Ewige Sekerheid Voorbeeld

Die Hoof Besware 

Amper al die besware wat teen die leerstelling van ewige sekerheid geopper word, maak nie 'n onderskeid tussen verhouding en gemeenskap, tussen verlossing en dissipelskap, en selfs tussen God se ewige oordeel en sy tydelike oordeel nie. Wanneer ons hierdie onderskeidings verstaan, smelt die besware weg.

Wanneer 'n man 'n seuntjie het, is dit die begin van 'n pa-seun-verhouding. Dit is permanent. Dit maak nie saak hoe skandelik die seun mag optree nie, hy is steeds sy pa se seun. Of die pa-seun-verhouding 'n genotvolle een is, hang van hul gemeenskap af. As die seun van die huis af weghardloop en selfs sy naam verander, bestaan ​​die verhouding steeds, maar nie die gemeenskap nie. Om gemeenskap te herstel, moet die seun huis toe kom, sy pa se vergifnis vra en hom aan sy pa se gesag onderwerp. Hierdie onderskeid tussen verhouding en gemeenskap help om te verduidelik hoe 'n kind van God van sy Vader kan weggaan en selfs die geloof en gesinsagtergrond kan ontken, maar steeds 'n Christen kan bly. Die verhouding wat hy met sy hemelse Vader het, sal nooit verander nie. Dit is 'n Pa-seun-verhouding. Daardie verhouding kan slegs geniet word deur 'n persoonlike gemeenskap met sy Vader. Wanneer ons die verskil tussen verhouding en gemeenskap verstaan, kan ons ook verstaan ​​hoe 'n Christen in 'n motorwrak met 'n sonde wat nie bely is nie, kan sterf en steeds hemel toe gaan. Om 'n sonde wat bekend is te bely, is die voorwaarde wat God vir gemeenskap stel. Belydenis het niks met verhouding te doen nie. Die Christen wat met 'n sonde sterf wat hy nie bely het nie, is steeds in die Vader-kind-verhouding, maar hy sterf buite gemeenskap met sy Vader.

Soms beskryf 'n gedeelte ons vanuit die oogpunt van ons posisie in Christus in die hemel, of vanuit ons toestand hier op aarde. In ons posisie is ons reeds heilig voor God. In ons toestand kan ons geestelik of vleeslik wees, dus word ons deur die Gees of die vlees beheer. Terwyl ons op ons posisie in Christus fokus, pas ons toestand mettertyd by ons posisie aan. Wanneer God sê ons moet heilig wees omdat Hy heilig is, praat Hy van die verbetering van ons toestand. Wanneer Hy sê dat ons in Christus geheilig is, bedoel Hy dat ons reeds in ons posisie volkome heilig is. Ons posisie is ongeskonde en veilig. Dit kon 'n groep onheilige mense, soos die Korintiërs wees wat as "geheilig" bestempel word. Hulle was heilig in hulle posisie, maar onheilig in hulle toestand. Paulus het hulle nooit gedreig dat hulle hul posisie sou verloor as gevolg van hul toestand nie. Inteendeel, hy het 'n beroep gedoen vir verbetering in hul toestand op grond van hul posisie.