Romeine Romeine 11

Romeine 11
Israel en hulle toekoms
1Ek sê dan: Het God sy volk verstoot? Die Here behoed. Want ek is ook 'n Israeliet, uit die nageslag van Abraham, uit die stam van Benjamin.
2God het sy volk wat Hy vantevore geken het, nie verwerp nie. Weet julle nie wat die Skrif van Elia sê nie? hoe hy by God teen Israel intree deur te sê:
3Here, hulle het u profete gedood en u altare afgegrawe; en ek het alleen oorgebly, en hulle soek my lewe.
4Maar wat sê die antwoord van God aan hom? Ek het vir myself sewe duisend man gereserveer wat nie die knie voor die beeld van Baäl gebuig het nie.
5Net so is daar ook in hierdie huidige tyd 'n oorblyfsel volgens die uitverkiesing van genade.
6En as dit uit genade is, dan is dit nie meer uit die werke nie; anders is genade geen genade meer nie. Maar as dit uit die werke is, dan is dit geen genade meer nie; anders is werk geen werk meer nie.
7Wat dan? Israel het nie verkry wat hy soek nie; maar die uitverkiesing het dit verkry, en die ander is verblind.
8Soos geskrywe is: God het hulle 'n gees van sluimering gegee, oë om nie te sien nie en ore om nie te hoor nie, tot vandag toe.
9Toe sê Dawid: Laat hulle tafel vir hulle 'n strik en 'n strik en 'n struikelblok en 'n vergelding word.
10Laat hulle oë verduister word, dat hulle nie kan sien nie, en buig hulle rug altyddeur.
11Ek sê dan: Het hulle gestruikel om te val? God verhoed dit, maar liewer deur hulle val het verlossing tot die heidene gekom om hulle tot ywer te verwek.
12En as hulle val die rykdom van die wêreld is, en die vermindering van hulle die rykdom van die heidene; hoeveel te meer hulle volheid?
13Want Ek spreek tot julle heidene, in soverre Ek die apostel van die heidene is, verheerlik Ek my amp:
14As ek die wat my vlees is, op enige manier tot navolging kan uitlok en sommige van hulle kan red.
15Want as die verwerping van hulle die versoening van die wêreld is, wat sal die ontvangs van hulle wees as lewe uit die dode?
16Want as die eersteling heilig is, is die deeg ook heilig; en as die wortel heilig is, dan is die takke ook.
17En as sommige van die takke afgebreek word, en jy, wat 'n wilde olyfboom was, tussen hulle ingeënt is en saam met hulle deel het aan die wortel en vet van die olyfboom;
18Roem nie teen die takke nie. Maar as jy roem, dra jy nie die wortel nie, maar die wortel vir jou.
19Dan sal jy sê: Die takke is afgebreek, sodat ek ingeënt kan word.
20Wel; vanweë ongeloof is hulle afgebreek, en jy staan deur die geloof. Wees nie hoogmoedig nie, maar vrees:
21Want as God die natuurlike takke nie gespaar het nie, pas op dat Hy jou ook nie spaar nie.
22Kyk dan na die goedheid en gestrengheid van God: gestrengheid oor die wat geval het; maar oor jou, goedheid, as jy in sy goedheid bly; anders sal jy ook uitgeroei word.
23En ook hulle, as hulle nie in die ongeloof bly nie, sal ingeënt word, want God is magtig om hulle weer in te ent.
24Want as jy uit die olyfboom uitgekap is wat van nature wild is, en teen die natuur in 'n goeie olyfboom geënt is, hoeveel te meer sal hierdie, wat die natuurlike takke is, op hul eie olyfboom geënt word?
25Want ek wil nie hê, broeders, dat julle hierdie verborgenheid onkundig moet wees nie, sodat julle nie in jul eie voorstellings wys word nie; dat blindheid ten dele met Israel gebeur het, totdat die volheid van die heidene ingegaan het.
26En so sal die hele Israel gered word, soos geskrywe is: Die Verlosser sal uit Sion kom en die goddeloosheid van Jakob afwend.
27Want dit is my verbond met hulle, wanneer Ek hulle sondes sal wegneem.
28Wat die evangelie betref, hulle is vyande ter wille van julle, maar wat die uitverkiesing betref, is hulle beminde ter wille van die vaders.
29Want die gawes en roeping van God is onberoulik.
30Want soos julle in die verlede God nie geglo het nie, maar nou barmhartigheid verkry het deur hulle ongeloof.
31So het hulle ook nou nie geglo nie, sodat hulle ook deur u barmhartigheid barmhartigheid kan verkry.
32Want God het hulle almal in ongeloof gesluit, sodat Hy Hom oor almal kan ontferm.
33O die diepte van die rykdom van die wysheid en kennis van God! hoe ondeurgrondelik is sy oordele, en hoe ondeurgrondelik is sy weë!
34Want wie het die gedagtes van die Here geken? of wie was sy raadgewer?
35Of wie het eers aan hom gegee, en dit sal hom weer vergeld word?
36Want uit Hom en deur Hom en tot Hom is alle dinge; aan wie die heerlikheid toekom tot in ewigheid. Amen.

Kleurmerk

Deel

Kopieer

None

Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan