Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Eóin 12

Dlulisela

Má ḟrioṫálann duine mise, leanaḋ sé mé; agus an áit i n-a ḃfuilim-se is ann a ḃeiḋ an t-é a ḟrioṫálfaiḋ. Má ḋeineann duine frioṫálaṁ orm-sa taḃarfaiḋ m’Aṫair onóir dó.

Ní ḃíonn ann aċ é féin; aċ má ġeiḃeann sé bás tugann sé toraḋ mór uaiḋ. An t-é a ġráḋann a anam féin caillfiḋ sé é; agus an t-é a ḋ’ḟuaṫuiġeann a anam féin ar an saoġal so, coimeádann sé é i gcóir na beaṫa síoruiḋe.

Go deiṁin, deiṁin, a deirim liḃ, mura ḃfaġaiḋ an gráinne arḃair a ṫuiteann sa talaṁ bás

Is am’ ṡolus do ṫánag ar an saoġal, ionus, an t-é a ċreideann ionam, ná fanfaḋ sé sa doirċeaċt.

Agus má airiġeann aoinne mo ḃréiṫre agus ná coimeádfaiḋ sé iad, ní ṫugaim-se breiṫ air, óir ní ċun breiṫeaṁantais a ṫaḃairt ar an ndoṁan do ṫánag, aċ ċun an doṁain do ṡaoraḋ.

Agus ṫóg Máire púnt meaġċaint d’ola ana-uasal, de spícnárd ḋílis, agus ċuir sí ar ċosaiḃ Íosa é, agus ansan do ċimil si a ċosa le n-a gruaig; agus do líonaḋ an tiġ de ḃaluiṫ ċúṁra an spícnáird.

Agus ṫógadar géaga ṗailime agus ṡiuḃluiġeadar fé n-a ḋéin agus iad ag liúiriġ: Hósanna, molaḋ do’n t-é atá ag teaċt i n-ainim an Tiġearna, rí Israéil.

Aċ d’ḟreagair Íosa iad agus duḃairt sé: Ṫáinig an uair ċun glóire ṫaḃairt do Ṁac an Duine.