Eóin 14
14
CAIBIDIOL XIV.
Caint Ċríost tar éis a ṡuipéir ḋéiḋeanaiġ.
1Ná tagaḋ buaireaṁ an ḃúr gcroiḋe. Creideann siḃ i nDia; creidiḋ ionam-sa leis. 2Is mó árus i dtiġ m’Aṫar; dá mba ná beaḋ, do neósfainn daoiḃ é: óir táim ag dul ag cur áite i n-eagar ḋaoiḃ. 3Agus má imṫiġim agus áit do ċur in-eagar ḋaoiḃ, táim ag teaċt airís agus glacfad ċúġam féin siḃ, i dtreó, an áit ’na mbead-sa go mbeiḋ siḃ-se ann, leis. 4Agus is eól daoiḃ cá ḃfuilim ag imṫeaċt, agus tá eólas na sliġe agaiḃ. 5Duḃairt Tomás leis: A Ṫiġearna, ní h-eól dúinn cá ḃfuilir ag imṫeaċt, agus conus is féidir dúinn an tslíġ d’aiṫint?
6Duḃairt Íosa leis: Is mise an tslíġ, agus an ḟírinne, agus an ḃeaṫa; ní ṫagann aoinne ċun an Aṫar aċ tríom-sa. 7Dá n-aiṫniġeaḋ siḃ mise d’aiṫneóċ’ siḃ m’Aṫair gan aṁras, agus aiṫneóċaiḋ siḃ é feasda, agus do ċonacaḃair é. 8Duḃairt Pilib leis: A Ṫiġearna, taisbeáin dúinn an t-Aṫair, agus is leór dúinn san. 9Duḃairt Íosa leis: An ḃfuilim an ḟaid seo aimsire agaiḃ agus gan aiṫne agaiḃ orm? A Ṗilib, an t-é a ċíonn mise ċíonn sé an t-Aṫair, leis; agus conus adeirir-se, Taisbeáin dúinn an t-Aṫair? 10Ná creideann siḃ go ḃfuilim-se sa n-Aṫair agus an t-Aṫair ionam-sa? Na bréiṫre a laḃraim-se liḃ-se ní h-uaim féin a laḃraim iad; aċ an t-Aṫair atá ’n-a ċóṁnuiġe ionam, isé a ḋeineann na mírḃúiltí. 11#14:11 Nó, Creidiḋ mé go ḃfuilim-se sa n-Aṫair, ⁊rl.Ná creideann siḃ mise ḃeiṫ sa n-Aṫair agus an t-Aṫair a ḃeiṫ ionam-sa? 12Nó murab é sin é, creidiḋ mé mar ġeall ar na h-oibreaċa féin.
Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ, an t-é a ċreideann ionam-sa, na h-oibreaċa a ḋeinim-se déanfaiḋ sé féin iad, agus déanfaiḋ sé oibreaċa is mó ’ná iad; mar táim-se ag dul ag triall ar an Aṫair. 13#Mait. 7:7; 21:22; Marc. 11:24.Agus pé rud a ḋ’iarrfaiḋ siḃ ar an Aṫair am’ ainim-se déanfad-sa an rud san, i dtreó go ḃfaġaiḋ an t-Aṫair glóire sa Ṁac. 14Má iarrann siḃ aon rud orm am’ ainim-se déanfad an rud san.
