የYouVersion አርማ
የፍለጋ አዶ

መዝ​ሙረ ዳዊት 17

17
ለመ​ዘ​ም​ራን አለቃ ከሳ​ኦል እጅና ከጠ​ላ​ቶቹ ሁሉ እጅ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ባዳ​ነው ቀን በዚህ መዝ​ሙር ቃል ለእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር የተ​ና​ገ​ረው የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ባሪያ የዳ​ዊት መዝ​ሙር።
እን​ዲ​ህም አለ፦
1አቤቱ፥ በኀ​ይሌ#ዕብ. እና ግሪክ ሰባ. ሊ. “ኀይሌ ሆይ፥” ይላል። እወ​ድ​ድ​ሃ​ለሁ።
2እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ኀይሌ፥#ዕብ. “ዐለቴ” ይላል። አም​ባዬ፥ መድ​ኀ​ኒቴ፥
አም​ላኬ፥ በእ​ር​ሱም የም​ተ​ማ​መ​ን​በት ረዳቴ፥
መታ​መ​ኛ​ዬና የደ​ኅ​ን​ነቴ ቀንድ፥ መጠ​ጊ​ያ​ዬም ነው።
3እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን#ግሪክ ሰባ. ሊ. እና ዕብ. “ምስ​ጋና የሚ​ገ​ባ​ውን እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን” ይላል። በጠ​ራ​ሁት ጊዜ
ከጠ​ላ​ቶቼ እድ​ና​ለሁ።
4የሞት ጣር ያዘኝ፥ የዐ​መፅ ፈሳ​ሽም አወ​ከኝ፤
5የሲ​ኦል ጣር ከበ​በኝ፤
የሞት ወጥ​መ​ድም ደረ​ሰ​ብኝ።
6በጨ​ነ​ቀኝ ጊዜ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን ጠራ​ሁት፥
ወደ አም​ላ​ኬም ጮኽሁ፤
በቤተ መቅ​ደ​ሱም ቃሌን ሰማኝ፥
ጩኸ​ቴም በፊቱ ወደ ጆሮው ገባ።
7ምድ​ርም ተን​ቀ​ጠ​ቀ​ጠች፥ ተና​ወ​ጠ​ችም፥
የተ​ራ​ሮ​ችም መሠ​ረ​ቶች ተነ​ቃ​ነቁ፥
እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ተቈ​ጥ​ቶ​አ​ልና ተን​ቀ​ጠ​ቀጡ።
8ከቍ​ጣው ጢስ ወጣ፥ ከፊ​ቱም እሳት ነደደ፤
ፍምም ከእ​ርሱ በራ።
9ሰማ​ዮ​ችን ዝቅ ዝቅ አደ​ረገ፥ ወረ​ደም፥
ጭጋግ ከእ​ግሩ በታች ነበረ።
10በኪ​ሩ​ቤ​ልም ላይ ተቀ​ምጦ በረረ፥
በነ​ፋ​ስም ክንፍ በረረ።
11መሰ​ወ​ሪ​ያ​ውን ጨለማ አደ​ረገ፤
በዙ​ሪ​ያ​ውም ድን​ኳኑ፤
ውኃ​ዎች በደ​መ​ና​ዎች ውስጥ ጠቈሩ።
12በፊቱ ካለው ብር​ሃን የተ​ነሣ ደመ​ና​ትና በረዶ
የእ​ሳት ፍምም በፊቱ አለፉ።
13እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም በሰ​ማ​ያት አን​ጐ​ደ​ጐደ፥
ልዑ​ልም ቃሉን ሰጠ።
