Handelinge 15:1-11

En sekere manne wat van Judéa afgekom het, het die broeders geleer en gesê: As julle nie besny word volgens die gebruik van Moses nie, kan julle nie gered word nie. Toe Paulus en Bárnabas dan nie 'n geringe onenigheid en twis met hulle gehad het nie, het hulle besluit dat Paulus en Bárnabas en sommige ander van hulle na Jerusalem moes optrek na die apostels en ouderlinge oor hierdie vraag. En toe hulle deur die gemeente op pad gebring is, het hulle deur Fenicië en Samaria gegaan en die bekering van die heidene aangekondig; en hulle het groot blydskap vir al die broeders gemaak. En toe hulle in Jerusalem aangekom het, is hulle ontvang deur die gemeente en deur die apostels en ouderlinge, en hulle het alles vertel wat God met hulle gedoen het. Maar sommige van die sekte van die Fariseërs wat gelowig geword het, het opgestaan en gesê: Dit was nodig om hulle te besny en om hulle te beveel om die wet van Moses te onderhou. En die apostels en ouderlinge het bymekaargekom om hierdie saak te oorweeg. En toe daar baie twis was, het Petrus opgestaan en vir hulle gesê: Manne en broeders, julle weet dat God lank gelede onder ons gekies het dat die heidene deur my mond die woord van die evangelie sou hoor, en glo. En God, wat die harte ken, het vir hulle getuig en aan hulle die Heilige Gees gegee, net soos Hy aan ons gedoen het; En maak geen verskil tussen ons en hulle nie, en reinig hulle harte deur die geloof. Nou dan, waarom versoek julle God om 'n juk op die nek van die dissipels te lê, wat nie ons vaders en ons in staat was om te dra nie? Maar ons glo dat ons deur die genade van die Here Jesus Christus gered sal word, net soos hulle.