15Má tá gráḋ agaiḃ dom coimeádaiḋ m’aiṫeanta. 16Agus iarrfad-sa ar an Aṫair é, agus cuirfiḋ sé ċúġaiḃ Sólásaiḋe#14:16 Ver. 16. Sólásaiḋe (Paraclét), nú, leis, comairceaċ, óir, nuair a spriocann sé sinn ċun guiḋe ḋéanaṁ deineann sé an ġuiḋe istiġ ionainn mar a déarfí. eile ċun fanṁaint agaiḃ go deó#14:16 Ver. 16. go deó d’á ḃríġ sin, is léir gur geallaḋ an Spioraid sin na fírinne, ní h-aṁáin do sna h-Asbolaiḃ féin aċ do’n eaglais n-a ndiaiḋ ċóṁ maiṫ, go dtí deire an tsaoġail.; 17Spioraid na fírinne, náċ féidir do’n tsaoġal a ġlacaḋ, óir ní ḟeiceann sé é ná ní aiṫniġeann sé é; aċ aiṫnéoċaiḋ siḃ-se é, mar fanfaiḋ sé agaiḃ, agus beiḋ sé ionaiḃ. 18Ní ḟágfad siḃ i nḃúr ndíleaċ-taiṫiḃ; tiocfad ċúġaiḃ. 19Tamall beag eile agus ní ḟeiceann an saoġal mé feasda; aċ ċíonn siḃ-se mé: óir táim-se beó agus beiḋ siḃ-se beó, leis. 20An lá san aiṫneóċaiḋ siḃ-se go ḃfuilim-se am’ Aṫair, agus go ḃfuil siḃ-se ionam-sa, agus mise ionaiḃ-se.
21An t-é go ḃfuil m’aiṫeanta-sa aige agus do ċoimeádann iad, siné an t-é go ḃfuil grád aige ḋom; agus an t-é go ḃfuil grád aige ḋom, beiḋ gráḋ agam’ Aṫair dó; agus beiḋ gráḋ agam-sa ḋó agus taisbeánfad mé féin dó. 22Duḃairt Iúdás leis, níor ḃ’é an t-Iscariót úd: A Ṫiġearna, cad fé ndeár go ndéanfair ṫu féin a ṫaisbeáint dúinne agus ná taisbeánfair ṫu féin do’n tsaoġal? 23D’ḟreagair Íosa, agus duḃairt sé leis: Má tá gráḋ ag duine ḋóṁ-sa coimeádfaiḋ sé mo ḃréiṫre, agus beiḋ gráḋ ag m’ Aṫair dó, agus tiocfaimíd ċuige agus déanfaimíd cóṁnuiġe i n-a ḟoċair. 24An t-é ná fuil gráḋ aige ḋom ní ċoimeádann sé mo ḃréiṫre; agus an briaṫar d’aireaḃair ní h-é mo ḃriaṫar-sa é, aċ briaṫar an Aṫair a ċuir uaiḋ mé.
25Do laḃras an méid seo liḃ agus mé i nḃúr ḃfoċair. 26Aċ an Sólásaiḋe, an Spioraid Naoṁ, an t-é a ċuirfiḋ an t-Aṫair uaiḋ am’ ainim-se, múinfiḋ sé sin daoiḃ gaċ níḋ, agus cuirfiḋ sé i nḃúr gcuiṁne gaċ níḋ d’á ndéarfad liḃ.#14:26 Ver 26. múinfiḋ sé sin daoiḃ gaċ níḋ, Gealltar anso an Spioraid Naoṁ, dos na h-Asboil agus don ċléir’ n-a ndiaiḋ, ċun gaċ fírinne do ṫeagasg dóiḃ agus ċun iad do ċimeád ó ḋul amú. 27Fágaim síoṫċáin agaiḃ; tugaim mo ṡíoṫċáin daoiḃ; ní mar a ṫugann an saoġal a ṫugaim-se ḋaoiḃ. Ná bíoḋ buaireaṁ ar ḃúr gcroiḋe, ná eagla. 28D’aireaḃair conus mar aduḃart liḃ: Táim ag imṫeaċt, agus ag teaċt ċúġaiḃ. Dá mbead gráḋ agaiḃ dom, ḃeaḋ áṫas oraiḃ toisg mé ḃeiṫ ag dul ag triall ar an Aṫair; óir is mó an t-Aṫair ’ná mise.