Daniël 7:9-18

“Ek het gesien die engele het trone neergesit, en die God wat altyd lewe, het op sy troon gaan sit. Sy klere was so wit soos sneeu en sy hare was soos skoon wol. Hy het op vuurvlamme gesit, sy troon het wiele gehad wat brand. Uit die troon het 'n rivier van vuur gevloei. Daar het duisende engele gestaan, baie duisende, hulle moes doen wat God wil hê. God, die Regter, het begin om die mense te oordeel. Die engele het die boeke oopgemaak, die boeke waarin hulle geskryf het wat elke mens gedoen het. “Ek het gesien wat gebeur omdat die horing hoogmoedig gepraat het. Ek het gesien hulle maak die dier dood en hulle verbrand hom. Daar het niks van hom oorgebly nie. Die drie ander diere kon nie aanhou doen wat hulle wil nie, maar hulle kon nog 'n kort tydjie lewe. “Ek het in die nag gedroom en gesien daar kom iemand. Hy was soos 'n mens, en hy het op die wolke gekom. Hy het gekom tot by die God wat altyd lewe. Die engele het hom na God gebring. God het hom 'n koning gemaak wat sterk en belangrik is. Al die mense sal hom dien in al die lande en in al die tale. Hy sal sterk bly en hy sal altyd koning wees. “Ek, Daniël, het groot geskrik, ek was geskok oor die dinge wat ek gesien het toe ek gedroom het. Ek het gegaan na een van die engele wat daar gestaan het, en ek het vir hom gevra wat al hierdie dinge beteken. Hy het vir my gesê wat dit beteken. Hy het gesê: ‘Hierdie vier groot diere is vier konings wat op die aarde sal regeer. Maar die gewyde mense van die Hoogste God sal konings word wat altyd sal regeer, ja, ewig en altyd.’