Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Matvei 25

Dlulisela

Kunigaz sanub heile: ‘Todeks sanun teile: kaiken, midä tö tegit ühtele-ki neniš minun peniš vellišpäi, tö tegit minei.’

Ižand sanui hänele: ‘Hüvä! Oled hüvä i uskoline abunik. Ku sinei voi uskta mugoižes penes azjas, ka minä andan sinei surembid-ki azjoid kacmaha. Tule i ole praznikas ühtes minunke!’

Kaikuččele, kenel om, anttas, i hän sab äjan da völ sen ližaks, no kenel ei ole, sil ottas se-ki, midä hänel om.

Olgat herkhil, sikš ku tö et tekoi ni päiväd, ni časud, konz Mehen Poig tuleb.»

Minai oli näl՚g, i tö andoit minei söda. Minai oli vezinäl՚g, i tö andoit minei joda. Minä olin veraz, i tö otit mindai ičetoinoks.

Ižand sanui hänele: ‘Hüvä! Oled hüvä i uskoline abunik. Ku sinei voi uskta penes azjas, ka minä andan sinei surembid-ki azjoid kacmaha. Tule i ole praznikas ühtes minunke!’

Minä olin alasti, i tö andoit minei sobad. Minä olin läžujan, tö pidit minus hol՚t. Minä olin türmas, tö tulit minunnoks.’