں اِناج حاصل ہویا، تے اِیئے جئے درخت جِنہاں نالوں پھل حاصل ہویا. اللّٰہ تعالیٰ تکیا کہ اے چنگا اے.

اللّٰہ تعالیٰ دو بہُوں بڑیاں لو دیݨے آلیاں چِیزاں پَیدا کیتیاں: سورج، جیہڑا ساریاں تُوں بڑا سی، دیہاڑ پر حکومت کرنے واسطے، تے چن، جیہڑا اُس تُوں نِکا سی، رات پر حکومت کرنے واسطے۔ اُس تارے وی بݨائے۔

فِر اللّٰہ تعالیٰ آخیا، ”آسمانے نے تھلے جہیڑا پاݨی اے، او اِک جغہ پر کھٹا ہوئی جائے، تے سُکی زمِیں نِکلی اَچھَے!“ فِر اِس طرح ہی ہویا۔ اللّٰہ تعالیٰ سُکی جغہ کی ”زمِیں“ آخیا، تَے جہیڑا پاݨی کھٹا ہویا سی، اُس کی ”سمندر“ آخیا۔ اللّٰہ تعالیٰ تکیا کہ اے چنگا اے.

اُس اُنہاں کی برکت دِتی، تے سمندرے نیاں جانوراں کی آخیا، ”پھلو پھُولو تے تعداد وِچ بدھݨے جاؤ! سمندر تُساں نال پہرݨ جائے!“ اُس پرندیاں کی وی آخیا، ”تعداد وِچ بدھی جاؤ۔“

فِر اللّٰہ تعالیٰ آخیا، ”زِیمی پر ٹُرنے آلا ہر قسم نا جاندار پَیدا ہوئی جائے: مال ڈنگر، زِیمی پر رینگݨے آلے تے جنگلی جانور!“ تَے فِر اِسے طرح ہی ہویا۔

فِر اللّٰہ تعالیٰ آخیا، ”پاݨی بہُوں جاندار چِیزاں نال پہریا جائے، تَے آسمانے وِچ پرندے اُڈرݨ!“

اللّٰہ تعالیٰ ہر قسم نے مال ڈنگر، رینگݨے آلے تے جنگلی جانور بݨائے۔ اللّٰہ تعالیٰ تکیا کہ اے چنگا اے.