#14:28 Ver 28. óir is mó an t-aṫair ’ná mise. Is léir gur sa ṁéid gur duine é do Laḃair Críost air féin anso, óir, sa ṁéid gur Dia é tá sé ar aon dul leis an Aṫair: (feic Philipian. Caiḃ. 2). Imṫeóċaiḋ gaċ deacaraċt tuisgiona as an gcaint seo aċ na neiṫe do leanann í, agus do ġaḃann léi, do ċimeád os coṁair ár n-aigne. Ḃí Críost go luaṫ ċun ḃáis a ḋ’ḟulag, agus ċuir sé, leis an gcaint sin, a ḋaonaċt i n-úil dá Asbolaiḃ. Níor ḃ’ḟéidir dó ḃás d’ḟáġail sa ṁéid gur Ḋia é, aċ ó ḃí sé n-a Ḋia agus n-a ḋuine ba léir gur sa ṁéid gur ḋuine é do ċaiṫfaḋ sé bás d’ḟáġail, agus ḃi na h-Asboil ċun san a ḋ’ḟeisgint agus do ċreideaṁaint go luaṫ ’n-a ḋiaiḋ san, mar adeir sé féin. 29Agus anois tá sé innste agam daoiḃ roim sé, i dtreó nuair a ṫiocfaiḋ sé go gcreidfiḋ siḃ. 30Ní déarfad puinn i nḃúr ḃfocair anois. Óir tá priúnsa an doṁain seo ag teaċt, agus ní’l níḋ ar ḃiṫ aige ionam-sa. 31Aċ ionus go n-aiṫneóċaḋ an doṁan go ḃfuil gráḋ agam do’n Aṫair; agus #Gníoṁ. 2:23.do réir mar a ṫug an t-Aṫair órdú ḋom, is mar sin a ḋeinim. Eiriġiḋ, imṫiġmís asso.
Okuqokiwe okwamanje:
Eóin 14: ABNPOLG
Qhakambisa
Dlulisela
Kopisha
Ufuna ukuthi okuvelele kwakho kugcinwe kuwo wonke amadivayisi akho? Bhalisa noma ngena ngemvume
historic text maintained by the Bible Society.
Eóin 14
14
CAIBIDIOL XIV.
Caint Ċríost tar éis a ṡuipéir ḋéiḋeanaiġ.
1Ná tagaḋ buaireaṁ an ḃúr gcroiḋe. Creideann siḃ i nDia; creidiḋ ionam-sa leis. 2Is mó árus i dtiġ m’Aṫar; dá mba ná beaḋ, do neósfainn daoiḃ é: óir táim ag dul ag cur áite i n-eagar ḋaoiḃ. 3Agus má imṫiġim agus áit do ċur in-eagar ḋaoiḃ, táim ag teaċt airís agus glacfad ċúġam féin siḃ, i dtreó, an áit ’na mbead-sa go mbeiḋ siḃ-se ann, leis. 4Agus is eól daoiḃ cá ḃfuilim ag imṫeaċt, agus tá eólas na sliġe agaiḃ. 5Duḃairt Tomás leis: A Ṫiġearna, ní h-eól dúinn cá ḃfuilir ag imṫeaċt, agus conus is féidir dúinn an tslíġ d’aiṫint?
6Duḃairt Íosa leis: Is mise an tslíġ, agus an ḟírinne, agus an ḃeaṫa; ní ṫagann aoinne ċun an Aṫar aċ tríom-sa. 7Dá n-aiṫniġeaḋ siḃ mise d’aiṫneóċ’ siḃ m’Aṫair gan aṁras, agus aiṫneóċaiḋ siḃ é feasda, agus do ċonacaḃair é. 8Duḃairt Pilib leis: A Ṫiġearna, taisbeáin dúinn an t-Aṫair, agus is leór dúinn san. 9Duḃairt Íosa leis: An ḃfuilim an ḟaid seo aimsire agaiḃ agus gan aiṫne agaiḃ orm? A Ṗilib, an t-é a ċíonn mise ċíonn sé an t-Aṫair, leis; agus conus adeirir-se, Taisbeáin dúinn an t-Aṫair? 10Ná creideann siḃ go ḃfuilim-se sa n-Aṫair agus an t-Aṫair ionam-sa? Na bréiṫre a laḃraim-se liḃ-se ní h-uaim féin a laḃraim iad; aċ an t-Aṫair atá ’n-a ċóṁnuiġe ionam, isé a ḋeineann na mírḃúiltí. 11#14:11 Nó, Creidiḋ mé go ḃfuilim-se sa n-Aṫair, ⁊rl.Ná creideann siḃ mise ḃeiṫ sa n-Aṫair agus an t-Aṫair a ḃeiṫ ionam-sa? 12Nó murab é sin é, creidiḋ mé mar ġeall ar na h-oibreaċa féin.
Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ, an t-é a ċreideann ionam-sa, na h-oibreaċa a ḋeinim-se déanfaiḋ sé féin iad, agus déanfaiḋ sé oibreaċa is mó ’ná iad; mar táim-se ag dul ag triall ar an Aṫair. 13#Mait. 7:7; 21:22; Marc. 11:24.Agus pé rud a ḋ’iarrfaiḋ siḃ ar an Aṫair am’ ainim-se déanfad-sa an rud san, i dtreó go ḃfaġaiḋ an t-Aṫair glóire sa Ṁac. 14Má iarrann siḃ aon rud orm am’ ainim-se déanfad an rud san.
15Má tá gráḋ agaiḃ dom coimeádaiḋ m’aiṫeanta. 16Agus iarrfad-sa ar an Aṫair é, agus cuirfiḋ sé ċúġaiḃ Sólásaiḋe#14:16 Ver. 16. Sólásaiḋe (Paraclét), nú, leis, comairceaċ, óir, nuair a spriocann sé sinn ċun guiḋe ḋéanaṁ deineann sé an ġuiḋe istiġ ionainn mar a déarfí. eile ċun fanṁaint agaiḃ go deó#14:16 Ver. 16. go deó d’á ḃríġ sin, is léir gur geallaḋ an Spioraid sin na fírinne, ní h-aṁáin do sna h-Asbolaiḃ féin aċ do’n eaglais n-a ndiaiḋ ċóṁ maiṫ, go dtí deire an tsaoġail.; 17Spioraid na fírinne, náċ féidir do’n tsaoġal a ġlacaḋ, óir ní ḟeiceann sé é ná ní aiṫniġeann sé é; aċ aiṫnéoċaiḋ siḃ-se é, mar fanfaiḋ sé agaiḃ, agus beiḋ sé ionaiḃ. 18Ní ḟágfad siḃ i nḃúr ndíleaċ-taiṫiḃ; tiocfad ċúġaiḃ. 19Tamall beag eile agus ní ḟeiceann an saoġal mé feasda; aċ ċíonn siḃ-se mé: óir táim-se beó agus beiḋ siḃ-se beó, leis. 20An lá san aiṫneóċaiḋ siḃ-se go ḃfuilim-se am’ Aṫair, agus go ḃfuil siḃ-se ionam-sa, agus mise ionaiḃ-se.
21An t-é go ḃfuil m’aiṫeanta-sa aige agus do ċoimeádann iad, siné an t-é go ḃfuil grád aige ḋom; agus an t-é go ḃfuil grád aige ḋom, beiḋ gráḋ agam’ Aṫair dó; agus beiḋ gráḋ agam-sa ḋó agus taisbeánfad mé féin dó. 22Duḃairt Iúdás leis, níor ḃ’é an t-Iscariót úd: A Ṫiġearna, cad fé ndeár go ndéanfair ṫu féin a ṫaisbeáint dúinne agus ná taisbeánfair ṫu féin do’n tsaoġal? 23D’ḟreagair Íosa, agus duḃairt sé leis: Má tá gráḋ ag duine ḋóṁ-sa coimeádfaiḋ sé mo ḃréiṫre, agus beiḋ gráḋ ag m’ Aṫair dó, agus tiocfaimíd ċuige agus déanfaimíd cóṁnuiġe i n-a ḟoċair. 24An t-é ná fuil gráḋ aige ḋom ní ċoimeádann sé mo ḃréiṫre; agus an briaṫar d’aireaḃair ní h-é mo ḃriaṫar-sa é, aċ briaṫar an Aṫair a ċuir uaiḋ mé.