14ፍላ​ጻ​ውን ላከ፥ በተ​ና​ቸ​ውም፤
መብ​ረ​ቆ​ችን አበዛ አወ​ካ​ቸ​ውም።
15አቤቱ፥ ከተ​ግ​ሣ​ጽህ፥
ከመ​ዓ​ት​ህም መን​ፈስ እስ​ት​ን​ፋስ የተ​ነሣ፥
የው​ኆች ምን​ጮች ታዩ፥
የዓ​ለም መሠ​ረ​ቶ​ችም ተገ​ለጡ።
16ከአ​ር​ያም ላከ፥ ወሰ​ደ​ኝም፥
ከብዙ ውኆ​ችም አወ​ጣኝ።
17ከብ​ር​ቱ​ዎች ጠላ​ቶቼ
ከሚ​ጠ​ሉ​ኝም አዳ​ነኝ፥ በር​ት​ተ​ው​ብኝ ነበ​ርና።
18በመ​ከ​ራዬ ቀን ደረ​ሱ​ብኝ፤
እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ግን መጠ​ጊ​ያዬ ሆነ።
19ወደ ሰፊ ሥፍ​ራም አወ​ጣኝ፤
ወድ​ዶ​ኛ​ልና አዳ​ነኝ።
20እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር እንደ ጽድቄ ይሰ​ጠ​ኛል፤
እንደ እጆቼ ንጽ​ሕ​ናም ይከ​ፍ​ለ​ኛል።
21የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን መን​ገድ ጠብ​ቄ​አ​ለ​ሁና፥
አም​ላ​ኬ​ንም አል​በ​ደ​ል​ሁም።
22ፍርዱ ሁሉ ሁል​ጊዜ በፊቴ ነበ​ረና፥
ጽድ​ቁም#ዕብ. “ሥር​ዐቱ” ይላል። ከእኔ አል​ራ​ቀም።
23ከእ​ርሱ ጋር ንጹሕ እሆ​ና​ለሁ።
ከኀ​ጢ​አ​ቴም እጠ​በ​ቃ​ለሁ።
24እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም እንደ ጽድቄ ይሰ​ጠ​ኛል።
እንደ እጆ​ቼም ንጽ​ሕና በዐ​ይ​ኖቹ ፊት ይከ​ፍ​ለ​ኛል።
25ከጻ​ድቅ#ዕብ.“ከቸር ሰው ጋር” ይላል። ሰው ጋር ጻድቅ ትሆ​ና​ለህ፤
ከቅን ሰው ጋርም ቅን ትሆ​ና​ለህ፤
26ከን​ጹ​ሕም ሰው ጋር ንጹሕ ትሆ​ና​ለህ፤
ከጠ​ማ​ማም ጋር ጠማማ ትሆ​ና​ለህ፥
27አንተ የተ​ዋ​ረ​ደ​ውን ሕዝብ ታድ​ና​ለ​ህና፥
የት​ዕ​ቢ​ተ​ኞ​ችን ዐይ​ኖች ግን ታዋ​ር​ዳ​ለህ።
28አቤቱ አንተ መብ​ራ​ቴን ታበ​ራ​ለ​ህና፤
አም​ላኬ ጨለ​ማ​ዬን ያበ​ራል።
29በአ​ንተ ከጥ​ፋት እድ​ና​ለ​ሁና፥
በአ​ም​ላ​ኬም ቅጥ​ሩን እዘ​ል​ላ​ለሁ።
30የአ​ም​ላኬ መን​ገዱ ንጹሕ ነው፥
የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ቃል የነ​ጠረ ነው፥
በእ​ርሱ ለሚ​ታ​መ​ኑት ሁሉ መታ​መ​ኛ​ቸው#ዕብ. “ጋሻ​ቸው” ይላል። ነው።
31ከእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር በቀር አም​ላክ ማን ነው?
ከአ​ም​ላ​ካ​ች​ንስ በቀር እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር#ዕብ. “አም​ላክ” ይላል። ማን ነው?
