Ператварэньне блуднага сына з Кайлам АйдлманамУзор

“АДКРЫТАСЬЦЬ — Размаўляць з сабой”

Другі складнік “AHA” (Поўная адкрытасьць) бачны ў Лукаша 15:17:“сказаў…”

Ён сказаў сам сабе. Больш нікога навокал не было. Быў толькі ён ды сьвіньні. Часам, найскладанейшая размова — гэта размова з самім сабой. Поўная адкрытасьць пачынаецца, калі мы глядзімся ў люстэрка і шчыра кажам, што мы там бачым. “AHA” загадвае вам казаць сабе праўду пра сябе.

Блудны сын быў шчыры з сабой наконт таго, што ён заслугоўваў. Гэткая адкрытасьць даецца нялёгка. Нам хочацца аддаць перавагу абуджэньню бяз поўнай адкрытасьці.

Як тая жонка, што пачала бачыць свой дух прыдзірлівасьці, і тым ня менш адмаўляецца сказаць: “Я занадта прыдзірлівая, і гэта няправільна. Я ведаю, што майму мужу патрэбна маё падбадзёрваньне і мая падтрымка, але я толькі скарджуся ды крытыкую.”

Ці як той муж, які ўсьведамляе свой сэксуальны грэх, але адмаўляецца сказаць: “Мая цяга да парнаграфіі стварыла разлад у маім шлюбе і зрабіла жорсткім маё сэрца да маёй жонкі.”

Унікаючы поўнай адкрытасьці, мы загубім сапраўдную перамену. Калі ёсьць прызнаньне, але няма пакаяньня, то “AHA” не адбываецца. Калі блудны сын апрытомнеў, то ён быў шчырым з сабой. Абуджэньне абавязкова павінна весьці да адкрытасьці. Асуджэньне павінна весьці да прызнаньня віны.

Урэшце, наш нябесны Тата бачыць і ведае ўсё, таму гаворка не пра тое, што Ён зловіць нас. Адкрытасьць, пра якую я кажу, большая за простае прызнаньне. Тая адкрытасьць — штосьці накшталт унутранай разьбітасьці. Так, вы просіце прабачэньня ў чалавека, які вас злавіў, але вы мусіце зрабіць больш за тое. У шчыры момант, калі навокал няма нікога, вы мусіце сказаць самому сабе праўду пра сябе і ўсьвядоміць яе.

Вось гэта й ёсьць тое, што адрозьнівае шкадаваньне ад пакаяньня.

Пасьля таго, як вы зазналі абуджэньне, ці былі вы поўнасьцю адкрытымі з сабой? Ці вы дастаткова шчырыя з сабой, каб убачыць вашую разьбітасьць і зразумець, што тое не падабаецца Богу?