25Do laḃras an méid seo liḃ agus mé i nḃúr ḃfoċair. 26Aċ an Sólásaiḋe, an Spioraid Naoṁ, an t-é a ċuirfiḋ an t-Aṫair uaiḋ am’ ainim-se, múinfiḋ sé sin daoiḃ gaċ níḋ, agus cuirfiḋ sé i nḃúr gcuiṁne gaċ níḋ d’á ndéarfad liḃ.#14:26 Ver 26. múinfiḋ sé sin daoiḃ gaċ níḋ, Gealltar anso an Spioraid Naoṁ, dos na h-Asboil agus don ċléir’ n-a ndiaiḋ, ċun gaċ fírinne do ṫeagasg dóiḃ agus ċun iad do ċimeád ó ḋul amú. 27Fágaim síoṫċáin agaiḃ; tugaim mo ṡíoṫċáin daoiḃ; ní mar a ṫugann an saoġal a ṫugaim-se ḋaoiḃ. Ná bíoḋ buaireaṁ ar ḃúr gcroiḋe, ná eagla. 28D’aireaḃair conus mar aduḃart liḃ: Táim ag imṫeaċt, agus ag teaċt ċúġaiḃ. Dá mbead gráḋ agaiḃ dom, ḃeaḋ áṫas oraiḃ toisg mé ḃeiṫ ag dul ag triall ar an Aṫair; óir is mó an t-Aṫair ’ná mise.#14:28 Ver 28. óir is mó an t-aṫair ’ná mise. Is léir gur sa ṁéid gur duine é do Laḃair Críost air féin anso, óir, sa ṁéid gur Dia é tá sé ar aon dul leis an Aṫair: (feic Philipian. Caiḃ. 2). Imṫeóċaiḋ gaċ deacaraċt tuisgiona as an gcaint seo aċ na neiṫe do leanann í, agus do ġaḃann léi, do ċimeád os coṁair ár n-aigne. Ḃí Críost go luaṫ ċun ḃáis a ḋ’ḟulag, agus ċuir sé, leis an gcaint sin, a ḋaonaċt i n-úil dá Asbolaiḃ. Níor ḃ’ḟéidir dó ḃás d’ḟáġail sa ṁéid gur Ḋia é, aċ ó ḃí sé n-a Ḋia agus n-a ḋuine ba léir gur sa ṁéid gur ḋuine é do ċaiṫfaḋ sé bás d’ḟáġail, agus ḃi na h-Asboil ċun san a ḋ’ḟeisgint agus do ċreideaṁaint go luaṫ ’n-a ḋiaiḋ san, mar adeir sé féin. 29Agus anois tá sé innste agam daoiḃ roim sé, i dtreó nuair a ṫiocfaiḋ sé go gcreidfiḋ siḃ. 30Ní déarfad puinn i nḃúr ḃfocair anois. Óir tá priúnsa an doṁain seo ag teaċt, agus ní’l níḋ ar ḃiṫ aige ionam-sa. 31Aċ ionus go n-aiṫneóċaḋ an doṁan go ḃfuil gráḋ agam do’n Aṫair; agus #Gníoṁ. 2:23.do réir mar a ṫug an t-Aṫair órdú ḋom, is mar sin a ḋeinim. Eiriġiḋ, imṫiġmís asso.
Okuqokiwe okwamanje:
:
Qhakambisa
Dlulisela
Kopisha
Ufuna ukuthi okuvelele kwakho kugcinwe kuwo wonke amadivayisi akho? Bhalisa noma ngena ngemvume
historic text maintained by the Bible Society.