Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi توریت شریف: پَیدایش 2

Dlulisela

(اِس واسطے بندہ اپݨے ماؤ پیؤ نالوں لادا ہوئی کے اپݨی زناݨی نال مِلیا رہݨا، تے او دوئے اِک ہوئی جاݨے اݨ۔)

فِر رب تعالیٰ سوچیا، ”بندے نا کہلا رہݨا چنگا نی. تے میں اُس واسطے اِک چنگی مدد گار بݨاساں۔“

فِر رب تعالیٰ زِیمی نی مِٹی نال انسان بݨایا، تے اُس وِچ زندگی نا ساہ بایا. اِس طرح بندہ جیݨا جی ہوئی گیا۔

بندے آخیا، ”اے مہاڑیاں ہڈیاں وِچوں ہڈی اے، تے مہاڑے گوشتے وِچوں گوشت اے! ہُݨ اِس کی ”اِشّاہ“ یعنی ”عورت“ آخیا جاسی، کِیئانکہ او ”اِیش“ یعنی ”مرد“ وِچوں کِہندی گئی اے۔“

اُس سَتویں دیہاڑے کی برکت دِتی تَے اُس کی مقدس بݨایا، کِیئانکہ او اُس دیہاڑے اپݨے سارے کماں کولوں بہیلا ہوئی گیا سی۔

او دوئے ننگے سݨ، پر او اِک دُوئے کولوں شرم نی کرنے سݨ۔