32ኀይ​ልን የሚ​ያ​ስ​ታ​ጥ​ቀኝ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ነው፥
መን​ገ​ዴ​ንም ንጹሕ የሚ​ያ​ደ​ር​ጋት፥#ዕብ. “የሚ​ያ​ቀና” ይላል።
33እግ​ሮ​ቼን እንደ ዋልያ እግ​ሮች የሚ​ያ​ረታ
በከ​ፍ​ታም ቦታ የሚ​ያ​ቆ​መኝ፥
34እጆ​ቼን ሰልፍ የሚ​ያ​ስ​ተ​ምር፤
ለክ​ን​ዴም የናስ ቀስት አደ​ረገ።
35ለደ​ኅ​ን​ነ​ቴም መታ​መ​ኛን ሰጠኝ።#ዕብ. “ሰጠ​ኸኝ” ይላል።
ቀኝ​ህም ተቀ​በ​ለኝ፥
ትም​ህ​ር​ት​ህም ለዘ​ለ​ዓ​ለም ያጠ​ና​ኛል።
የሚ​ያ​ስ​ተ​ም​ረ​ኝም ተግ​ሣ​ጽህ ነው።
36አረ​ማ​መ​ዴን በበ​ታቼ አሰ​ፋህ፥
ሰኰ​ና​ዬም አል​ደ​ከ​መም።
37ጠላ​ቶ​ቼን አሳ​ድ​ዳ​ቸ​ዋ​ለሁ፥ እይ​ዛ​ቸ​ዋ​ለ​ሁም፥
እስ​ካ​ጠ​ፋ​ቸ​ውም ድረስ አል​መ​ለ​ስም።
38አስ​ጨ​ን​ቃ​ቸ​ዋ​ለሁ፤ መቆ​ምም አይ​ች​ሉም፥
ከእ​ግ​ሬም በታች ይወ​ድ​ቃሉ።
39በሰ​ል​ፍም ኀይ​ልን ታስ​ታ​ጥ​ቀ​ኛ​ለህ፤
በበ​ላዬ የቆ​ሙ​ትን ሁሉ በበ​ታቼ ትጥ​ላ​ቸ​ዋ​ለህ።
40የጠ​ላ​ቶቼን ጀርባ ሰጠ​ኸኝ፥
የሚ​ጠ​ሉ​ኝ​ንም አጠ​ፋ​ሃ​ቸው።
41ጮኹ፥ የሚ​ረ​ዳ​ቸ​ውም አጡ።
ወደ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ጮኹ፥ አል​ሰ​ማ​ቸ​ውም።
42በነ​ፋስ ፊት እን​ዳለ ትቢያ እፈ​ጫ​ቸ​ዋ​ለሁ፥
እንደ አደ​ባ​ባ​ይም ጭቃ እረ​ግ​ጣ​ቸ​ዋ​ለሁ።
43ከሕ​ዝብ ክር​ክር አድ​ነኝ፥
የአ​ሕ​ዛ​ብም ራስ አድ​ር​ገህ ትሾ​መ​ኛ​ለህ፥
የማ​ላ​ው​ቀው ሕዝ​ብም ይገ​ዛ​ል​ኛል።
44በጆሮ ሰም​ተው ተገ​ዙ​ልኝ፤
የባ​ዕድ ልጆች ዋሹኝ።
45የባ​ዕድ ልጆች አረጁ፥
በመ​ገ​ን​ዳ​ቸ​ውም ተሰ​ና​ከሉ።
46እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ሕያው ነው፥ አም​ላ​ኬም ቡሩክ ነው፥
የመ​ድ​ኀ​ኒ​ቴም አም​ላክ ከፍ ከፍ አለ።
47አም​ላኬ በቀ​ሌን ይመ​ል​ስ​ል​ኛል።
አሕ​ዛ​ብን በበ​ታቼ ያስ​ገ​ዛ​ል​ኛል።
48ከጥ​ፉ​ዎች ጠላ​ቶቼ የሚ​ታ​ደ​ገኝ እርሱ ነው፤
በእኔ ላይ ከቆ​ሙ​ትም ከፍ ከፍ የሚ​ያ​ደ​ር​ገኝ እርሱ ነው፥
ከግ​ፈኛ ሰው አድ​ነኝ።
49አቤቱ፥ ስለ​ዚህ በአ​ሕ​ዛብ ዘንድ አመ​ሰ​ግ​ን​ሃ​ለሁ፥
ለስ​ም​ህም እዘ​ም​ራ​ለሁ።
50የን​ጉ​ሡን መድ​ኀ​ኒት ታላቅ ያደ​ር​ጋ​ታል፥
ቸር​ነ​ቱ​ንም ለቀ​ባው ለዳ​ዊት፥
ለዘ​ሩም እስከ ዘለ​ዓ​ለም ያደ​ር​ጋል።

ማድመቅ

Share

Copy

None

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