Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Johannes 11

Dlulisela

Jesus sprok tö hör: Ik sen di Âpstuning en dit Lewent. Hokken ön mi liiwt, di skel lewwe, al wan hi uk gelik sterwt. En hokken lewwet, en liiwt ön mi, di skel oldermoar sterw. Liiwst dü dit?

Jesus said tö hör: Ha ik ek tö di said, wan dü liiw wedt, da skedt dü Gottes Herligheid se?

En di Toaren kâm höm ön Ogen.

Diär Jesus dit hjert, said hi, di Krånkheid es ek tö di Doad, mar tö Gottes Iär, dat Gottes Seen diärdöör iäret ud.

Diär hi dit said hed, rööp hi me gurtem Stem: Lazarus, kom üt! En di Doad kâm üt, wiär ön Hunden en Fet bünden me Greewdokker, en sin Ansegt wiär me en Swäätdok bewünden. Jesus said tö jam: Lise höm loas, en let höm gung.

Diär wåd Jesus weder innerlik sa beweget, en kam tö dit Greew. Mar dit wiär en Hol /(Klōw)/, en en Stin leid diärvoar.

Dit sprok hi, en diärna said hi: Lazarus, us Frinj slääpt; mar ik gung hen, om höm üt di Sliip âptöwäken.